۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.ر' به '. ر') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نمونه تقیّد و مراعات وى را مى‌توان در این دید که در اول تمامى سوره‌هاى مدنى نوشته: «موردها مصر رسول‌الله صلعم» و در اول تمامى سوره‌هاى مکى آمده: «موردها ام الرحم»، یا مثلاًدر سوره جن واژۀ «إنّ» پانزده بار استعمال شده که مفسر براى بیان اختلاف قرائت آن، که به صورت «إنّ» هم قرائت شده، مکرر عبارت «ورووه مکسورا» را تکرار مى‌کند. و یا در بیست و نه سوره‌اى که حروف مقطعه دارند، عبارت «سرّ الله مع رسوله صلعم» را تکرار مى‌کند. | نمونه تقیّد و مراعات وى را مى‌توان در این دید که در اول تمامى سوره‌هاى مدنى نوشته: «موردها مصر رسول‌الله صلعم» و در اول تمامى سوره‌هاى مکى آمده: «موردها ام الرحم»، یا مثلاًدر سوره جن واژۀ «إنّ» پانزده بار استعمال شده که مفسر براى بیان اختلاف قرائت آن، که به صورت «إنّ» هم قرائت شده، مکرر عبارت «ورووه مکسورا» را تکرار مى‌کند. و یا در بیست و نه سوره‌اى که حروف مقطعه دارند، عبارت «سرّ الله مع رسوله صلعم» را تکرار مى‌کند. | ||
گذشت که فیضى شیعه بوده و در سواطع الالهام، قرائتى هست که دلالتگر بر تشیع مفسر است. برخى از موارد آن در عنوان مذهب گذشت اینک دو نمونۀ دیگر بازگو مى‌شود. وى در تفسیر آیه نجوى ''' «یا ایها الذین آمنوا اذا ناجیتم الرسول فقدّموا بین یدى نجواکم صدقه... '''(مجادله12/) آورده است: «ما عمله الا اسدالله الکرار» یعنى تنها على(ع) به مفاد این آیه عمل کرد آنگاه منسوخ گردید. و در تفسیر آیه مباهله ''' «فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا» ''' اراد ولد اسدالله الکرار ''' «و ابناءکم و نساءنا» ''' اراده ولده الودود عربى اسدالله و اهله ''' «و نساءکم و انفسنا» ''' اراد ولد عمه اسدالله ''' «و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکاذبین» '''(آل عمران61/) ''' ابناءنا ''' را به فرزندان [[امام على(ع)]]، ''' نسائنا '''را به فرزند مهربان پیامبر(ص) و همسر [[امام على(ع)]] و ''' انفسنا ''' را به پسر عموى پیامبر على(ع) تفسیر مى‌کند. | گذشت که فیضى شیعه بوده و در سواطع الالهام، قرائتى هست که دلالتگر بر تشیع مفسر است. برخى از موارد آن در عنوان مذهب گذشت اینک دو نمونۀ دیگر بازگو مى‌شود. وى در تفسیر آیه نجوى''' «یا ایها الذین آمنوا اذا ناجیتم الرسول فقدّموا بین یدى نجواکم صدقه...'''(مجادله12/) آورده است: «ما عمله الا اسدالله الکرار» یعنى تنها على(ع) به مفاد این آیه عمل کرد آنگاه منسوخ گردید. و در تفسیر آیه مباهله''' «فمن حاجّک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا»''' اراد ولد اسدالله الکرار''' «و ابناءکم و نساءنا»''' اراده ولده الودود عربى اسدالله و اهله''' «و نساءکم و انفسنا»''' اراد ولد عمه اسدالله''' «و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکاذبین»'''(آل عمران61/)''' ابناءنا''' را به فرزندان [[امام على(ع)]]،''' نسائنا'''را به فرزند مهربان پیامبر(ص) و همسر [[امام على(ع)]] و''' انفسنا''' را به پسر عموى پیامبر على(ع) تفسیر مى‌کند. | ||
