ترجمان، عبدالله بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '، '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ')
خط ۵۸: خط ۵۸:


==ساختار کتاب==
==ساختار کتاب==
کتاب شامل 3 فصل است. فصل اول اطلاعاتی از زادگاه او، چگونگی آموزش او در کنیسه‌ها، آشنایی او با اسلام، شرح مهاجرت او به تونس و اسلام آوردن او ست. فصل دوم شامل رویدادهایی در عصر امیر ابوالعباس و امیر ابوفارس است که ترجمان در آن وقت، شغل حکومتی داشته است. فصل سوم مهم‌ترین قسمت کتاب است و حاجی‌خلیفه تنها از این قسمت یاد می‌کند. این فصل 9 باب دارد و نویسنده با استناد به متن کتاب مقدس و استدلال عقلانی و حتی تأویل متون کتاب مقدس، نادرستی ادعاهای مسیحیان را نشان می‌دهد و سرانجام به اثبات نبوت حضرت محمد(ص) می‌پردازد. در باب اول، دروغها و تناقضات نویسندگان اناجیل اربعه را بیان می‌کند؛ در باب دوم، اعتقاد برخی فرق مسیحی را ذکر می‌کند که مسیح را خداوند قادر متعال می‌دانند و یا او را هم خدا و هم انسان می‌شمارند و نیز از اعتقاد به گناه نخستین‌ یاد می‌کند و همۀ آن‌ها را باطل می‌شمارد؛ در باب سوم، پس از ذکر مقدسات دین مسیحیت، غسل تعمید، ایمان به تثلیث، اعتقاد به پیوند الوهی پدر با جسم مسیح در بطن مریم، عشاء ربانی و اقرار به گناه، حقانیت آن‌ها را رد می‌کند؛ در باب چهارم پس از ذکر اعتقادات مسیحیان و تناقضات مسیحیت، آنها را مردود می‌شمارد؛ در باب پنجم، شرح می‌دهد که عیسی خدا نیست، بلکه بشر و پیامبر خدا ست؛ باب ششم، شرح اختلاف روایات اناجیل است که به نظر وی نشان دروغ بودن آنها ست، چرا که آنچه از خدا برسد، در آن اختلافی نخواهد بود؛ باب هفتم، ذکر دروغ‌هایی است که به عیسی نسبت می‌دهند؛ باب هشتم، شامل ایرادهای مسیحیان به مسلمانان است، از جمله ازدواج روحانیون مسلمان، رسم ختان، اعتقاد به معاد جسمانی، خوردن و نوشیدن در بهشت...؛ باب نهم در اثبات نبوت محمد رسول‌الله(ص) است و شرح اینکه نبی موعود در دین مسیحیت یعنی «فارقلیط»، همان رسول دین اسلام است<ref> تاره، مسعود ، ج15، ص14-15</ref>
کتاب شامل 3 فصل است. فصل اول اطلاعاتی از زادگاه او، چگونگی آموزش او در کنیسه‌ها، آشنایی او با اسلام، شرح مهاجرت او به تونس و اسلام آوردن او ست. فصل دوم شامل رویدادهایی در عصر امیر ابوالعباس و امیر ابوفارس است که ترجمان در آن وقت، شغل حکومتی داشته است. فصل سوم مهم‌ترین قسمت کتاب است و حاجی‌خلیفه تنها از این قسمت یاد می‌کند. این فصل 9 باب دارد و نویسنده با استناد به متن کتاب مقدس و استدلال عقلانی و حتی تأویل متون کتاب مقدس، نادرستی ادعاهای مسیحیان را نشان می‌دهد و سرانجام به اثبات نبوت حضرت محمد(ص) می‌پردازد. در باب اول، دروغها و تناقضات نویسندگان اناجیل اربعه را بیان می‌کند؛ در باب دوم، اعتقاد برخی فرق مسیحی را ذکر می‌کند که مسیح را خداوند قادر متعال می‌دانند و یا او را هم خدا و هم انسان می‌شمارند و نیز از اعتقاد به گناه نخستین‌ یاد می‌کند و همۀ آن‌ها را باطل می‌شمارد؛ در باب سوم، پس از ذکر مقدسات دین مسیحیت، غسل تعمید، ایمان به تثلیث، اعتقاد به پیوند الوهی پدر با جسم مسیح در بطن مریم، عشاء ربانی و اقرار به گناه، حقانیت آن‌ها را رد می‌کند؛ در باب چهارم پس از ذکر اعتقادات مسیحیان و تناقضات مسیحیت، آنها را مردود می‌شمارد؛ در باب پنجم، شرح می‌دهد که عیسی خدا نیست، بلکه بشر و پیامبر خدا ست؛ باب ششم، شرح اختلاف روایات اناجیل است که به نظر وی نشان دروغ بودن آنها ست، چرا که آنچه از خدا برسد، در آن اختلافی نخواهد بود؛ باب هفتم، ذکر دروغ‌هایی است که به عیسی نسبت می‌دهند؛ باب هشتم، شامل ایرادهای مسیحیان به مسلمانان است، از جمله ازدواج روحانیون مسلمان، رسم ختان، اعتقاد به معاد جسمانی، خوردن و نوشیدن در بهشت...؛ باب نهم در اثبات نبوت محمد رسول‌الله(ص) است و شرح اینکه نبی موعود در دین مسیحیت یعنی «فارقلیط»، همان رسول دین اسلام است<ref> تاره، مسعود،  ج15، ص14-15</ref>


==پانویس==
==پانویس==