استفتائات حج و عمره به انضمام رساله «حج»، سلوک خداجویان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    جز (جایگزینی متن - 'عليها السلام' به 'عليهاالسلام')
    (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    | کد کنگره =‏/م6الف5 188/8 BP  
    | کد کنگره =‏/م6الف5 188/8 BP  
    | موضوع =
    | موضوع =
    | ناشر = مؤسسه فرهنگی مطالعاتي الزهراء (عليها السلام)
    | ناشر = مؤسسه فرهنگی مطالعاتي الزهراء (عليهاالسلام)
    | مکان نشر =ايران - قم  
    | مکان نشر =ايران - قم  
    | سال نشر = 1388ش  
    | سال نشر = 1388ش  
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|استفتائات (ابهام‌ زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|استفتائات (ابهام‌ زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|حج (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|حج (ابهام زدایی)}}
    خط ۵۲: خط ۵۰:
    نکته دیگر آنکه لباس احرام شبیه کفن است و حکمت آن شاید این باشد که انسان هنگام محرم شدن، به روز قیامت و جهان آخرت بیندیشد و توجه او به امور دنیوی معطوف نشود و نیز متوجه این امر باشد که در روز رستاخیز با این شکل و حالت وارد محشر می‌شود و در پیشگاه خداوند متعال قرار می‌گیرد.
    نکته دیگر آنکه لباس احرام شبیه کفن است و حکمت آن شاید این باشد که انسان هنگام محرم شدن، به روز قیامت و جهان آخرت بیندیشد و توجه او به امور دنیوی معطوف نشود و نیز متوجه این امر باشد که در روز رستاخیز با این شکل و حالت وارد محشر می‌شود و در پیشگاه خداوند متعال قرار می‌گیرد.


    حاجیان هنگام پوشیدن لباس احرام، لبیک می‌گویند؛ یعنی خالصانه ابراز می‌دارند که خدایا با دعوت تو به زیارت خانه‌ات شتافتیم و با تمام وجود به‌سوی تو آمدیم. از تعلقات دنیوی دل بریدیم و از صمیم قلب به تو روی آوردیم. لبیک گفتن برای اهل‌ دل خیلی مشکل است. نقل کرده‌اند [[امام سجاد(ع)]] هنگام لبیک گفتن، زبانش بند می‌آمد. به ایشان عرض می‌کردند: «ای فرزند رسول خدا! لباس احرام پوشیدید، پس لبیک و سعدیک بگویید!». امام(ع) می‌فرمودند: «از آن بیم دارم که خداوند خطاب کند که لا لبیک و لا سعدیک، ما تو را دعوت نکرده بودیم، برای چه آمدی؟». اگر انسان بخواهد خداوند او را به خانه‌اش دعوت کند و هنگام لبیک گفتن به او خوشامد بگوید، باید صفات رذیله را از دل خود خارج و فضیلت‌ها را جایگزین آن کند. خداوند، انسان فاسق، ظالم، بداخلاق و پرخاشگر را به خانه‌اش دعوت نمی‌کند و اگر چنین کسی، عمل مستحبی را بدون داشتن تقوا و اخلاص انجام دهد، از او نمی‌پذیرد. قرآن کریم می‌فرماید: '''إِنَّمَا يتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» ﴿مائده: 27﴾؛ همانا خداوند فقط از تقواپیشگان می‌پذیرد.'''
    حاجیان هنگام پوشیدن لباس احرام، لبیک می‌گویند؛ یعنی خالصانه ابراز می‌دارند که خدایا با دعوت تو به زیارت خانه‌ات شتافتیم و با تمام وجود به‌سوی تو آمدیم. از تعلقات دنیوی دل بریدیم و از صمیم قلب به تو روی آوردیم. لبیک گفتن برای اهل‌ دل خیلی مشکل است. نقل کرده‌اند [[امام سجاد(ع)]] هنگام لبیک گفتن، زبانش بند می‌آمد. به ایشان عرض می‌کردند: «ای فرزند رسول خدا! لباس احرام پوشیدید، پس لبیک و سعدیک بگویید!». امام(ع) می‌فرمودند: «از آن بیم دارم که خداوند خطاب کند که لا لبیک و لا سعدیک، ما تو را دعوت نکرده بودیم، برای چه آمدی؟». اگر انسان بخواهد خداوند او را به خانه‌اش دعوت کند و هنگام لبیک گفتن به او خوشامد بگوید، باید صفات رذیله را از دل خود خارج و فضیلت‌ها را جایگزین آن کند. خداوند، انسان فاسق، ظالم، بداخلاق و پرخاشگر را به خانه‌اش دعوت نمی‌کند و اگر چنین کسی، عمل مستحبی را بدون داشتن تقوا و اخلاص انجام دهد، از او نمی‌پذیرد. قرآن کریم می‌فرماید:'''إِنَّمَا يتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» ﴿مائده: 27﴾؛ همانا خداوند فقط از تقواپیشگان می‌پذیرد.'''


