حدود و قصاص و دیات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03700J1.jpg | |||
| عنوان =حدود و قصاص و دیات | |||
| | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
[[فاضل، علی]] (مصحح) | |||
| | |||
| | |||
[[مجلسی، | [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 195/6 /م3ح4 | ||
| موضوع = | |||
حدود (فقه) | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
دیات (فقه) | دیات (فقه) | ||
قصاص (فقه) | قصاص (فقه) | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی]] | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03700AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03700 | |||
| کتابخوان همراه نور =03700 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''حدود و قصاص و دیات''' تألیف [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مولى محمدباقربن محمدتقى]] معروف به [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى دوم]] است. | |||
''' و لكم في القصاص حياة يا اولى الالباب''' راه و روش مكتب انبياء ابلاغ تعاليم آسمانى، و آشنا نمودن انسان به برنامه‌هاى الهى، و دور نمودن و بر حذر داشتن آنها از هواهاى نفسانى بوده است. | |||
''' و لكم في القصاص حياة يا اولى الالباب ''' راه و روش مكتب انبياء ابلاغ تعاليم آسمانى، و آشنا نمودن انسان به برنامه‌هاى الهى، و دور نمودن و بر حذر داشتن آنها از هواهاى نفسانى بوده است. | |||
انبياء الهى متفقا منشأ تمام آلودگيها و انحرافها، و علت همۀ مشكلات را پيروى از مشتهيات و خواهشهاى نفس مى‌دانند. | انبياء الهى متفقا منشأ تمام آلودگيها و انحرافها، و علت همۀ مشكلات را پيروى از مشتهيات و خواهشهاى نفس مى‌دانند. | ||
سعادت و تكامل انسان و جامعه در مكتب انبياء، | سعادت و تكامل انسان و جامعه در مكتب انبياء، مخصوصاً اسلام از دو راه پيش بينى شده است: | ||
#پيشبرد فرهنگ جامعه، و بيان ارزشهاى انسانى، و ضرر و زيان كردارهاى خلاف. | #پيشبرد فرهنگ جامعه، و بيان ارزشهاى انسانى، و ضرر و زيان كردارهاى خلاف. | ||
#كيفر و مجازات دنيوى و اخروى، زيرا افراد بشر از جهت پيروى از قوانين جامعه يكسان نبوده، گروهى به قوانين | #كيفر و مجازات دنيوى و اخروى، زيرا افراد بشر از جهت پيروى از قوانين جامعه يكسان نبوده، گروهى به قوانين الهى، يا بشرى كه براى نظم و اداره جامعه قرار داده شده احترام مى‌گذارند، و گروهى بخاطر ترس از مجازات و كيفر از قوانين خلاف نمى‌كنند، در اين ميان افرادى وجود دارند كه قوانين جامعه را هتك نموده، و نسبت به آن بى‌حرمتى مى‌كنند، با مجازات و كيفر اين عده از تكرار جرم جلوگيرى شده، و موجب تسلى خاطر انسه‌گانهايى كه ستم بر آنان روا شده است مى‌شود، و اين كيفر سبب مى‌گردد كه مجرمين ديگر به خود اجازه ندهند كه بهم نوعان خود تعدى و به قانون بى‌حرمتى نمايند، و هم چنين سبب عبرت ديگران شده كه فكر تجاوز و خلاف قانون نكنند. | ||
==قانون قصاص در اسلام== | ==قانون قصاص در اسلام== | ||
