ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | ابن کمال پاشا، | | data-type="authorOtherNames" | ابن کمال پاشا، شمس‌الدین | ||
پاشا زاده، کمال | پاشا زاده، کمال | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" | خطیب‌زاده | ||
معرف‌زاده | معرف‌زاده | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''شمس‌الدين احمد بن سليمان''' مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه، شاعر و نویسنده، او در سال ۹۳۲ در عصر سلطان سلیمان به مقام | '''شمس‌الدين احمد بن سليمان''' (873-940ق)، مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه، شاعر و نویسنده، او در سال ۹۳۲ در عصر سلطان سلیمان به مقام شیخ‌الاسلامي رسید. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در سال ۸۷۳ متولد شد، پدربزرگش عثمانى بود و وى از همان اوان كودكى به كسب علم پرداخت و پس از آن كه في الجمله در علم كمالى يافت، | در سال ۸۷۳ متولد شد، پدربزرگش عثمانى بود و وى از همان اوان كودكى به كسب علم پرداخت و پس از آن كه في الجمله در علم كمالى يافت، | ||
همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد | همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد خطیب‌زاده و معرف‌زاده و مولانا كستللى به تكمیل علم پرداخت و آن‌گاه در مدارس ادرنه به تدريس مشغول شد و سپس به منصب قضاى ادرنه و آن‌گاه به سال 922ق به قضاى آناطولى منصوب گرديد و در عصر سلطان سليمان به سال 932ق به رتبه شيخ الاسلامى رسيد و لقب مفتى الثقلين يافت و تا سال 940ق هشت سال در این مقام بماند. | ||
هنگامی که سلطان سلیم اول از علمای عثمانی درخواست کرد که مردم را برای جنگ با ایرانیان تهییج کنند، کمال پاشازاده نیز رساله‌ای در تکفیر شیعیان نوشت که موجب قربش نزد سلیم و ترقیات بعدی وی گردید. نامه‌هایی که سلطان سلیمان پیش از حمله به ایران به شاه طهماسب صفوی نوشته‌است به قلم اوست. | هنگامی که سلطان سلیم اول از علمای عثمانی درخواست کرد که مردم را برای جنگ با ایرانیان تهییج کنند، کمال پاشازاده نیز رساله‌ای در تکفیر شیعیان نوشت که موجب قربش نزد سلیم و ترقیات بعدی وی گردید. نامه‌هایی که سلطان سلیمان پیش از حمله به ایران به شاه طهماسب صفوی نوشته‌است به قلم اوست. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
[[رجوع الشیخ إلی صباه في القوة علی الباه]] | [[رجوع الشیخ إلی صباه في القوة علی الباه]] | ||
[[خمس رسائل في الفرق و المذاهب]] | |||
[[مجموعه رجوع الشیخ الی صباه فی القوة علی الباه]] | [[مجموعه رجوع الشیخ الی صباه فی القوة علی الباه]] | ||
[[أسرار النحو]] | [[أسرار النحو]] | ||
[[تلوين الخطاب]] | |||
[[تفسیر ابن کمال باشا]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۹
| نام | ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن کمال پاشا، شمس‌الدین
پاشا زاده، کمال کمال پاشا زاده |
| نام پدر | سلیمان |
| متولد | 873ق |
| محل تولد | ادرنه |
| رحلت | 940 ق |
| اساتید | خطیب‌زاده
معرف‌زاده مولانا كستللى |
| برخی آثار | رجوع الشیخ إلی صباه في القوة علی الباه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03150AUTHORCODE |
شمس‌الدين احمد بن سليمان (873-940ق)، مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه، شاعر و نویسنده، او در سال ۹۳۲ در عصر سلطان سلیمان به مقام شیخ‌الاسلامي رسید.
ولادت
در سال ۸۷۳ متولد شد، پدربزرگش عثمانى بود و وى از همان اوان كودكى به كسب علم پرداخت و پس از آن كه في الجمله در علم كمالى يافت،
همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد خطیب‌زاده و معرف‌زاده و مولانا كستللى به تكمیل علم پرداخت و آن‌گاه در مدارس ادرنه به تدريس مشغول شد و سپس به منصب قضاى ادرنه و آن‌گاه به سال 922ق به قضاى آناطولى منصوب گرديد و در عصر سلطان سليمان به سال 932ق به رتبه شيخ الاسلامى رسيد و لقب مفتى الثقلين يافت و تا سال 940ق هشت سال در این مقام بماند.
هنگامی که سلطان سلیم اول از علمای عثمانی درخواست کرد که مردم را برای جنگ با ایرانیان تهییج کنند، کمال پاشازاده نیز رساله‌ای در تکفیر شیعیان نوشت که موجب قربش نزد سلیم و ترقیات بعدی وی گردید. نامه‌هایی که سلطان سلیمان پیش از حمله به ایران به شاه طهماسب صفوی نوشته‌است به قلم اوست.
وفات
او سرانجام به سال 940ق درگذشت.
آثار
وى در فقه، تفسير، حديث و ساير علوم دينى و در زبان‌هاى سه گانه اسلامى (فارسی، عربى و تركى) استاد بود و از این رو به هر سه زبان آثارى از خود به جاى گذاشته است. از جمله تأليفات او مى‌توان به این آثار اشاره كرد:
- التغيير و التنقيح در علم اصول.
- التجوید در كلام.
- التجريد در شرح التجوید.
- اصلاح المفتاح در علم معانى.
- شرح اصلاح المفتاح.
- شرح بر صحيح بخارى.
- مشارق انوار.
- مهمات حاوى فتاوى در مسائل مشكل.
- رجوع الشيخ الى صباه في قوة الباه.
- نگارستان كه تقليدى از گلستان سعدى است.
- محيط اللغة در لغت فارسی.
- دقايق الحقايق.
- النجوم الظاهره في احوال المصر و القاهره.
علاوه بر این او را در زبان‌هاى سه گانه اشعار بسيارى است.