    با گفتن لبیک، از نظر فقهی برخی از امور بر حاجی حرام می‌شود، ولی از نظر اخلاقی و عرفانی، تمام دل‌بستگی‌های دنیوی بر او حرام می‌شود و حاجی باید توجه خود را صرفاً متوجه ذات باری‌ تعالی بکند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/18535/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%A6%D8%A7%D8%AA-%D8%AD%D8%AC-%D9%88-%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%87?pageNumber=263&viewType=html ر.ک: متن کتاب، ص263-266]</ref>.
    با گفتن لبیک، از نظر فقهی برخی از امور بر حاجی حرام می‌شود، ولی از نظر اخلاقی و عرفانی، تمام دل‌بستگی‌های دنیوی بر او حرام می‌شود و حاجی باید توجه خود را صرفاً متوجه ذات باری‌ تعالی بکند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/18535/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%A6%D8%A7%D8%AA-%D8%AD%D8%AC-%D9%88-%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%87?pageNumber=263&viewType=html ر.ک: متن کتاب، ص263-266]</ref>.

    نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۹

    ‏استفتاءات حج و عمره (مظاهري)
    استفتائات حج و عمره به انضمام رساله «حج»، سلوک خداجویان
    پدیدآورانمظاهری، حسین (نویسنده)
    عنوان‌های دیگررساله «حج»، سلوک خداجويان
    ناشرمؤسسه فرهنگی مطالعاتي الزهراء (عليهاالسلام)
    مکان نشرايران - قم
    سال نشر1388ش
    چاپ3
    شابک978-964-2985-15-9
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏/م6الف5 188/8 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    استفتائات حج و عمره، کتابی است مطابق با فتاوای آیت‌الله حسین مظاهری (معاصر)، به زبان فارسی که در آن مسائل و احکام فقهی فریضه حج در قالب پرسش و پاسخ بیان شده و ضمیمه آن رساله «حج، سلوک خداجویان» آمده است.

    ساختار

    کتاب، حاوی سخن ناشر و متن اصلی در دو بخش است.

    گزارش محتوا

    نیل حج‌گزار به هدف بلندی همچون ملاقات پروردگار و عروج وی به مقام قُرب، نیازمند اهتمام به دو بُعد فقهی و اخلاقی حج است؛ اهتمام به بعد فقهی حج از طریق کسب اطلاع کافی از مناسک حج و انجام صحیح اعمال میسر می‌گردد و اهتمام به بعد اخلاقی حج نیز نیازمند آگاهی از ابعاد عرفانی این عبادت بافضیلت است.

    ازآنجاکه گنجاندن جزئیات احکام حج و عمره، در کتاب مناسک حج، موجب حجیم شدن کتاب مزبور خواهد شد و مورد احتیاج همه زائران نیز نمی‌باشد، انتشار کتاب استفتائات حج و عمره جهت بیان احکام جزئی و مصداقی، به‌ویژه برای روحانیون و مبلغان محترم حج و عمره مفید و ضروری به نظر می‌رسد.

    کتاب حاضر، مجموعه‌ای از سؤالات شرعی و استفتائات واصله در خصوص اعمال و مناسک حج و عمره، به محضر مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی مظاهری و پاسخ‌های ایشان می‌باشد که پس از موضوع‌بندی، تلخیص و هماهنگ‌سازی عبارات، به شکل حاضر تنظیم شده است[۱].

    این بخش از کتاب، حاوی 950 پرسش و پاسخ از مسائل حج در ذیل عناوین متعدد است.

    در بخش بعدی کتاب، رساله «حج، سلوک خداجویان» آمده است.

    این رساله - که مشتمل بر بیانات اخلاقی معظم‌له در زمینه حج می‌باشد - ‌نیز جهت بهره‌مندی بیشتر زائران گرامی در راستای اهتمام آنان به بعد اخلاقی و اسرار عرفانی سفر روحانی حج یا عمره مفرده، به این کتاب ضمیمه شده است[۲].

