قوم آريا: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:تمدن و فرهنگ. اوضاع اجتماعی. آداب و رسوم تاریخ ایران]] | [[رده:تمدن و فرهنگ. اوضاع اجتماعی. آداب و رسوم تاریخ ایران]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۹
| قوم آريا | |
|---|---|
| پدیدآوران | احمدی، داریوش (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | مجموعه پژوهش هایی در زمینه ی ادیان و تاریخ ایران باستان |
| ناشر | نشر اديان |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1385ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-95295-5-1 |
| موضوع | ایران - تاریخ - پیش از اسلام - ایران - دین و اساطیر - ایران شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف3ق9 64 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قوم آریا (مجموعه پژوهشهایی در زمینه ادیان و تاریخ ایران باستان) ، نوشته داریوش احمدی، که به جستاری در اساطیر، ادیان و تاریخ ایران باستان اختصاص دارد، براساس مقالاتی از مؤلف و ترجمه مقالههایی از دائرةالمعارف ایرانیکا گردآوری شده است.
کتاب که بر اساس عنوان یکی از مقالههای آن، «قوم آریا» نامیده شده، در دو بخش اصلی فراهم آمده است: بخش نخست، شامل شانزده گفتار جداگانه در سه حوزه اساطیر و ادیان، تاریخ و مردمشناسی و زبانشناسی تنظیم گشته است. نویسنده کوشیده بهگونهای روشمند، بخشی از تاریخ و فرهنگ ایران باستان را بررسد و بهویژه در بخش مربوط به اساطیر و ادیان مطالبی چند درباره کیش زرتشت، آموزه موعودباوری، آیینهای زروانی و مانوی و اساطیر مربوط به آفرینش در ایران آورده است. گردآورنده در بخش دوم، دوازده مقاله از محققان نامی در زمینه تاریخ و اساطیر ایران باستان برگزیده، و ترجمه آنها را در این بخش گنجانده است. موضوع مقالهها بهطور عمده درباره مفهومهای جغرافیایی، مباحث تاریخی و ادبیات و حماسه ایران باستان میباشد و از مهمترین آنها میتوان به مقالههای مربوط به ایران و ایرانشهر، انیران، رود دایتیا، دریای فراخکرد، داته (قانون)، خاستگاه اشکانیان و اردیشت اشاره کرد.[۱]
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص93-94
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.