استفتائات حج و عمره به انضمام رساله «حج»، سلوک خداجویان: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =رساله «حج»، سلوک خداجويان

| ناشر = مؤسسه فرهنگی مطالعاتي الزهراء (عليها السلام)

| مکان نشر =ايران - قم

| سال نشر = 1388ش  

| کتابخانۀ دیجیتال نور =18726

کتاب حاضر، مجموعه‌ای از سؤالات شرعی و استفتائات واصله در خصوص اعمال و مناسک حج و عمره، به محضر مرجع عالی‌قدر حضرت [[مظاهری، حسین|آیت‌الله‌العظمی مظاهری]] و پاسخ‌های ایشان می‌باشد که پس از موضوع‌بندی، تلخیص و هماهنگ‌سازی عبارات، به شکل حاضر تنظیم شده است<ref>ر.ک: سخن ناشر، ص5-6</ref>.

این رساله - که مشتمل بر بیانات اخلاقی معظم‌له در زمینه حج می‌باشد - ‌نیز جهت بهره‌مندی بیشتر زائران گرامی در راستای اهتمام آنان به بعد اخلاقی و اسرار عرفانی سفر روحانی حج یا عمره مفرده، به این کتاب ضمیمه شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.

حاجیان هنگام پوشیدن لباس احرام، لبیک می‌گویند؛ یعنی خالصانه ابراز می‌دارند که خدایا با دعوت تو به زیارت خانه‌ات شتافتیم و با تمام وجود به‌سوی تو آمدیم. از تعلقات دنیوی دل بریدیم و از صمیم قلب به تو روی آوردیم. لبیک گفتن برای اهل‌ دل خیلی مشکل است. نقل کرده‌اند [[امام سجاد(ع)]] هنگام لبیک گفتن، زبانش بند می‌آمد. به ایشان عرض می‌کردند: «ای فرزند رسول خدا! لباس احرام پوشیدید، پس لبیک و سعدیک بگویید!». امام(ع) می‌فرمودند: «از آن بیم دارم که خداوند خطاب کند که لا لبیک و لا سعدیک، ما تو را دعوت نکرده بودیم، برای چه آمدی؟». اگر انسان بخواهد خداوند او را به خانه‌اش دعوت کند و هنگام لبیک گفتن به او خوشامد بگوید، باید صفات رذیله را از دل خود خارج و فضیلت‌ها را جایگزین آن کند. خداوند، انسان فاسق، ظالم، بداخلاق و پرخاشگر را به خانه‌اش دعوت نمی‌کند و اگر چنین کسی، عمل مستحبی را بدون داشتن تقوا و اخلاص انجام دهد، از او نمی‌پذیرد. قرآن کریم می‌فرماید: '''إِنَّمَا يتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» ﴿مائده: 27﴾؛ همانا خداوند فقط از تقواپیشگان می‌پذیرد.'''

با گفتن لبیک، از نظر فقهی برخی از امور بر حاجی حرام می‌شود، ولی از نظر اخلاقی و عرفانی، تمام دل‌بستگی‌های دنیوی بر او حرام می‌شود و حاجی باید توجه خود را صرفاً متوجه ذات باری‌ تعالی بکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص263-266</ref>.