زاد المعاد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'حضرت صادق(ع)' به 'حضرت صادق (ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR19262J1.jpg | |||
| عنوان =زاد المعاد | |||
| عنوان‌های دیگر =زاد المعاد (توشه آخرت) | |||
| پدیدآوران = | |||
[[موسوی، حسن]] (محقق) | |||
| | |||
| | |||
[[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] ( | [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 267/66 /م3ز2 1389* | ||
| موضوع = | |||
دعاها | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
زیارت | زیارت نامه‌ها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | جلوه کمال | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1389 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE19262AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =1 | ||
'''زاد المعاد'''، اثر علامه محمدباقر | | شابک =978-964-2794-14-0 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19262 | |||
| کتابخوان همراه نور =19262 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''زاد المعاد'''، اثر علامه [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]]، با تحقيق سيد حسن موسوى، شامل متن نمازها، دعاها، زيارات، مناجات و تعقيبات نمازها است كه به زبان عربى و در قرن يازدهم هجرى، نوشته شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در چهارده باب و يك خاتمه تنظيم شده است. | |||
ساختار كتاب همانند «[[مفاتيح الجنان]]» است و مجلسى زير هريك از موارد پيش‌گفته، توضيحاتى درباره کیفیت به‌جاآوردن و ثواب آن اعمال درج كرده است.<ref>فهرست كتاب‌هاى منتشرشده در اسفندماه 1381، ص 157</ref> | |||
ساختار كتاب همانند | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
نویسنده در مقدمه، با عبارت‌پردازى‌هاى فراوان و به نثر مسجع، كتاب را به سلطان حسين صفوى تقديم كرده است.<ref>مقدمه، ص 13</ref> | |||
باب اول، مشتمل بر پنج فصل به ترتيب زير مى‌باشد كه در آن‌ها، فضايل و اعمال ماه رجب، بيان شده است: | باب اول، مشتمل بر پنج فصل به ترتيب زير مى‌باشد كه در آن‌ها، فضايل و اعمال ماه رجب، بيان شده است: | ||
فصل اول، پيرامون اين ماه و عبادات آن است. | فصل اول، پيرامون اين ماه و عبادات آن است. نویسنده، اين ماه و ماه شعبان و رمضان را بهترين ماه‌هاى سال معرفى و از پيامبر(ص) روايتى بدين مضمون نقل كرده است كه هركه حرمت اين ماه و ماه شعبان را بداند و روزه آن‌ها را به روزه ماه رمضان وصل نمايد، اين ماه‌هاى مبارک، در روز قيامت نزد خداوند گواهان او بوده و در آن روز، منادى از افق ندا كند كه‌اى رجب و شعبان و رمضان، عمل اين بنده در شما و اطاعت او از خدا، چگونه بوده است.<ref>همان، ص 16</ref> | ||
فصل دوم، در بيان اعمالى است كه كسى كه از روزه عاجز مى‌باشد يا روزه گرفتن | فصل دوم، در بيان اعمالى است كه كسى كه از روزه عاجز مى‌باشد يا روزه گرفتن برایش دشوار است، به عوض روزه مى‌تواند انجام دهد. برخى از اين اعمال عبارتند از: صدقه دادن يك درهم بدل هر روز، يك مد گندم يا جو، گفتن صد مرتبه تسبيحات وارده و..<ref>همان، ص 21</ref> | ||
فصل سوم، در بيان اعمال هر شب و روز از ماه رجب <ref>همان، ص 23</ref> و فصل چهارم، در بيان فضايل و اعمال شب و روز اول ماه رجب تا پانزدهم آن مى‌باشد <ref>همان، ص 30</ref> | فصل سوم، در بيان اعمال هر شب و روز از ماه رجب<ref>همان، ص 23</ref>و فصل چهارم، در بيان فضايل و اعمال شب و روز اول ماه رجب تا پانزدهم آن مى‌باشد<ref>همان، ص 30</ref>در شب اول اين ماه، غسل كردن مستحب بوده و منقول است كه هركس در شب اول ماه رجب و شب پانزدهم و آخر آن، غسل كند، مانند روزى كه از مادر متولد شده است از گناهان بيرون مى‌شود<ref>همان</ref> | ||
فصل پنجم، در بيان فضايل و اعمال نيمه آخر ماه رجب مى‌باشد. | فصل پنجم، در بيان فضايل و اعمال نيمه آخر ماه رجب مى‌باشد. نویسنده از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و ديگران نقل كرده است كه در روز هجدهم اين ماه، ابراهيم پسر پيامبر(ص) از دنيا رفت، پس حزن و اندوه و لعن بر آن‌ها كه در اين مصيبت، شماتت كردند مناسب است.<ref>همان، ص 58</ref> | ||
در باب دوم نيز در ضمن پنج فصل زير، فضايل و اعمال ماه | در باب دوم نيز در ضمن پنج فصل زير، فضايل و اعمال ماه مبارک شعبان و ايام و ليالى آن، بيان گرديده است: | ||
فصل اول، در بيان فضيلت اين ماه و ثواب روزه گرفتن در آن مى‌باشد. | فصل اول، در بيان فضيلت اين ماه و ثواب روزه گرفتن در آن مى‌باشد. نویسنده، معتقد است فضليت ماه شعبان، از ماه رجب بيشتر بوده و منقول است از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] كه چون حضرت رسول(ص) ماه شعبان را مشاهده مى‌نمود، امر مى‌فرمود نداكننده را كه ندا كند در ميان مردم كه: «اى اهل مدينه! من رسولم از جانب خدا به‌سوى شما» و مى‌فرمايد كه شعبان ماه من است و رحمت كند كسى را كه يارى من كند بر ماه من<ref>همان، ص 75</ref> | ||
بيان اعمال هر روز و شب ماه شعبان، فضايل و اعمال مخصوص اول ماه تا ايام البيض، اعمال ايام البيض ماه شعبان و اعمال بقيه اين ماه، عنوان ساير فصول اين ماه مى‌باشد. | بيان اعمال هر روز و شب ماه شعبان، فضايل و اعمال مخصوص اول ماه تا ايام البيض، اعمال ايام البيض ماه شعبان و اعمال بقيه اين ماه، عنوان ساير فصول اين ماه مى‌باشد. | ||
باب سوم، در هشت فصل، به بيان گوشه‌اى از فضايل و اعمال ماه | باب سوم، در هشت فصل، به بيان گوشه‌اى از فضايل و اعمال ماه مبارک رمضان، اختصاص يافته است.<ref>همان، ص 129</ref> | ||
عنوان فصول اين باب، عبارتند از: بيان فضيلت ماه | عنوان فصول اين باب، عبارتند از: بيان فضيلت ماه مبارک رمضان؛ اشاره به حقيقت روزه و آنچه در آن معتبر مى‌باشد؛ ذكر سنت‌ها و آداب معتبر در روزه؛ شرايط و آداب دخول ماه مبارک رمضان؛ بيان اعمال هر شب و هر روز ماه مبارک رمضان؛ ذكر اعمال مختصر شب‌ها و روزهاى مخصوص اين ماه؛ دعاهاى مخصوص دهه آخر ماه رمضان و بيان نمازهاى شب و دعاهاى روز كه در اين ماه مشهور است.<ref>همان، ص 290</ref> | ||
اعمال ليالى و ايام | اعمال ليالى و ايام متبرک ماه شوال و ماه ذى‌القعده، در باب چهارم گنجانده شده است. از جمله ايام متبرک ماه شوال، روز عيد فطر است و شبش از جمله شب‌هاى شريف مى‌باشد كه در فضيلت ثواب عبادت و احياى آن، احاديث بسيار است و از پيامبر(ص) منقول است كه هركه شب عيد را احيا كند، در روزى كه دل‌ها از ترس مى‌ميرد، دل او نخواهد مرد<ref>همان، ص 301</ref> | ||
در باب پنجم، در ضمن پنج فصل، فضايل و اعمال ماه ذى‌الحجه بيان شده است. عنوان اين فصول، به ترتيب عبارت است از: بيان فضايل ماه ذى‌الحجه و دهه اول و اعمال آن؛ اعمال روز ترويه و روز عرفه؛ اعمال ضرورى شب عيد قربان و روز آن و همچنين ايام تشريق؛ يعنى روز يازدهم، دوازدهم و سيزدهم؛ فضايل و اعمال شب و روز عيد غدير و فضيلت و اعمال روز مباهله تا آخر ماه <ref>همان، ص 329</ref> | در باب پنجم، در ضمن پنج فصل، فضايل و اعمال ماه ذى‌الحجه بيان شده است. عنوان اين فصول، به ترتيب عبارت است از: بيان فضايل ماه ذى‌الحجه و دهه اول و اعمال آن؛ اعمال روز ترويه و روز عرفه؛ اعمال ضرورى شب عيد قربان و روز آن و همچنين ايام تشريق؛ يعنى روز يازدهم، دوازدهم و سيزدهم؛ فضايل و اعمال شب و روز عيد غدير و فضيلت و اعمال روز مباهله تا آخر ماه<ref>همان، ص 329</ref> | ||