قصاص و كيفر و مجازات مجرم در ميان عرب قبل از اسلام فقط از راه قتل صورت مى‌گرفت، و هيچ گونه حد و حدودى در كار نبود، و صرفا بستگى به قوت و ضعف طرف داشت، گاهى فردى را عوض ديگرى مى‌كشتند، و گاهى ده | قصاص و كيفر و مجازات مجرم در ميان عرب قبل از اسلام فقط از راه قتل صورت مى‌گرفت، و هيچ گونه حد و حدودى در كار نبود، و صرفا بستگى به قوت و ضعف طرف داشت، گاهى فردى را عوض ديگرى مى‌كشتند، و گاهى ده نفر، يا قبيله‌اى را مقابل يك نفر از بين مى‌بردند، ولى اسلام كه در هر موضوع واقع را در نظر مى‌گيرد، نه هم چون يهود تنها بر قصاص تكيه مى‌كند، و نه مانند مسيحيان فقط راه عفو، و يا ديه را ملتزم مى‌شود، زيرا در شرائطى ممكن است الزام به قصاص توليد مفاسدى كند، و حتمى بودن آن در اين صورت خلاف عقل است، نظير آن كه قاتل برادر مقتول، يا پيوند ديگرى با وى داشته باشد، در اين موارد اجبار بر قصاص علاوه بر غم و اندوهى كه نصيب فاميل از ناحيۀ مقتول شده، داغ ديگرى بايد از ناحيۀ قصاص متحمل شوند.بدين سبب اسلام حد وسطى را انتخاب نموده، نه بكلى قصاص را لغو كرده، و نه راه را در آن منحصر دانسته است، بلكه اجازۀ قصاص داده، و در عين حال عفو و ديه را نيز مجاز شمرده است، و فرموده‌و ان تعفوا اقرب للتقوى | ||
در عين حال مساوات بين قاتل و مقتول را شرط نموده، و آزاد را مقابل آزاد، و بنده را مقابل بنده، و زن را مقابل زن قرار داده است. | در عين حال مساوات بين قاتل و مقتول را شرط نموده، و آزاد را مقابل آزاد، و بنده را مقابل بنده، و زن را مقابل زن قرار داده است. | ||
| خط ۶۵: | خط ۵۰: | ||
كتاب حاضر مشتمل بر كتاب قصاص و حدود و ديات مى‌باشد، و در آنها احكام الهى كه مربوط به مجرمين است بيان مى‌شود. | كتاب حاضر مشتمل بر كتاب قصاص و حدود و ديات مى‌باشد، و در آنها احكام الهى كه مربوط به مجرمين است بيان مى‌شود. | ||
مؤلف درباره كتاب | مؤلف درباره كتاب می‌نويسد:...چون حق تعالى نوع بشر را مدنى بالطبع، و محتاج به يك ديگر آفريده، و غالباً معاملات و معاشرات سبب حدوث مشاجرات و منازعات مى‌شود، و منتهى بقتل نفوس و نهب اموال، و حدوث جراحات مى‌گردد. و ايضا نفوس اكثر ايشان مائل است به متابعت لذّات، و تحصيل مشتهيات، و اگر زاجرى و مانعى نباشد، در عرض و اموال يك ديگر تصرف مى‌نمايند، و منتهى بانواع فساد مى‌گردد. و لهذا جناب مقدّس ايزدى تعالى شأنه در شريعت مقدسۀ نبوى صلى اللّٰه عليه و آله براى انتظام امور عباد، و دفع فتنه و فساد، از قطّان به وادى و بلاد، احكام حدود و قصاص و ديات مقرر فرمود، كه زاجر نفوس شريره از ارتكاب فتنه و فساد، و داعى ايشان به سلوك طريق صلاح و سداد بوده باشد. و چون اكثر احكام مباحث مذكوره از جملۀ غوامض مسائل فقه است، و در غالب آنها اختلاف بسيار ميان فقهاء رضوان اللّٰه عليهم است، لهذا فقير بامر من يجب امتثال امره متع اللّٰه المسلمين ببقائه، احكام مزبوره را در اين رساله بلغت فارسى ايراد مى‌نمايم، كه نفعش اعم، و فايده‌اش اتم بوده باشد. | ||
البته بيشتر مؤلفين كتب فقهى اين | البته بيشتر مؤلفين كتب فقهى اين کتاب‌ها را همراه ساير کتاب‌هاى فقهى ذكر می‌كردند، لكن جمعى از قدما و متأخرين اين سه كتاب را جداگانه آورده‌اند. | ||
در كتب قدما بيشتر روايات احكام را ذكر | در كتب قدما بيشتر روايات احكام را ذكر می‌كردند، ولى متأخرين همراه با بيان و استدلال اين کتاب‌ها را نوشته‌اند، و بهتر است اين نوع کتاب‌ها را به نام احكام حدود شرعى بناميم مرحوم محقق بزرگوار آیت‌الله شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]]«ره» تعدادى از کتاب‌هائى كه در اين باره تأليف شده در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعه]]» یاد مى‌كند. | ||
