سدرة الكمال في علم الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR114683J1.jpg | عنوان = سدرة الكمال في علم الرجال | عنوان‌های دیگر = دراسة موضوعیة تعالج أهم موارد الخلافات الرجالیة و تبین حقائقها و نتائجها | پدیدآورندگان | پدیدآوران = آل الفقیه، محمد طالب یحیی (نويسنده) |زبان | ز...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[آل الفقیه، محمد طالب  
    [[آل الفقیه، محمد طالب یحیی]] (نويسنده)
    یحیی]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی

    نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۵

    سدرة الكمال في علم الرجال
    سدرة الكمال في علم الرجال
    پدیدآورانآل الفقیه، محمد طالب یحیی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگردراسة موضوعیة تعالج أهم موارد الخلافات الرجالیة و تبین حقائقها و نتائجها
    سال نشر1439ق - 2018م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سدرة الكمال في علم الرجال، اثر محمدطالب یحیی آل‌الفقیه، مطالعه‌ای است موضوعی و عینی که در آن، به مهم‌ترین موارد اختلافات رجالی پرداخته شده و حقایق و نتایج آن، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

    مطالب کتاب، در یک مقدمه، سه فصل و یک خاتمه، تنظیم شده است. در مقدمه، ضمن تعریف علم رجال و بحث پیرامون موضوع اصلی آن، به بیان فواید این دانش، پرداخته شده است[۱].

    در فصل نخست، راه‌های مختلفی که به‌وسیله آنها، به توثیق راویان احادیث پرداخته شده و از این طریق، به وثاقت آنها اعتماد حاصل می‌شود، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است که عبارتند از:

    1. وجود نصی از معصوم(ع) که به وثاقت راوی اشاره داشته باشد؛
    2. معاشرت شخص با معصوم(ع)؛
    3. اینکه راوی مذکور، یکی از وکلای امام(ع) باشد؛
    4. اینکه راوی مورد نظر، از اصحاب امام صادق(ع) باشد؛
    5. وجود نص از طرف یکی از افرادی که از چهار طریق فوق، وثاقت آنها ثابت شده باشد، دال بر وثاقت یک راوی[۲].

    از جمله مطالب مفید و مهم این فصل، می‌توان به بررسی مشایخ علی بن حسن طاطری، جعفر بن بشیر بجلی، محمد بن اسماعیل بن میمون و سایر مشایخ مانند مشایخ تفسیر قمی و مشایخ کامل الزیارات، مشایخ عده شیخ و مشایخ نجاشی اشاره نمود[۳].

    در فصل دوم، به بررسی و معرفی مهم‌ترین کتاب‌های روایی پرداخته شده است که از جمله آنها، می‌توان از: «قرب الإسناد» عبدالله بن جعفر حمیری، «النوادر» ابن عیسی، «المحاسن» احمد بن محمد بن خالد برقی، «بصائر الدرجات» محمد بن حسن بن فروخ صفار و «دعائم الإسلام» نعمان بن محمد بن منصور بن احمد مغری، نام برد[۴].

    در فصل سوم، معروف‌ترین راویان شیعه، معرفی شده و شرح حال مختصری از هریک، در اختیار خواننده قرار گرفته است که احمد بن محمد بن خالد برقی، احمد بن محمد بن یحیی عطار، اسماعیل بن زیاد سکونی، حسین بن یزید نوفلی، داود بن کثیر رقی، سالم بن مکرم و سهل بن زیاد آدمی، از جمله آنها می‌باشند[۵].

    در خاتمه نیز، به معرفی اصول رجالی پنج‌گانه پرداخته شده است که عبارتند از: کتاب کشی، رجال نجاشی، رجال و فهرست شیخ طوسی و رجال ابن غضائری[۶].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص13-23
    2. ر.ک: متن کتاب، ص30-44
    3. ر.ک: همان، ص75-165
    4. ر.ک: همان، ص175-323
    5. ر.ک: همان، ص335-542
    6. ر.ک: همان، ص555-583

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها