۱۴۶٬۵۶۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =30 | | تعداد جلد =30 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01393 | ||
| کتابخوان همراه نور =01393 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۸: | ||
اين مكتب تفسيرى، تفسير را از اصطلاحات علوم و فنون و فلسفه و كلام -كه به تدريج وارد محدوده تفسير شده بود- دور ساخت، چنانكه اين مفسران تنها بهقدر نياز و هنگام ضرورت از اين اصطلاحات استفاده كردهاند. | اين مكتب تفسيرى، تفسير را از اصطلاحات علوم و فنون و فلسفه و كلام -كه به تدريج وارد محدوده تفسير شده بود- دور ساخت، چنانكه اين مفسران تنها بهقدر نياز و هنگام ضرورت از اين اصطلاحات استفاده كردهاند. | ||
از جنبه ايجابى نيز اين مكتب، | از جنبه ايجابى نيز اين مكتب، سبکی ادبى- اجتماعى در تفسير بهوجود آورد و گوشههايى از بلاغت قرآنى و اعجاز بيانى آن را ظاهر ساخت و معانى و جوانب مختلف مفاهيم آنها را مشخص كرد و سنتهاى حاكم بر جهان هستى و جامعه را كه در قرآن بدان اشاره شده، آشكار گردانيد و بهويژه به مشكلات جامعه اسلامى و جامعه بشرى و طرح ارشادات و راهنمايىهاى قرآن -كه در بردارنده سعادت دنيا و آخرت بشر است- پرداخت. | ||
علاوه بر آن، بين قرآن و نظريات صحيح و ثابت علمى مطابقت و هماهنگى برقرار نمود و براى مردم روشن ساخت كه قرآن كتاب جاويد الهى است و مىتواند همگام با تحولات زمان پيش رود تا اينكه خداوند زمين را به بندگان صالح خود واگذارد. | علاوه بر آن، بين قرآن و نظريات صحيح و ثابت علمى مطابقت و هماهنگى برقرار نمود و براى مردم روشن ساخت كه قرآن كتاب جاويد الهى است و مىتواند همگام با تحولات زمان پيش رود تا اينكه خداوند زمين را به بندگان صالح خود واگذارد. | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۹: | ||
نخستين پيشواى اين مكتب (در عصر حاضر)، استاد محمد عبده است كه اساس اين بنيان عظيم را پى افكند و باب اجتهاد در تفسير را پس از چند قرن گشود. وى روش تقليد از گذشتگان را به كنارى نهاد و به عقل، آزادى نقد و تحقيق بخشيد. بعد از او هم شاگردان بزرگش، مانند رشيد رضا، شيخ محمد قاسمى، شيخ احمد مصطفى مراغى و پس از آنان علماى ديگرى مانند: [[سید قطب]]، شيخ [[مغنیه، محمدجواد|محمد جواد مغنيه]]، شيخ محمد صادقى، سيد محمدحسین | نخستين پيشواى اين مكتب (در عصر حاضر)، استاد محمد عبده است كه اساس اين بنيان عظيم را پى افكند و باب اجتهاد در تفسير را پس از چند قرن گشود. وى روش تقليد از گذشتگان را به كنارى نهاد و به عقل، آزادى نقد و تحقيق بخشيد. بعد از او هم شاگردان بزرگش، مانند رشيد رضا، شيخ محمد قاسمى، شيخ احمد مصطفى مراغى و پس از آنان علماى ديگرى مانند: [[سید قطب]]، شيخ [[مغنیه، محمدجواد|محمد جواد مغنيه]]، شيخ محمد صادقى، [[فضلالله، سید محمدحسین|سيد محمدحسین فضلالله]]، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، شيخ سعيد حوى، محمد طاهر ابن عاشور، سيد [[مدرسی، محمدتقی|محمدتقى مدرسى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]] و ديگران بر همين منوال حركت كردند، اما كسى كه بر همه آنان برترى دارد و در اين راه گوى سبقت را از همگان ربوده است، علامه و فيلسوف بزرگوار مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبائى]] است. | ||
== روش تفسير == | == روش تفسير == | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۲: | ||
در نهايت، عنوان «الايضاح»، تفسير مفصل و تحليلى آيات مطرح شده را دربر مىگيرد، در اين بخش نيز براى توضيح آيات از آيات ديگر، مأثورات و اقوال مفسرين بهره برده، تناسب بين آيات را بيشتر تشريح مىكند و خلاصهاى از هر مقطع مطرح شده در اين بخش را ارائه مىدهد. | در نهايت، عنوان «الايضاح»، تفسير مفصل و تحليلى آيات مطرح شده را دربر مىگيرد، در اين بخش نيز براى توضيح آيات از آيات ديگر، مأثورات و اقوال مفسرين بهره برده، تناسب بين آيات را بيشتر تشريح مىكند و خلاصهاى از هر مقطع مطرح شده در اين بخش را ارائه مىدهد. | ||
