هفتادوسه ملت یا اعتقادات مذاهب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili صفحهٔ هفتاد و سه ملت، يا، اعتقادات مذاهب را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به هفتادوسه ملت یا اعتقادات مذاهب منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''هفتادوسه ملت یا اعتقادات مذاهب'''، رساله‌ای است در معرفی فرق اسلام، از آثار قرن هشتم هجری که به اهتمام و تصحیح محمدجواد مشکور منتشر شده است. | '''هفتادوسه ملت یا اعتقادات مذاهب'''، رساله‌ای است در معرفی فرق اسلام، از آثار قرن هشتم هجری که به اهتمام و تصحیح [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشکور]] منتشر شده است. | ||
اثر حاضر، رساله‌ای است که در سال 887ق، به دست کاتبی به نام حسین بن شمس الحسینی استرآبادی در دارالسلطنه تبریز، کتابت شده است. عنوان رساله و نام مصنف آن معلوم نیست و فقط در رویه اول از ورق دوم، عبارت «در اعتقادات مذاهب» نوشته شده است. از مطاوی رساله، چنین به دست می‌آید که مصنف پس از روزگار مولانا جلال‌الدین بلخی رومی می‌زیسته و به اشعار وی در دیوان شمس تبریزی مکرر استناد جسته و بی‌شک از علمای قرن هشتم و یا نهم هجری بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | اثر حاضر، رساله‌ای است که در سال 887ق، به دست کاتبی به نام [[حسین بن شمس الحسینی استرآبادی]] در دارالسلطنه تبریز، کتابت شده است. عنوان رساله و نام مصنف آن معلوم نیست و فقط در رویه اول از ورق دوم، عبارت «در اعتقادات مذاهب» نوشته شده است. از مطاوی رساله، چنین به دست می‌آید که مصنف پس از روزگار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا جلال‌الدین بلخی رومی]] می‌زیسته و به اشعار وی در [[کلیات شمس تبریزی|دیوان شمس تبریزی]] مکرر استناد جسته و بی‌شک از علمای قرن هشتم و یا نهم هجری بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | ||
از سبک عبارت و ساختمان بعضی از جملات، چنان برمی‌آید که مصنف، از مردم شهر تبریز بوده و مانند قطران و همام تبریزی، زبان مادری‌اش فارسی نبوده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | از سبک عبارت و ساختمان بعضی از جملات، چنان برمی‌آید که مصنف، از مردم شهر تبریز بوده و مانند قطران و همام تبریزی، زبان مادری‌اش فارسی نبوده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
مشرب مصنف، تصوف است و کتاب او مشحون از اصطلاحات و کلمات صوفیه و آیات قرآنی و احادیث نبوی و اشعار فارسی و عربی است. عنوان هر فرقه، اغلب با یک عبارت عربی آغاز می‌شود که به نظر می‌رسد مؤلف آنها را عینا از کتب کلامی برداشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | مشرب مصنف، تصوف است و کتاب او مشحون از اصطلاحات و کلمات صوفیه و آیات قرآنی و احادیث نبوی و اشعار فارسی و عربی است. عنوان هر فرقه، اغلب با یک عبارت عربی آغاز می‌شود که به نظر می‌رسد مؤلف آنها را عینا از کتب کلامی برداشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سبک ساده و سلیس و درعین‌حال مسجع کتاب، این حدس را در خواننده تقویت می‌کند که بایستی اسلوب نگارش مصنف تحت تأثیر گلستان سعدی و خواجه عبدالله انصاری و... قرار گرفته باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | سبک ساده و سلیس و درعین‌حال مسجع کتاب، این حدس را در خواننده تقویت می‌کند که بایستی اسلوب نگارش مصنف تحت تأثیر [[گلستان|گلستان سعدی]] و [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] و... قرار گرفته باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۴
| هفتاد و سه ملت، يا، اعتقادات مذاهب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نامشخص 2 (نويسنده)
مشکور، محمدجواد (مصحح) مشکور، محمدجواد ( مقدمه نويس) |
| عنوان‌های دیگر | رساله ای در فرق اسلام از آثار قرن هشتم هجری |
| سال نشر | 1337ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ه۷ 236 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هفتادوسه ملت یا اعتقادات مذاهب، رساله‌ای است در معرفی فرق اسلام، از آثار قرن هشتم هجری که به اهتمام و تصحیح محمدجواد مشکور منتشر شده است.
اثر حاضر، رساله‌ای است که در سال 887ق، به دست کاتبی به نام حسین بن شمس الحسینی استرآبادی در دارالسلطنه تبریز، کتابت شده است. عنوان رساله و نام مصنف آن معلوم نیست و فقط در رویه اول از ورق دوم، عبارت «در اعتقادات مذاهب» نوشته شده است. از مطاوی رساله، چنین به دست می‌آید که مصنف پس از روزگار مولانا جلال‌الدین بلخی رومی می‌زیسته و به اشعار وی در دیوان شمس تبریزی مکرر استناد جسته و بی‌شک از علمای قرن هشتم و یا نهم هجری بوده است[۱].
از سبک عبارت و ساختمان بعضی از جملات، چنان برمی‌آید که مصنف، از مردم شهر تبریز بوده و مانند قطران و همام تبریزی، زبان مادری‌اش فارسی نبوده است[۲].
باآنکه مذهب سنت و جماعت در زمان او هنوز مذهب غالب مردم تبریز بود و مصنف خود را موظف و مکلف می‌دانسته که همه مذاهب و فرق مورد بحث را به معیار آن مذهب که در آن روزگار در پیش عامه مردم ایران، فرقه ناجیه و حقه بشمار می‌رفته است بسنجد، باز از جهت صوفی‌مشربی و وسعت نظری که داشته، برخلاف اقران خویش، در تکفیر فرق دیگر کوتاه آمده، با سماحت و گذشت و عفت قلمی که از مختصات اوست، به بحث در فرق گوناگون پرداخته است؛ حتی چنان‌که از عبارات او در باب فرقه هفتادوسوم برمی‌آید، به مذهب سنت و جماعت که خود را مدافع آن معرفی می‌کند، اعتقاد محکمی نیز نداشته است[۳].
اطلاعاتی که در متن کتاب راجع به فرق آمده، خیلی ملخص است و بیشتر جنبه خطابی دارد و شاید مصنف اهل وعظ و خطابه بوده؛ زیرا در این فن، تردست است[۴].
مشرب مصنف، تصوف است و کتاب او مشحون از اصطلاحات و کلمات صوفیه و آیات قرآنی و احادیث نبوی و اشعار فارسی و عربی است. عنوان هر فرقه، اغلب با یک عبارت عربی آغاز می‌شود که به نظر می‌رسد مؤلف آنها را عینا از کتب کلامی برداشته است[۵].
سبک ساده و سلیس و درعین‌حال مسجع کتاب، این حدس را در خواننده تقویت می‌کند که بایستی اسلوب نگارش مصنف تحت تأثیر گلستان سعدی و خواجه عبدالله انصاری و... قرار گرفته باشد[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.