۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه امينى' به 'علامه امينى ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''شهداء الفضيلة''' تأليف علامه | '''شهداء الفضيلة''' تأليف [[علامه امينى]] ، مشتمل بر زندگىنامه و آثار علماى شهيد شيعه، از قرن چهارم تا قرن چهاردهم (دوران مؤلف) است. اين كتاب به زبان عربى در يك جلد نوشته شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
سپس به اين نكته اشاره نموده كه چون آن گروه از دانشمندان ما كه در خلال سه قرن اول هجرى شهيد گشتند، شرح حالشان در كتابها و معجمهاى فراوانى گردآورى شده است، در اين كتاب از شهداى قرن چهارم آغاز كرده تا عصر حاضر؛ و به عنوان تذييل، در خيلى از قرنها شرح حال برخى از شهيدان مشهور شيعه را كه از شخصيتها و فاضلان بودهاند، ولى شهرت علمى نداشتهاند نيز آورده است و آنگاه كتاب با نام شهيد «ناصر كبير»، آغاز مىگردد (همان). | سپس به اين نكته اشاره نموده كه چون آن گروه از دانشمندان ما كه در خلال سه قرن اول هجرى شهيد گشتند، شرح حالشان در كتابها و معجمهاى فراوانى گردآورى شده است، در اين كتاب از شهداى قرن چهارم آغاز كرده تا عصر حاضر؛ و به عنوان تذييل، در خيلى از قرنها شرح حال برخى از شهيدان مشهور شيعه را كه از شخصيتها و فاضلان بودهاند، ولى شهرت علمى نداشتهاند نيز آورده است و آنگاه كتاب با نام شهيد «ناصر كبير»، آغاز مىگردد (همان). | ||
از جمله ويژگىهاى كتاب آن است كه مؤلف براى تدوين اين اثر گرانقدر، در حالى كه جز خامه پرتوان و همت والايش ياورى نداشت، بپاخاست و براى جمعآورى آن، كتابخانههاى ايران و عراق را بدقت مورد بررسى قرار داد و در راه جستجوى احوال شهيدان، نسخههاى كمياب را كاويد و بجز مالى كه صرف كرد، سالهايى چند از عمر خود را گذراند و مبالغه نيست اگر بگوييم علامه امينى در تأليف اين كتاب، نيروهايى به مصرف رسانيد كه خارج از متعارف بود تا توانست آنرا با اين ترتيب بديع و سبك زيبا و بيان لطيف و تعبير نيكو بيرون دهد و خوانندگان، خود هنگامى كه اين يگانه كتاب را بخوانند، به رنجهاى فراوانى كه در راه تأليف آن تحمل شده است، پى خواهند برد (همان، ص22). | از جمله ويژگىهاى كتاب آن است كه مؤلف براى تدوين اين اثر گرانقدر، در حالى كه جز خامه پرتوان و همت والايش ياورى نداشت، بپاخاست و براى جمعآورى آن، كتابخانههاى ايران و عراق را بدقت مورد بررسى قرار داد و در راه جستجوى احوال شهيدان، نسخههاى كمياب را كاويد و بجز مالى كه صرف كرد، سالهايى چند از عمر خود را گذراند و مبالغه نيست اگر بگوييم [[علامه امينى]] در تأليف اين كتاب، نيروهايى به مصرف رسانيد كه خارج از متعارف بود تا توانست آنرا با اين ترتيب بديع و سبك زيبا و بيان لطيف و تعبير نيكو بيرون دهد و خوانندگان، خود هنگامى كه اين يگانه كتاب را بخوانند، به رنجهاى فراوانى كه در راه تأليف آن تحمل شده است، پى خواهند برد (همان، ص22). | ||
پيش از بيان ساير مزاياى كتاب، نام چند تن از شهيدان مذكور در كتاب، بدون تفصيل شخصيت علمى و موقعيت اجتماعى و رشتههاى آنان، ذكر مىگردد: ناصر كبير ابومحمد اطروش حسينى معروف به ناصر كبير (304ق)، شيخ ابوالحسن علان رازى (قرن 4)، حافظ بديعالزمان همدانى (398ق)، شيخ ابوعلى انطاكى (399ق)، ابوالحسين حلبى نحوى (460ق)، شيخ ابوالقاسم كركى قزوينى (498ق)، ابوالمحاسن رويانى طبرى (501ق)، قاضى ابوالحسين غسانى (563ق)، شيخ ابوعلى فتال نيشابورى (قرن 6)، حافظ محمدبن يوسف عرباضى (633ق)، تاجالدين محمد آوى (قرن 8) و بدرالدين بن زهره (732ق) (همان، ص20). | پيش از بيان ساير مزاياى كتاب، نام چند تن از شهيدان مذكور در كتاب، بدون تفصيل شخصيت علمى و موقعيت اجتماعى و رشتههاى آنان، ذكر مىگردد: ناصر كبير ابومحمد اطروش حسينى معروف به ناصر كبير (304ق)، شيخ ابوالحسن علان رازى (قرن 4)، حافظ بديعالزمان همدانى (398ق)، شيخ ابوعلى انطاكى (399ق)، ابوالحسين حلبى نحوى (460ق)، شيخ ابوالقاسم كركى قزوينى (498ق)، ابوالمحاسن رويانى طبرى (501ق)، قاضى ابوالحسين غسانى (563ق)، شيخ ابوعلى فتال نيشابورى (قرن 6)، حافظ محمدبن يوسف عرباضى (633ق)، تاجالدين محمد آوى (قرن 8) و بدرالدين بن زهره (732ق) (همان، ص20). |
ویرایش