۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شاه‌عبدالعظیمی، حسین]] (نویسنده) | [[شاه‌عبدالعظیمی، سید حسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 98 /ش2ت7 | | کد کنگره =BP 98 /ش2ت7 | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =14 | | تعداد جلد =14 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01989 | ||
| کتابخوان همراه نور =01989 | | کتابخوان همراه نور =01989 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
'''تفسير اثنى‌عشری'''، تألیف [[شاه‌عبدالعظیمی، حسین|حسين بن احمد حسینى شاه عبدالعظيمى]]، تفسير فارسى قرآن كريم تا آخر سوره مرسلات است. اين تفسير با زبانى ساده و قابل فهم براى توده‌ى مخاطبانى كه با زبان عربى آشنايى ندارند، با جهت‌گيرى تحليلى، و ارشادى و با رويكردى لغوى و روايى تألیف شده است. | '''تفسير اثنى‌عشری'''، تألیف [[شاه‌عبدالعظیمی، سید حسین|حسين بن احمد حسینى شاه عبدالعظيمى]]، تفسير فارسى قرآن كريم تا آخر سوره مرسلات است. اين تفسير با زبانى ساده و قابل فهم براى توده‌ى مخاطبانى كه با زبان عربى آشنايى ندارند، با جهت‌گيرى تحليلى، و ارشادى و با رويكردى لغوى و روايى تألیف شده است. | ||
تفسير اثنى‌عشری خلاصه تفسيرى است كه مؤلف به شكل مفصل و حاوى 22 جزء قرآن قبلاً نگاشته و فرصت تكميل آن را پيدا ننموده است. | تفسير اثنى‌عشری خلاصه تفسيرى است كه مؤلف به شكل مفصل و حاوى 22 جزء قرآن قبلاً نگاشته و فرصت تكميل آن را پيدا ننموده است. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مفسر، كتاب را با پيش‌درآمدى در باب مقدمات تفسير مانند تعريف تفسير، تاويل و ترجمه و فرق ميان آنها، و بحث‌هاى روائى از قبيل، تمسك به قرآن، حاملين علم آن، منع تفسير به راى، سبب نزول، کیفیت نزول و اقسام آن، اعجاز قرآن، اسامى آن،ثواب قرائت، آداب قرائت و نوادرى در مطالب اعتقادى نسبت به قرآن از قبيل، قراء سبعه، عدد آيات و...، شروع و سپس به تفسير پرداخته است. | مفسر، كتاب را با پيش‌درآمدى در باب مقدمات تفسير مانند تعريف تفسير، تاويل و ترجمه و فرق ميان آنها، و بحث‌هاى روائى از قبيل، تمسك به قرآن، حاملين علم آن، منع تفسير به راى، سبب نزول، کیفیت نزول و اقسام آن، اعجاز قرآن، اسامى آن،ثواب قرائت، آداب قرائت و نوادرى در مطالب اعتقادى نسبت به قرآن از قبيل، قراء سبعه، عدد آيات و...، شروع و سپس به تفسير پرداخته است. | ||
وى در تأليف اثر خود بر مصادر تفسيرى و روايى مختلفى اعتماد داشته كه برخى از آنها از اين قبيلند: در تفاسير: تبيان، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، برهان، نور الثقلين، صافى، [[منهج الصادقين في إلزام المخالفين|منهج الصادقين]]، [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روح الجنان]]، عياشى و قمى و از منابع روائى: [[الکافی|كافى]]، نهج‌البلاغة، [[ | وى در تأليف اثر خود بر مصادر تفسيرى و روايى مختلفى اعتماد داشته كه برخى از آنها از اين قبيلند: در تفاسير: تبيان، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، برهان، نور الثقلين، صافى، [[منهج الصادقين في إلزام المخالفين|منهج الصادقين]]، [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روح الجنان]]، عياشى و قمى و از منابع روائى: [[الکافی|كافى]]، نهج‌البلاغة، [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]، [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی) | ||
|عيون اخبار الرضا]]، معانى الاخبار، [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] و برخى منابع روايى اهل سنت. | |عيون اخبار الرضا]]، معانى الاخبار، [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] و برخى منابع روايى اهل سنت. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
روش وى در مباحث فقهى نيز گذرا و در حدّ بيان احكام آيات است و به استدلال اقوال و ديدگاه‌هاى مختلف نمى‌پردازد بلكه به بيان تفسيرى آيه، سبب نزول و روايات منقول از ائمه(ع) در حكم فقهى آن، اكتفا مى‌نمايد. | روش وى در مباحث فقهى نيز گذرا و در حدّ بيان احكام آيات است و به استدلال اقوال و ديدگاه‌هاى مختلف نمى‌پردازد بلكه به بيان تفسيرى آيه، سبب نزول و روايات منقول از ائمه(ع) در حكم فقهى آن، اكتفا مى‌نمايد. | ||
نسبت به اسرائيليات و مطالبى كه چهره‌ى انبياء الهى و قرآن را مشوّش مى‌كند، بنا را بر عدم نقل گذاشته و به كسانی كه اينگونه مطالب را نقل و مطرح مى‌نمايند، شديداً حمله مى‌كند و حق را بيان مى‌كند؛ به عنوان نمونه ذيل آيه 102 سوره‌ى بقره '''«و ما أنزل على الملكين ببابل هاروت و ماروت»''' منقولات از [[ | نسبت به اسرائيليات و مطالبى كه چهره‌ى انبياء الهى و قرآن را مشوّش مى‌كند، بنا را بر عدم نقل گذاشته و به كسانی كه اينگونه مطالب را نقل و مطرح مى‌نمايند، شديداً حمله مى‌كند و حق را بيان مى‌كند؛ به عنوان نمونه ذيل آيه 102 سوره‌ى بقره'''«و ما أنزل على الملكين ببابل هاروت و ماروت»''' منقولات از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، سدى و كلبى را مطرح كرده، نقد مى‌نمايد و با روايات ائمه(ع)، عصمت ملائكه را اثبات مى‌كند. | ||
ايشان مطالب خود را در قالب تعابيرى چون، فوائد، تنبيه، تبصره، تحقيق، تنظيم و خاتمه بيان مى‌دارد. | ايشان مطالب خود را در قالب تعابيرى چون، فوائد، تنبيه، تبصره، تحقيق، تنظيم و خاتمه بيان مى‌دارد. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
#مقدمات مؤلف | #مقدمات مؤلف | ||
#دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، ج 1، ص663 و ص939 | #دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، ج 1، ص663 و ص939 | ||
#المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص257 | #المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، سید محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص257 | ||
#طبقات مفسران شيعه، [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|دكتر عقيقى بخشايشى]]، ج 4، ص405 | #طبقات مفسران شيعه، [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|دكتر عقيقى بخشايشى]]، ج 4، ص405 | ||
#آيينۀ دانشوران، سيد عليرضا ريحان يزدى، ص516-517، با مقدمه و تعليقات و اضافات [[باقری بیدهندی، ناصر|ناصر باقرى بيدهندى]] | #آيينۀ دانشوران، سيد عليرضا ريحان يزدى، ص516-517، با مقدمه و تعليقات و اضافات [[باقری بیدهندی، ناصر|ناصر باقرى بيدهندى]] | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||