ولى شگفت است که در مورد آیه تطهیر(احزاب30/) نظرى برخلاف رأى شیعه ابراز کرده و منظور از «اهل‌البیت» در آن آیه را «اعراس رسول‌الله و اولاده» بیان مى‌کند. | ولى شگفت است که در مورد آیه تطهیر(احزاب30/) نظرى برخلاف رأى شیعه ابراز کرده و منظور از «اهل‌البیت» در آن آیه را «اعراس رسول‌الله و اولاده» بیان مى‌کند. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
تاریخ نگارش این تفسیر اول محرم سال 999ق و پایان آن دهم ربیع الثانى سال 1002ق است. فیضى تألیف این اثر را از الطاف غیبى خداوند مى‌داند که به او عطا نموده است. وى معتقدات فواید و نکات لطیف و بدیع ادبى قرآنى این تفسیر قابل شمارش نیست و اندیشه اهل فن از این کار هنرى قرآنى حیران و سرگردان است. دانشمندان بر این تفسیر تقریظهاى زیادى نوشته و مفسر و تفسیر را ستوده‌اند. [[شوشتری، سید نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]]، سید احمد بن مصطفى حسینى، شیخ حیدر رفیعى طباطبایى، ملا سید محمد عالم على، سید ابوالحسن مودودى مشهور به خادم على، عبدالعزیز بن عبدالعزیز جمال محمدحسینى مشهور به شامى و ظهیرى شاعر از جمله آنان به‌شمار مى‌آیند. | تاریخ نگارش این تفسیر اول محرم سال 999ق و پایان آن دهم ربیع الثانى سال 1002ق است. فیضى تألیف این اثر را از الطاف غیبى خداوند مى‌داند که به او عطا نموده است. وى معتقدات فواید و نکات لطیف و بدیع ادبى قرآنى این تفسیر قابل شمارش نیست و اندیشه اهل فن از این کار هنرى قرآنى حیران و سرگردان است. دانشمندان بر این تفسیر تقریظهاى زیادى نوشته و مفسر و تفسیر را ستوده‌اند. [[شوشتری، سید نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]]، سید احمد بن مصطفى حسینى، شیخ حیدر رفیعى طباطبایى، ملا سید محمد عالم على، سید ابوالحسن مودودى مشهور به خادم على، عبدالعزیز بن عبدالعزیز جمال محمدحسینى مشهور به شامى و ظهیرى شاعر از جمله آنان به‌شمار مى‌آیند. | ||
ملا حیدر کاشانى تاریخ پایان نگارش تفسیر را جمله ''' «قل هو الله» ''' یعنى سال 1002 مى‌داند.دیگرى ''' «لا رطب و لا یابس الا فى کتاب مبین» ''' را به‌عنوان تاریخ اختتام برشمرده است. برخى از دشمنان فیضى نگارش تفسیر بى‌نقطه را بدعت شمردند و او را براى اینکار نکوهش نمودند. وى در پاسخ گفت: تفسیر بى‌نقطه هیچ اشکالى ندارد زیرا شهادتین یعنى ''' «لا اله الا الله» ''' و ''' «محمد رسول‌الله» ''' بى‌نقطه است. | ملا حیدر کاشانى تاریخ پایان نگارش تفسیر را جمله''' «قل هو الله»''' یعنى سال 1002 مى‌داند.دیگرى''' «لا رطب و لا یابس الا فى کتاب مبین»''' را به‌عنوان تاریخ اختتام برشمرده است. برخى از دشمنان فیضى نگارش تفسیر بى‌نقطه را بدعت شمردند و او را براى اینکار نکوهش نمودند. وى در پاسخ گفت: تفسیر بى‌نقطه هیچ اشکالى ندارد زیرا شهادتین یعنى''' «لا اله الا الله»''' و''' «محمد رسول‌الله»''' بى‌نقطه است. | ||
گویند: طبرسى در مقدمه تفسیر [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]] گوید: تفسیر خمراوى بدون نقطه است همچنین کتابى در اصول فقه بدون نقطه است. | گویند: طبرسى در مقدمه تفسیر [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]] گوید: تفسیر خمراوى بدون نقطه است همچنین کتابى در اصول فقه بدون نقطه است. | ||