المحرر في مصطلح الحديث: تفاوت میان نسخه‌ها

باب اول، مربوط به حدیث صحیح و حسن و معرفی مصنفات مشهور در این‌باره است<ref>ر.ک: همان، ص23-112</ref>.

باب دوم، حدیث ضعیف و حکم احتجاج به آن و همچنین آرای مختلف پیرامون آن را بررسی می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص115-165</ref>.

باب سوم، به حدیث مرسل و مدلس و مباحث حول آن از قبیل انواع حدیث مرسل و اقسام تدلیس، اختصاص دارد<ref>ر.ک: همان، ص167-221</ref>.

در باب چهارم، تفرد و مخالفت و شاذ بودن به‌عنوان عوامل مردود بودن حدیث، آمده است و تعریف و نمونه‌هایی از این عوامل مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص225-244</ref>.

در باب پنجم، احادیث مشترک بین قبول و رد<ref>ر.ک: همان، ص245-282</ref> و در باب ششم، حدیث معلل و عوامل مؤثر در ترجیح احکام متقدمین بر متأخرین آمده است<ref>ر.ک: همان، ص285-354</ref>.

باب هفتم، انواع دیگری از خبر مردود را از قبیل مدرج و مقلوب و مصحف مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص357-390</ref>.

باب هشتم، در مورد خبر مشترک بین قبول و رد، به سبب اختلاف در عدالت راوی است. روایت از اهل بدعت، مبهم، مجهول و مختلط از عوامل مد نظر در عدالت راوی است<ref>ر.ک: همان، ص393-437</ref>.

باب نهم، به اخباری که جزو اخبار به‌شدت ضعیف محسوب می‌شوند، اشاره دارد؛ احادیث متروک و موضوع از این قبیلند<ref>ر.ک: همان، ص439-461</ref>.

در باب دهم به اقسام حدیث به اعتبار طرق آن پرداخته شده است و خبر متواتر، عزیز، مشهور و غریب توضیح داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص463-487</ref>.

باب یازدهم، به اختلاف متون و احکام ناسخ و منسوخ و انواع آن، مسلسل، علو و نزول، مؤتلف و مختلف، متفق و مفترق<ref>ر.ک: همان، ص489-511</ref> و باب دوازدهم، مربوط به طرق اخذ حدیث از قبیل سماع، اجازه، مناوله و وجاده است<ref>ر.ک: همان، ص513-535</ref>.