العذب النمير من مجالس الشنقيطي في التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR25272J1.jpg | عنوان = العذب النمير من مجالس الشنقيطي في التفسير | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شنقیطی، محمدامین (نويسنده) سبت، خالد (محقق) ابو زید، بکر بن عبد الله ( زير نظر) |زبان | زبان = عربی |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شنقیطی، محمدامین]] (نويسنده) | [[شنقیطی، محمدامین]] (نويسنده) | ||
[[سبت، خالد ]] (محقق) | [[سبت، خالد]] (محقق) | ||
[[ابو زید، بکر بن عبد الله]] ( زير نظر) | [[ابو زید، بکر بن عبد الله]] (زير نظر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''العذب المنير في مجالس الشنقيطي في التفسير'''، اثری از محمد امین بن محمد مختار جکنی شنقیطی (1325-1392ق)، در موضوع تفسیر و علوم قرآن است. این اثر با تحقیق خالد بن عثمان ثبت و زیر نظر بکر بن عبدالله بوزید منتشر شده است. | '''العذب المنير في مجالس الشنقيطي في التفسير'''، اثری از [[شنقیطی، محمدامین|محمد امین بن محمد مختار جکنی شنقیطی]] (1325-1392ق)، در موضوع تفسیر و علوم قرآن است. این اثر با تحقیق [[سبت، خالد|خالد بن عثمان]] ثبت و زیر نظر [[ابو زید، بکر بن عبد الله|بکر بن عبدالله بوزید]] منتشر شده است. | ||
نوشتار حاضر در اصل درس‌های تفسیر قرآن نویسنده در مسجد نبوی و اماکن دیگر است که به‌صورت صوتی بوده و پس از پیاده‌سازی عرضه شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص16-17 و 35</ref>. | نوشتار حاضر در اصل درس‌های تفسیر قرآن نویسنده در مسجد نبوی و اماکن دیگر است که به‌صورت صوتی بوده و پس از پیاده‌سازی عرضه شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص16-17 و 35</ref>. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:قرن 14 متون تفاسیر]] | [[رده:قرن 14 متون تفاسیر]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۹
| العذب النمير من مجالس الشنقيطي في التفسير | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شنقیطی، محمدامین (نويسنده)
سبت، خالد (محقق) ابو زید، بکر بن عبد الله (زير نظر) |
| ناشر | دار ابن القيم ** دار ابن عفان |
| مکان نشر | عربستان - ریاض ** مصر - قاهره |
| سال نشر | 1428ق - 2007م |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | تفاسیر - قرن 14 - تفاسیر اهل سنت - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 5 |
| کد کنگره | * /ش9ع4 98 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
العذب المنير في مجالس الشنقيطي في التفسير، اثری از محمد امین بن محمد مختار جکنی شنقیطی (1325-1392ق)، در موضوع تفسیر و علوم قرآن است. این اثر با تحقیق خالد بن عثمان ثبت و زیر نظر بکر بن عبدالله بوزید منتشر شده است.
نوشتار حاضر در اصل درس‌های تفسیر قرآن نویسنده در مسجد نبوی و اماکن دیگر است که به‌صورت صوتی بوده و پس از پیاده‌سازی عرضه شده است[۱].
روش نویسنده در تفسیر بیش از هرچیز توسعه و تفصیل در توضیح مباحث است که در غالب مطالب تفسیر حاضر مشاهده می‌شود[۲]. مفسر در این اثر تنها ناقل کلام دیگران نبوده، بلکه به مقایسه و بحث پیرامون آنها پراخته است. در تفسیر آیات، متعرض دلالت آیه و توضیح و بیان معنای همه کلمات آیه شده است[۳].
وفور مطالب علمی برگرفته از مصادر مختلف تفسیر و غیر تفسیر، برخورداری از استنباطات علمی مفسر، بیان عبرت‌های قرآنی و ربط دادن آن به زندگی روزمره مردم، از ویژگی‌های این تفسیر است[۴].
محتوای اثر مشتمل بر تفسیر پنج سوره قرآن کریم (سوره بقره، انعام، اعراف، انفال و توبه تا آیه 70) است[۵].
نسخه حاضر اثر همراه با اضافاتی نسبت به چاپ اول آن است که از مهم‌ترین آنها اضافه صفحاتی در تفسیر آیه 114 سوره انعام، اضافه بیش از بیست صفحه در تکمله تفسیر آیه 67 سوره توبه و مابعد آن تا آیه 70 است[۶].
محقق، سخنان نویسنده را جز در موارد ضروری، بدون هیچ تصرفی در این اثر آورده و در مواری که سخن نویسنده ناتمام بوده با آورسدن کلمه‌ای مناسب میان علامت [] سخن او را کامل کرده است. همچنین برخی از سؤالات مربوط به تفسیر سوره بقره از مفسر را با جواب آنها در پاورقی آورده است[۷]. وی علاوه بر توضیح برخی عبارات دشوار و اصطلاحات، به مستندسازی و ارجاع احادیث، اقوال و شواهد شعری، مطالب علمی، قواعد و قرائات، به مصادر مربوطه در پاورقی پرداخته است[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.