الشذا الفياح من علوم إبن الصلاح: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR72557J1.jpg | عنوان = الشذا الفياح من علوم إبن الصلاح | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابناسی، ابراهیم بن موسی (نويسنده) هلل، صلاح بن فتحی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الشذا الفياح من علوم ابن الصلاح'''، نوشته برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی (725-802ق)، از فقهای شافعی است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص18</ref>. | '''الشذا الفياح من علوم ابن الصلاح'''، نوشته [[ابناسی، ابراهیم بن موسی|برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی]] (725-802ق)، از فقهای شافعی است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص18</ref>. | ||
کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب حافظ زین‌الدین عراقی («التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») جمع کرده و اضافاتی را بر آن دو افزوده است <ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب [[حافظ زین‌الدین عراقی]] («التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») جمع کرده و اضافاتی را بر آن دو افزوده است <ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | ||
مؤلف، علم حدیث را از جلیل‌ترین علوم می‌داند و معتقد است که هر خردمند و فقیهی حق دارد عمر خود را در آن صرف نماید. وی بهترین کتاب را در این دانش، «علوم الحديث» ابن الصلاح می‌داند و نیکوترین سخن پیرامون کتاب یادشده را کلام حافظ زین‌الدین عراقی می‌خواند که آن را به نظم آورده و سپس شرح داده است. همچنین نکته‌هایی را بر آن نگاشته است و در آن اعترضات و پاسخ‌هایی را از جانب مصنف آورده و اعتراضات بر مصنف را رد نموده است. | مؤلف، علم حدیث را از جلیل‌ترین علوم می‌داند و معتقد است که هر خردمند و فقیهی حق دارد عمر خود را در آن صرف نماید. وی بهترین کتاب را در این دانش، «علوم الحديث» ابن الصلاح می‌داند و نیکوترین سخن پیرامون کتاب یادشده را کلام [[حافظ زین‌الدین عراقی]] می‌خواند که آن را به نظم آورده و سپس شرح داده است. همچنین نکته‌هایی را بر آن نگاشته است و در آن اعترضات و پاسخ‌هایی را از جانب مصنف آورده و اعتراضات بر مصنف را رد نموده است. | ||
ابناسی، کلام عراقی و غیر او را خلاصه کرده و فوائدی حدیثی و مهماتی فقهی را به آن ضمیمه کرده است. وی نخست، عین متن ابن الصلاح را از اول نوع یا از اول مسئله تا آخر کلامش غالبا ذکر کرده و در آخر آن لفظ «انتهی» را آورده، سپس کلام عراقی یا غیر او (در صورت یافتن) یا کلامی از خویش را ذکر کرده است. وی کلام ابن الصلاح را همان گونه که خود ترتیب داده، بدون کم گذاشتن چیزی از آن، آورده و غالب کلام عراقی را نیز ذکر کرده، بلکه آنچه را در کتب سه‌گانه («علوم الحديث»، «التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») موجود بوده، بدون تکرار، به‌علاوه کلام دیگران گرد آورده است<ref>ر.ک: همان، ص63-65</ref>. | ابناسی، کلام عراقی و غیر او را خلاصه کرده و فوائدی حدیثی و مهماتی فقهی را به آن ضمیمه کرده است. وی نخست، عین متن ابن الصلاح را از اول نوع یا از اول مسئله تا آخر کلامش غالبا ذکر کرده و در آخر آن لفظ «انتهی» را آورده، سپس کلام عراقی یا غیر او (در صورت یافتن) یا کلامی از خویش را ذکر کرده است. وی کلام ابن الصلاح را همان گونه که خود ترتیب داده، بدون کم گذاشتن چیزی از آن، آورده و غالب کلام عراقی را نیز ذکر کرده، بلکه آنچه را در کتب سه‌گانه («علوم الحديث»، «التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») موجود بوده، بدون تکرار، به‌علاوه کلام دیگران گرد آورده است<ref>ر.ک: همان، ص63-65</ref>. | ||
در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از محقق (صلاح ابوخبیب) همراه با شرح حال ابناسی و همچنین روش او به‌همراه معرفی نسخه‌های خطی مبنا در تحقیق کتاب، آمده است. | در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از محقق ([[صلاح ابوخبیب]]) همراه با شرح حال ابناسی و همچنین روش او به‌همراه معرفی نسخه‌های خطی مبنا در تحقیق کتاب، آمده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۷
| الشذا الفياح من علوم إبن الصلاح | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابناسی، ابراهیم بن موسی (نويسنده) هلل، صلاح بن فتحی (محقق) |
| ناشر | شرکة الریاض للنشر و التوزیع |
| مکان نشر | عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1418ق - 1998م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الشذا الفياح من علوم ابن الصلاح، نوشته برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی (725-802ق)، از فقهای شافعی است[۱]. کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب حافظ زین‌الدین عراقی («التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») جمع کرده و اضافاتی را بر آن دو افزوده است [۲].
مؤلف، علم حدیث را از جلیل‌ترین علوم می‌داند و معتقد است که هر خردمند و فقیهی حق دارد عمر خود را در آن صرف نماید. وی بهترین کتاب را در این دانش، «علوم الحديث» ابن الصلاح می‌داند و نیکوترین سخن پیرامون کتاب یادشده را کلام حافظ زین‌الدین عراقی می‌خواند که آن را به نظم آورده و سپس شرح داده است. همچنین نکته‌هایی را بر آن نگاشته است و در آن اعترضات و پاسخ‌هایی را از جانب مصنف آورده و اعتراضات بر مصنف را رد نموده است.
ابناسی، کلام عراقی و غیر او را خلاصه کرده و فوائدی حدیثی و مهماتی فقهی را به آن ضمیمه کرده است. وی نخست، عین متن ابن الصلاح را از اول نوع یا از اول مسئله تا آخر کلامش غالبا ذکر کرده و در آخر آن لفظ «انتهی» را آورده، سپس کلام عراقی یا غیر او (در صورت یافتن) یا کلامی از خویش را ذکر کرده است. وی کلام ابن الصلاح را همان گونه که خود ترتیب داده، بدون کم گذاشتن چیزی از آن، آورده و غالب کلام عراقی را نیز ذکر کرده، بلکه آنچه را در کتب سه‌گانه («علوم الحديث»، «التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») موجود بوده، بدون تکرار، به‌علاوه کلام دیگران گرد آورده است[۳].
در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از محقق (صلاح ابوخبیب) همراه با شرح حال ابناسی و همچنین روش او به‌همراه معرفی نسخه‌های خطی مبنا در تحقیق کتاب، آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.