==چاپ كتاب== | ==چاپ كتاب== | ||
| خط ۷۷: | خط ۶۲: | ||
{{فقه سیاسی}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: فقه و اصول]] | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده:مباحث خاص فقه]] | [[رده: مباحث خاص فقه]] | ||
[[رده:فقه سیاسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۰
| حدود و قصاص و دیات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضل، علی (مصحح) مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نویسنده) |
| ناشر | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| چاپ | 1 |
| موضوع | حدود (فقه)
دیات (فقه) قصاص (فقه) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 195/6 /م3ح4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حدود و قصاص و دیات تألیف مولى محمدباقربن محمدتقى معروف به مجلسى دوم است.
و لكم في القصاص حياة يا اولى الالباب راه و روش مكتب انبياء ابلاغ تعاليم آسمانى، و آشنا نمودن انسان به برنامه‌هاى الهى، و دور نمودن و بر حذر داشتن آنها از هواهاى نفسانى بوده است.
انبياء الهى متفقا منشأ تمام آلودگيها و انحرافها، و علت همۀ مشكلات را پيروى از مشتهيات و خواهشهاى نفس مى‌دانند.
سعادت و تكامل انسان و جامعه در مكتب انبياء، مخصوصاً اسلام از دو راه پيش بينى شده است:
- پيشبرد فرهنگ جامعه، و بيان ارزشهاى انسانى، و ضرر و زيان كردارهاى خلاف.
- كيفر و مجازات دنيوى و اخروى، زيرا افراد بشر از جهت پيروى از قوانين جامعه يكسان نبوده، گروهى به قوانين الهى، يا بشرى كه براى نظم و اداره جامعه قرار داده شده احترام مى‌گذارند، و گروهى بخاطر ترس از مجازات و كيفر از قوانين خلاف نمى‌كنند، در اين ميان افرادى وجود دارند كه قوانين جامعه را هتك نموده، و نسبت به آن بى‌حرمتى مى‌كنند، با مجازات و كيفر اين عده از تكرار جرم جلوگيرى شده، و موجب تسلى خاطر انسه‌گانهايى كه ستم بر آنان روا شده است مى‌شود، و اين كيفر سبب مى‌گردد كه مجرمين ديگر به خود اجازه ندهند كه بهم نوعان خود تعدى و به قانون بى‌حرمتى نمايند، و هم چنين سبب عبرت ديگران شده كه فكر تجاوز و خلاف قانون نكنند.
قانون قصاص در اسلام
قصاص و كيفر و مجازات مجرم در ميان عرب قبل از اسلام فقط از راه قتل صورت مى‌گرفت، و هيچ گونه حد و حدودى در كار نبود، و صرفا بستگى به قوت و ضعف طرف داشت، گاهى فردى را عوض ديگرى مى‌كشتند، و گاهى ده نفر، يا قبيله‌اى را مقابل يك نفر از بين مى‌بردند، ولى اسلام كه در هر موضوع واقع را در نظر مى‌گيرد، نه هم چون يهود تنها بر قصاص تكيه مى‌كند، و نه مانند مسيحيان فقط راه عفو، و يا ديه را ملتزم مى‌شود، زيرا در شرائطى ممكن است الزام به قصاص توليد مفاسدى كند، و حتمى بودن آن در اين صورت خلاف عقل است، نظير آن كه قاتل برادر مقتول، يا پيوند ديگرى با وى داشته باشد، در اين موارد اجبار بر قصاص علاوه بر غم و اندوهى كه نصيب فاميل از ناحيۀ مقتول شده، داغ ديگرى بايد از ناحيۀ قصاص متحمل شوند.بدين سبب اسلام حد وسطى را انتخاب نموده، نه بكلى قصاص را لغو كرده، و نه راه را در آن منحصر دانسته است، بلكه اجازۀ قصاص داده، و در عين حال عفو و ديه را نيز مجاز شمرده است، و فرموده‌و ان تعفوا اقرب للتقوى
در عين حال مساوات بين قاتل و مقتول را شرط نموده، و آزاد را مقابل آزاد، و بنده را مقابل بنده، و زن را مقابل زن قرار داده است.