اعمال ماه محرم، در سه فصل، در باب ششم جاى گرفته است. اعمال دهه اول محرم، زيارت مشهور سيدالشهداء در روز عاشورا و فضيلت زيارت آن حضرت در شب و روز عاشورا و ساير زيارات اين روز، عنوان فصول اين باب مى‌باشد <ref>همان، ص 288</ref> | اعمال ماه محرم، در سه فصل، در باب ششم جاى گرفته است. اعمال دهه اول محرم، زيارت مشهور سيدالشهداء در روز عاشورا و فضيلت زيارت آن حضرت در شب و روز عاشورا و ساير زيارات اين روز، عنوان فصول اين باب مى‌باشد<ref>همان، ص 288</ref> | ||
در باب هفتم، اعمال صفر آمده است. | در باب هفتم، اعمال صفر آمده است. نویسنده، معتقد است مشهور بودن اين ماه به نحوست، دو وجه مى‌تواند داشته باشد: اول آنكه موافق قول علماى شيعه، وفات پيامبر(ص) در اين ماه واقع شده است؛ دوم آنكه در سه ماه متوالى كه اشهر حرامند، چون عرب قتال نمى‌كرده‌اند، در اين ماه شروع به قتال می‌كردند، لهذا نحس شمرده‌اند. به نظر نویسنده، در روايات شيعه چيزى وجود ندارد كه دلالت بر نحوست اين ماه داشته باشد، ولى در روايات غير معتبر عامه، وارد شده است و [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] از بعضى از كتب معتبر، روايت كرده است كه روز سوم اين ماه، مستحب است كه دو ركعت نماز به‌جا آورده شود و در ركعت اول، پس از حمد، سوره''' «إنا فتحنا لك»''' خوانده شود<ref>همان، ص 524</ref> | ||
در باب هشتم، فضايل و اعمال ماه ربيع‌الاول جاى گرفته است <ref>همان، ص 534</ref> و اعمال مربوط به ماه ربيع‌الثانى، جمادى‌الاول و جمادى‌الثانى، در باب نهم آمده است <ref>همان، ج 579</ref> | در باب هشتم، فضايل و اعمال ماه ربيع‌الاول جاى گرفته است.<ref>همان، ص 534</ref>و اعمال مربوط به ماه ربيع‌الثانى، جمادى‌الاول و جمادى‌الثانى، در باب نهم آمده است.<ref>همان، ج 579</ref> | ||
عناوين ساير فصول كتاب، به ترتيب عبارتند از: اعمال هر ماه و دعاى هر ماهى كه در وقت ديدن آن، بايد خواند؛ زيارات حضرت رسول(ص) و ائمه هدى(ع)؛ نمازهاى واجب كه مخصوص روزى و ماهى نيست و نمازهاى مستحب كه اختصاص به وقتى ندارد و اعمالى كه به غير ماه‌هاى عربى، تعلق دارند؛ احكام اموات و مجملى از احكام زكات و خمس و اعتكاف. | عناوين ساير فصول كتاب، به ترتيب عبارتند از: اعمال هر ماه و دعاى هر ماهى كه در وقت ديدن آن، بايد خواند؛ زيارات حضرت رسول(ص) و ائمه هدى(ع)؛ نمازهاى واجب كه مخصوص روزى و ماهى نيست و نمازهاى مستحب كه اختصاص به وقتى ندارد و اعمالى كه به غير ماه‌هاى عربى، تعلق دارند؛ احكام اموات و مجملى از احكام زكات و خمس و اعتكاف. | ||
خاتمه كتاب نيز در بيان كفارات است <ref>همان، ص 789</ref> | خاتمه كتاب نيز در بيان كفارات است.<ref>همان، ص 789</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۹۷: | خط ۸۱: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
#مقدمه و متن كتاب. | |||
#«فهرست كتاب‌هاى منتشرشده در اسفندماه 1381»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: اطلاع‌رسانى و كتابدارى «كتاب ماه دين»، فروردين و ارديبهشت 1382، شماره 66 و 67 (94 صفحه، از 107 تا 200). | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[زاد المعاد (تعریب)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۱
| زاد المعاد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موسوی، حسن (محقق) مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | زاد المعاد (توشه آخرت) |
| ناشر | جلوه کمال |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1389 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-2794-14-0 |
| موضوع | دعاها زیارت نامه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 267/66 /م3ز2 1389* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زاد المعاد، اثر علامه محمدباقر مجلسى، با تحقيق سيد حسن موسوى، شامل متن نمازها، دعاها، زيارات، مناجات و تعقيبات نمازها است كه به زبان عربى و در قرن يازدهم هجرى، نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در چهارده باب و يك خاتمه تنظيم شده است.