نویسنده سعى دارد رواياتى كه مورد قبول نبوده و يا با قضاياى دينى تنافى داشته باشند را نقل ننمايد و از بحثهايى كه مفسرين پيشين به تناسب عصر خود مطرح كرده بودند، دورى گزيند. وى معتقد به تغيير نوع مباحث و اسلوب مطرح كردن آنها به تناسب عصر خود مىباشد. مسائل عقيدتى و كلامى را به تناسب آيات مطرح كرده و بيشتر به ديدگاه اشعرى تمايل دارد؛ مانند: بحث رؤيت خداوند در آيه 103 انعام جزء 7، ص207 و آيه 22 سوره قيامت ''' «الى ربها ناظرة» ''' در جزء 29، صفحه 152 مىنويسد: «يعنى بدون حجاب به خداوند نظر مىافكنند همان گونه كه در شب چهاردهم ماه، به ماه مىنگرند». | نویسنده سعى دارد رواياتى كه مورد قبول نبوده و يا با قضاياى دينى تنافى داشته باشند را نقل ننمايد و از بحثهايى كه مفسرين پيشين به تناسب عصر خود مطرح كرده بودند، دورى گزيند. وى معتقد به تغيير نوع مباحث و اسلوب مطرح كردن آنها به تناسب عصر خود مىباشد. مسائل عقيدتى و كلامى را به تناسب آيات مطرح كرده و بيشتر به ديدگاه اشعرى تمايل دارد؛ مانند: بحث رؤيت خداوند در آيه 103 انعام جزء 7، ص207 و آيه 22 سوره قيامت''' «الى ربها ناظرة»''' در جزء 29، صفحه 152 مىنويسد: «يعنى بدون حجاب به خداوند نظر مىافكنند همان گونه كه در شب چهاردهم ماه، به ماه مىنگرند». | ||
در مسائل فقهى نيز احكام فقهى متعلق به آيه را در حدّ نقل روايات و فتاواى مذاهب چهارگانه و استدلال جزئى بدون بيان تفصيلى احكام و ادله آن، با قصد توضيح و تفسير آيه، مطرح مىنمايد. سعى دارد اسرار و حكمتهاى احتمالى احكام را نيز از جهت اجتماعى و علمى، متعرض گردد. | در مسائل فقهى نيز احكام فقهى متعلق به آيه را در حدّ نقل روايات و فتاواى مذاهب چهارگانه و استدلال جزئى بدون بيان تفصيلى احكام و ادله آن، با قصد توضيح و تفسير آيه، مطرح مىنمايد. سعى دارد اسرار و حكمتهاى احتمالى احكام را نيز از جهت اجتماعى و علمى، متعرض گردد. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۸: | ||
همانطور كه اشاره شد، از روايات اسرائيلى شديداً پرهيز داشته به كرّات مسلمين را از پرداختن به آنها برحذر داشته است. | همانطور كه اشاره شد، از روايات اسرائيلى شديداً پرهيز داشته به كرّات مسلمين را از پرداختن به آنها برحذر داشته است. | ||
نسبت به تفسير علمى، از جهتى از تفصيل در آن پرهيز مىنمايد و معتقد است، پرداختن به آن انسان را از مقاصد عالى قرآنى دور مىنمايد. امّا از جهتى ديگر تفكر در آياتى كه متضمن اسرار خلقت و ظواهر طبيعت مىباشد را به سبب تقويت و ازدياد ايمان مؤمنين و اينكه بيان وجوهى از اعجاز قرآن است، ترغيب مىنمايد و حقايق علمى را كه معتقد است سيزده قرن بعد | نسبت به تفسير علمى، از جهتى از تفصيل در آن پرهيز مىنمايد و معتقد است، پرداختن به آن انسان را از مقاصد عالى قرآنى دور مىنمايد. امّا از جهتى ديگر تفكر در آياتى كه متضمن اسرار خلقت و ظواهر طبيعت مىباشد را به سبب تقويت و ازدياد ايمان مؤمنين و اينكه بيان وجوهى از اعجاز قرآن است، ترغيب مىنمايد و حقايق علمى را كه معتقد است سيزده قرن بعد انسهگانها بدان دست يافتهاند، مطرح كرده است. مانند آيات 7-5 سوره طارق''' «فلينظر الانسان ممّ خلق...»''' جزء 30، صفحه 112. | ||
== نقد مراغى == | == نقد مراغى == | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۶: | ||
#تفسير و مفسرون، آیتالله معرفت، ج 2، ص311 و 481. | #تفسير و مفسرون، آیتالله معرفت، ج 2، ص311 و 481. | ||
#دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، ج 1، ص755 و ج 2 ص2025. | #دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، ج 1، ص755 و ج 2 ص2025. | ||
#المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص357. | #المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، سید محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص357. | ||
#تفسير و تفاسير جديد، [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، صفحه 208. | #تفسير و تفاسير جديد، [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، صفحه 208. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||