۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محقق عراقى' به 'محقق عراقى '
جز (جایگزینی متن - 'شهيد ثانى' به 'شهيد ثانى') |
جز (جایگزینی متن - 'محقق عراقى' به 'محقق عراقى ') |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
3. مرحله سوم: برخى از محققان از جمله [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن ادريس، محقق حلّى، علامه حلّى، فخر المحققين، شهيد اوّل، [[شهيد ثانى]]، شيخ بهائى، صاحب معالم، محقق خوانسارى، فاضل تونى و محقق شيروانى از مهم‌ترين شخصيت‌هاى اين دوره محسوب مى‌شوند. | 3. مرحله سوم: برخى از محققان از جمله [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن ادريس، محقق حلّى، علامه حلّى، فخر المحققين، شهيد اوّل، [[شهيد ثانى]]، شيخ بهائى، صاحب معالم، محقق خوانسارى، فاضل تونى و محقق شيروانى از مهم‌ترين شخصيت‌هاى اين دوره محسوب مى‌شوند. | ||
4. مرحله چهارم: مرحله چهارم، در كربلا توسط وحيد بهبهانى ظهور كرد. وى، در عصرى زندگى مى‌كرد كه اخبارى‌گرى سيطره داشت. او، با تلاش فراوان توانست اخبارى‌گرى را ساقط و اصولى‌گرى را به جاى آن بنشاند. اين دوره، با وحيد بهبهانى شروع شد و با [[آخوند خراسانى]] و متأخرين از علماء، مانند محقق | 4. مرحله چهارم: مرحله چهارم، در كربلا توسط وحيد بهبهانى ظهور كرد. وى، در عصرى زندگى مى‌كرد كه اخبارى‌گرى سيطره داشت. او، با تلاش فراوان توانست اخبارى‌گرى را ساقط و اصولى‌گرى را به جاى آن بنشاند. اين دوره، با وحيد بهبهانى شروع شد و با [[آخوند خراسانى]] و متأخرين از علماء، مانند [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] ، اصفهانى، نايينى و خويى به اوج خود رسيد. | ||
مؤلف، در خاتمه كتاب، تحت عنوان«فوائد عامّة» به تبيين اصطلاحاتى از قبيل اصول فقه، حاشيه، تقريرات پرداخته و كتاب را به اتمام مى‌رساند. | مؤلف، در خاتمه كتاب، تحت عنوان«فوائد عامّة» به تبيين اصطلاحاتى از قبيل اصول فقه، حاشيه، تقريرات پرداخته و كتاب را به اتمام مى‌رساند. | ||