كتاب حاضر مشتمل بر كتاب قصاص و حدود و ديات مى‌باشد، و در آنها احكام الهى كه مربوط به مجرمين است بيان مى‌شود.
مؤلف درباره كتاب می‌نويسد:...چون حق تعالى نوع بشر را مدنى بالطبع، و محتاج به يك ديگر آفريده، و غالباً معاملات و معاشرات سبب حدوث مشاجرات و منازعات مى‌شود، و منتهى بقتل نفوس و نهب اموال، و حدوث جراحات مى‌گردد. و ايضا نفوس اكثر ايشان مائل است به متابعت لذّات، و تحصيل مشتهيات، و اگر زاجرى و مانعى نباشد، در عرض و اموال يك ديگر تصرف مى‌نمايند، و منتهى بانواع فساد مى‌گردد. و لهذا جناب مقدّس ايزدى تعالى شأنه در شريعت مقدسۀ نبوى صلى اللّٰه عليه و آله براى انتظام امور عباد، و دفع فتنه و فساد، از قطّان به وادى و بلاد، احكام حدود و قصاص و ديات مقرر فرمود، كه زاجر نفوس شريره از ارتكاب فتنه و فساد، و داعى ايشان به سلوك طريق صلاح و سداد بوده باشد. و چون اكثر احكام مباحث مذكوره از جملۀ غوامض مسائل فقه است، و در غالب آنها اختلاف بسيار ميان فقهاء رضوان اللّٰه عليهم است، لهذا فقير بامر من يجب امتثال امره متع اللّٰه المسلمين ببقائه، احكام مزبوره را در اين رساله بلغت فارسى ايراد مى‌نمايم، كه نفعش اعم، و فايده‌اش اتم بوده باشد.
البته بيشتر مؤلفين كتب فقهى اين کتاب‌ها را همراه ساير کتاب‌هاى فقهى ذكر می‌كردند، لكن جمعى از قدما و متأخرين اين سه كتاب را جداگانه آورده‌اند.
در كتب قدما بيشتر روايات احكام را ذكر می‌كردند، ولى متأخرين همراه با بيان و استدلال اين کتاب‌ها را نوشته‌اند، و بهتر است اين نوع کتاب‌ها را به نام احكام حدود شرعى بناميم مرحوم محقق بزرگوار آیت‌الله شيخ آقا بزرگ تهرانى«ره» تعدادى از کتاب‌هائى كه در اين باره تأليف شده در «الذريعه» یاد مى‌كند.
چاپ كتاب
اين كتاب در شهر نولكشور (از شهرهاى هند) به سال(1262)ه چاپ گشته، ولى نسخ آن در عصر حاضر در دسترس نمى‌باشد، و به جهت اهميت مسائل كتاب براى قضات دادگاها و افرادى كه خواهان آشنايى با اين قبيل مسائل هستند«مؤسسه نشر آثار اسلامى» تصميم گرفت با چاپ مرغوب، و تحقيق شده، در اختيار علاقمندان بگذارد، تا دين خود را نسبت به انقلاب اسلامى كه خونبهاى شهدا و ثمرۀ كوشش ملت مسلمان ايران به رهبرى مرجع عظيم الشأن، و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران حضرت آیت‌الله امام خمينى، مى‌باشد اداء كرده باشد.