    در بخشی از این رساله چنین می‌خوانیم:

    حج نیز مانند تمام عبادت‌های دیگر دارای ظاهر و اسرار باطنی است. اعمال ظاهری آن مناسکی است که حاجی باید در ایامی خاص به‌جا آورد و در هریک از آن‌ها اسراری نهفته است. مراسم حج در حقیقت مروری نمادین بر مبارزات حضرت ابراهیم(ع) و منزلگاه‌های مختلف توحید، سلوک عرفانی و اخلاص در بندگی است. اگر مسلمانان هنگام انجام مناسک حج، به روح و اسرار آن واقف باشند و به جنبه‌های نمادین آن نیز توجه کنند، می‌توانند درس‌های تربیتی ارزنده‌ای در زمینه‌های خداشناسی، پیامبرشناسی و انسان‌شناسی از آن فراگیرند.

    اعمال حج با احرام بستن در یکی از میقات‌ها شروع می‌شود. در آنجا مسلمانان لباس معمولی خود را که نشانه‌ای از فرهنگ ملی و قومی آن‌هاست، از تن بیرون می‌آورند و لباس مخصوص احرام به تن می‌کنند. با پوشیدن این لباس، بسیاری از کارها بر شخص محرم حرام می‌شود. پوشیدن لباس یک‌رنگ و یک‌دست می‌تواند موجب تحکیم وحدت میان مسلمانان شود. مسلمانان با نژادها، زبان‌ها و ملیت‌های گوناگون از کشورهای مختلف، برای انجام مناسک حج در مکه گرد هم می‌آیند و با پوشیدن لباسی یک‌رنگ، اتحاد و همبستگی خود را ثابت می‌کنند.

    نکته دیگر آنکه لباس احرام شبیه کفن است و حکمت آن شاید این باشد که انسان هنگام محرم شدن، به روز قیامت و جهان آخرت بیندیشد و توجه او به امور دنیوی معطوف نشود و نیز متوجه این امر باشد که در روز رستاخیز با این شکل و حالت وارد محشر می‌شود و در پیشگاه خداوند متعال قرار می‌گیرد.

    حاجیان هنگام پوشیدن لباس احرام، لبیک می‌گویند؛ یعنی خالصانه ابراز می‌دارند که خدایا با دعوت تو به زیارت خانه‌ات شتافتیم و با تمام وجود به‌سوی تو آمدیم. از تعلقات دنیوی دل بریدیم و از صمیم قلب به تو روی آوردیم. لبیک گفتن برای اهل‌ دل خیلی مشکل است. نقل کرده‌اند امام سجاد(ع) هنگام لبیک گفتن، زبانش بند می‌آمد. به ایشان عرض می‌کردند: «ای فرزند رسول خدا! لباس احرام پوشیدید، پس لبیک و سعدیک بگویید!». امام(ع) می‌فرمودند: «از آن بیم دارم که خداوند خطاب کند که لا لبیک و لا سعدیک، ما تو را دعوت نکرده بودیم، برای چه آمدی؟». اگر انسان بخواهد خداوند او را به خانه‌اش دعوت کند و هنگام لبیک گفتن به او خوشامد بگوید، باید صفات رذیله را از دل خود خارج و فضیلت‌ها را جایگزین آن کند. خداوند، انسان فاسق، ظالم، بداخلاق و پرخاشگر را به خانه‌اش دعوت نمی‌کند و اگر چنین کسی، عمل مستحبی را بدون داشتن تقوا و اخلاص انجام دهد، از او نمی‌پذیرد. قرآن کریم می‌فرماید:إِنَّمَا يتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» ﴿مائده: 27﴾؛ همانا خداوند فقط از تقواپیشگان می‌پذیرد.

    با گفتن لبیک، از نظر فقهی برخی از امور بر حاجی حرام می‌شود، ولی از نظر اخلاقی و عرفانی، تمام دل‌بستگی‌های دنیوی بر او حرام می‌شود و حاجی باید توجه خود را صرفاً متوجه ذات باری‌ تعالی بکند[۳].

    وضعیت کتاب

    بخش اول کتاب، فاقد پاورقی است و در بخش دوم، پاورقی‌ها به ذکر آدرس آیات و روایات، اختصاص یافته است.

    فهرست محتویات در انتهای کتاب آمده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    سخن ناشر و متن کتاب.


    وابسته‌ها