أوضح المقال في علم الدراية و الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۶: خط ۵۶:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:حدیث]]
    [[رده:علم الحدیث]]
    [[رده:مباحث خاص علم الحدیث]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۵

    أوضح المقال في علم الدراية و الرجال
    أوضح المقال في علم الدراية و الرجال
    پدیدآورانعاملی، حسن (نويسنده)
    سال نشر1440ق - 2019م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أوضح المقال في علم الدراية و الرجال، اثر حسن رمیتی مجادلی عاملی، تحقیقی است پیرامون مباحث مربوط به علم رجال و درایه.

    مطالب کتاب، در ده فصل، سامان‌دهی شده است. در فصل نخست، در ضمن چهار امر، به تعریف علم رجال و درایه و تاریخ این دو علم، پرداخته شده است[۱]. در فصل دوم، به‌منظور نشان دادن اهمیت علم رجال و علت نیاز به آن، ابتدا از موضوع علم رجال و غایت آن، سخن به میان آمده و سپس، ضمن اشاره به دلایل کسانی که نیاز به این علم را نفی می‌کنند، وجوه مختلف اعتبار قول رجالی، ذکر و به مناقشات واردشده در آنها، پاسخ داده شده است[۲].

    فصل سوم، به بررسی عبارات تضعیف و توثیق، اختصاص یافته است. این عبارات، به دو بخش زیر، تقسیم می‌شود:

    1. عباراتی که در افاده توثیق، مورد اختلاف است که از جمله آنها، می‌توان به: شيخ الإجازه، صاحب المعصوم و وكيل الإمام اشاره کرد.
    2. عباراتی که مورد اتفاق می‌باشند که به سه دسته، تقسیم می‌شود: عباراتی که دلالت بر توثیق دارند، عباراتی که دلالت بر مدح معتدبه دارند، عبارات دال بر ضعف[۳].

    در فصل چهارم، عباراتی که دلالت بر ذم و قدح راوی دارند، مورد بحث، بررسی و مناقشه قرار گرفته است که عبارتند از:

    1. کثرت روایت از ضعفا و مجاهیل؛
    2. کثرت روایت از مذمومین؛
    3. راوی از کاتبان والی یا از عمال وی باشد؛
    4. راوی از بنی‌امیه باشد؛
    5. راوی به فساد عقیده معروف باشد[۴].

    در این فصل همچنین، به معرفی بعضی از فرق اسلامی پرداخته شده است که عبارتند از: کیسانیه، فطحیه، اسماعیلیه و...[۵].

    انواع و اقسام خبر صحیح و ضعیف، در فصل پنجم، مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۶] و در فصل ششم، کیفیت تحمل روایت و نقل و آداب آن، ذکر شده است[۷].

    فصل هفتم، به بررسی مصادر اولیه علم رجال، مانند رجال کشی، فهرست نجاشی، فهرست طوسی و... اختصاص یافته[۸] و در فصل هشتم، از اعتبار روایات کتب اربعه، سخن به میان آمده است[۹]. فصل نهم نیز به توثیقات عامه اختصاص یافته[۱۰] و فصل دهم، به بیان فواید رجالی[۱۱].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص11-19
    2. ر.ک: همان، ص23-58
    3. ر.ک: همان، 63-77
    4. ر.ک: همان، ص81-91
    5. ر.ک: همان، ص92-169
    6. ر.ک: همان، ص179-209
    7. ر.ک: همان، ص213-259
    8. ر.ک: همان، ص263
    9. ر.ک: همان، ص313- 362
    10. ر.ک: همان، ص367
    11. ر.ک: همان، ص561

    منابع مقاله

    متن کتاب.


    وابسته‌ها