ساختار كتاب همانند «مفاتيح الجنان» است و مجلسى زير هريك از موارد پيش‌گفته، توضيحاتى درباره کیفیت به‌جاآوردن و ثواب آن اعمال درج كرده است.[۱]
گزارش محتوا
نویسنده در مقدمه، با عبارت‌پردازى‌هاى فراوان و به نثر مسجع، كتاب را به سلطان حسين صفوى تقديم كرده است.[۲]
باب اول، مشتمل بر پنج فصل به ترتيب زير مى‌باشد كه در آن‌ها، فضايل و اعمال ماه رجب، بيان شده است:
فصل اول، پيرامون اين ماه و عبادات آن است. نویسنده، اين ماه و ماه شعبان و رمضان را بهترين ماه‌هاى سال معرفى و از پيامبر(ص) روايتى بدين مضمون نقل كرده است كه هركه حرمت اين ماه و ماه شعبان را بداند و روزه آن‌ها را به روزه ماه رمضان وصل نمايد، اين ماه‌هاى مبارک، در روز قيامت نزد خداوند گواهان او بوده و در آن روز، منادى از افق ندا كند كه‌اى رجب و شعبان و رمضان، عمل اين بنده در شما و اطاعت او از خدا، چگونه بوده است.[۳]
فصل دوم، در بيان اعمالى است كه كسى كه از روزه عاجز مى‌باشد يا روزه گرفتن برایش دشوار است، به عوض روزه مى‌تواند انجام دهد. برخى از اين اعمال عبارتند از: صدقه دادن يك درهم بدل هر روز، يك مد گندم يا جو، گفتن صد مرتبه تسبيحات وارده و..[۴]
فصل سوم، در بيان اعمال هر شب و روز از ماه رجب[۵]و فصل چهارم، در بيان فضايل و اعمال شب و روز اول ماه رجب تا پانزدهم آن مى‌باشد[۶]در شب اول اين ماه، غسل كردن مستحب بوده و منقول است كه هركس در شب اول ماه رجب و شب پانزدهم و آخر آن، غسل كند، مانند روزى كه از مادر متولد شده است از گناهان بيرون مى‌شود[۷]
فصل پنجم، در بيان فضايل و اعمال نيمه آخر ماه رجب مى‌باشد. نویسنده از شيخ طوسى و ديگران نقل كرده است كه در روز هجدهم اين ماه، ابراهيم پسر پيامبر(ص) از دنيا رفت، پس حزن و اندوه و لعن بر آن‌ها كه در اين مصيبت، شماتت كردند مناسب است.[۸]
در باب دوم نيز در ضمن پنج فصل زير، فضايل و اعمال ماه مبارک شعبان و ايام و ليالى آن، بيان گرديده است:
فصل اول، در بيان فضيلت اين ماه و ثواب روزه گرفتن در آن مى‌باشد. نویسنده، معتقد است فضليت ماه شعبان، از ماه رجب بيشتر بوده و منقول است از حضرت صادق(ع) كه چون حضرت رسول(ص) ماه شعبان را مشاهده مى‌نمود، امر مى‌فرمود نداكننده را كه ندا كند در ميان مردم كه: «اى اهل مدينه! من رسولم از جانب خدا به‌سوى شما» و مى‌فرمايد كه شعبان ماه من است و رحمت كند كسى را كه يارى من كند بر ماه من[۹]
بيان اعمال هر روز و شب ماه شعبان، فضايل و اعمال مخصوص اول ماه تا ايام البيض، اعمال ايام البيض ماه شعبان و اعمال بقيه اين ماه، عنوان ساير فصول اين ماه مى‌باشد.
باب سوم، در هشت فصل، به بيان گوشه‌اى از فضايل و اعمال ماه مبارک رمضان، اختصاص يافته است.[۱۰]
عنوان فصول اين باب، عبارتند از: بيان فضيلت ماه مبارک رمضان؛ اشاره به حقيقت روزه و آنچه در آن معتبر مى‌باشد؛ ذكر سنت‌ها و آداب معتبر در روزه؛ شرايط و آداب دخول ماه مبارک رمضان؛ بيان اعمال هر شب و هر روز ماه مبارک رمضان؛ ذكر اعمال مختصر شب‌ها و روزهاى مخصوص اين ماه؛ دعاهاى مخصوص دهه آخر ماه رمضان و بيان نمازهاى شب و دعاهاى روز كه در اين ماه مشهور است.[۱۱]
اعمال ليالى و ايام متبرک ماه شوال و ماه ذى‌القعده، در باب چهارم گنجانده شده است. از جمله ايام متبرک ماه شوال، روز عيد فطر است و شبش از جمله شب‌هاى شريف مى‌باشد كه در فضيلت ثواب عبادت و احياى آن، احاديث بسيار است و از پيامبر(ص) منقول است كه هركه شب عيد را احيا كند، در روزى كه دل‌ها از ترس مى‌ميرد، دل او نخواهد مرد[۱۲]
در باب پنجم، در ضمن پنج فصل، فضايل و اعمال ماه ذى‌الحجه بيان شده است. عنوان اين فصول، به ترتيب عبارت است از: بيان فضايل ماه ذى‌الحجه و دهه اول و اعمال آن؛ اعمال روز ترويه و روز عرفه؛ اعمال ضرورى شب عيد قربان و روز آن و همچنين ايام تشريق؛ يعنى روز يازدهم، دوازدهم و سيزدهم؛ فضايل و اعمال شب و روز عيد غدير و فضيلت و اعمال روز مباهله تا آخر ماه[۱۳]
اعمال ماه محرم، در سه فصل، در باب ششم جاى گرفته است. اعمال دهه اول محرم، زيارت مشهور سيدالشهداء در روز عاشورا و فضيلت زيارت آن حضرت در شب و روز عاشورا و ساير زيارات اين روز، عنوان فصول اين باب مى‌باشد[۱۴]
در باب هفتم، اعمال صفر آمده است. نویسنده، معتقد است مشهور بودن اين ماه به نحوست، دو وجه مى‌تواند داشته باشد: اول آنكه موافق قول علماى شيعه، وفات پيامبر(ص) در اين ماه واقع شده است؛ دوم آنكه در سه ماه متوالى كه اشهر حرامند، چون عرب قتال نمى‌كرده‌اند، در اين ماه شروع به قتال می‌كردند، لهذا نحس شمرده‌اند. به نظر نویسنده، در روايات شيعه چيزى وجود ندارد كه دلالت بر نحوست اين ماه داشته باشد، ولى در روايات غير معتبر عامه، وارد شده است و سيد بن طاووس از بعضى از كتب معتبر، روايت كرده است كه روز سوم اين ماه، مستحب است كه دو ركعت نماز به‌جا آورده شود و در ركعت اول، پس از حمد، سوره «إنا فتحنا لك» خوانده شود[۱۵]
در باب هشتم، فضايل و اعمال ماه ربيع‌الاول جاى گرفته است.[۱۶]و اعمال مربوط به ماه ربيع‌الثانى، جمادى‌الاول و جمادى‌الثانى، در باب نهم آمده است.[۱۷]
عناوين ساير فصول كتاب، به ترتيب عبارتند از: اعمال هر ماه و دعاى هر ماهى كه در وقت ديدن آن، بايد خواند؛ زيارات حضرت رسول(ص) و ائمه هدى(ع)؛ نمازهاى واجب كه مخصوص روزى و ماهى نيست و نمازهاى مستحب كه اختصاص به وقتى ندارد و اعمالى كه به غير ماه‌هاى عربى، تعلق دارند؛ احكام اموات و مجملى از احكام زكات و خمس و اعتكاف.
خاتمه كتاب نيز در بيان كفارات است.[۱۸]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و در آن‌ها بيشتر به ذكر منابع، پرداخته شده است.
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- «فهرست كتاب‌هاى منتشرشده در اسفندماه 1381»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: اطلاع‌رسانى و كتابدارى «كتاب ماه دين»، فروردين و ارديبهشت 1382، شماره 66 و 67 (94 صفحه، از 107 تا 200).