كلیات في علم الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه و متن كتاب. ↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به 'مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR20087J1.jpg | |||
| عنوان =کلیات في علم الرجال | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 114 /س2ک8 | |||
| | | موضوع = | ||
حدیث - علم الرجال | |||
| ناشر = | |||
حوزه علميه قم، مرکز مديريت | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
|زبان | | سال نشر = 1369 ش یا 1410 ق | ||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE20087AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =2 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =20087 | |||
| کتابخوان همراه نور =20087 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''كليات في علم الرجال'''، از آثار آيت‌الله [[سبحانی تبریزی، جعفر|شيخ جعفر سبحانى]](متولد تبريز 1308ش) است. اين اثر ثمره تدريس علم رجال براى طلاب دوره سطح حوزه علميه قم است كه به صورت متن درسى منتشر شده است. از امتيازات اين اثر ارزنده، روشمندى آن است و مؤلف از طرح مباحث حاشيه‌اى و جنجال‌برانگيز خوددارى كرده است. مخاطبان اين اثر، كسانى هستند كه مى‌خواهند براى اولين بار با علم رجال آشنا شوند. نویسنده، كليات و قواعد علم رجال را از کتاب‌هاى معتبر رجالى استخراج كرده و در اثر حاضر گرد آورده و همراه با تحليل و نظر خود ارائه كرده است. | |||
'''كليات في علم الرجال'''، از آثار | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب حاضر از مقدمه نویسنده و متن اصلى (مشتمل بر هشت فصل: 1- مبادى تصورى علم رجال، 2- نياز به علم رجال و ادله موافقان و مخالفان، 3- منابع اصلى علم رجال، 4- مصادر ثانوى علم رجال، 5- توثيقات خاصّ، 6- توثيقات عامّ، 7- پژوهشى درباره كتب اربعه و 8- فرقه‌هاى شيعه كه در کتاب‌ها آمده) و يك خاتمه (در ضمن 14 فايده رجالى) تشكيل شده است. | |||
نویسنده از تعداد قابل توجهى از منابع مهم و آثار علمى انديشمندان اسلامى به زبان عربى براى توليد اثر حاضر بهره برده است. شيوه نویسنده در اين اثر، آموزشى، تحليلى و انتقادى است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
درباره محتواى اين اثر به دو نكته اشاره مى‌شود: | درباره محتواى اين اثر به دو نكته اشاره مى‌شود: | ||
1. | 1. نویسنده در مورد ارزش علمى كتاب ضعفاى [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] چند نظريه را طرح و نقد كرده و در پايان افزوده است كه ممكن است كسى بگويد تضعيفات [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] اعتبارى ندارد؛ زيرا او «جَرّاح» بود يعنى نقد و تضعيفش نسبت به راويان فراوان بود و كمتر تعديل و تصديق مى‌كرد و رفتار اين‌گونه انسانى برخلاف عادت عقلاء است و چون او انسانى متعارف نيست قولش حجت نيست. نویسنده اين قول را با بيان استدلالى نقد كرده و نپذيرفته و سرانجام افزوده است كه حقّ در نپذيرفتن تضعيفات [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] اين است كه توثيقات و تضعيفاتش مستند به حسّ و شهود و شنيدن از مشايخ و ثقات نبود بلكه بر اساس حدس و استنباط و قرائت متون و روايات نظر مى‌داد و اين‌گونه شهادت در مورد راوى نه در توثيق حجت است و نه در مورد تضعيف. بله، كلامش در غير اين موارد حجت است؛ مثل اينكه راوى را كوفى يا بصرى يا واقفى يا فطحى بشمارد يا بگويد كه كتابى دارد<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/20724/1/89 متن كتاب، ص 89- 103]</ref> | ||
2. | 2. نویسنده تأكيد كرده است كه شیعیان آن كسانى هستند كه بر آنچه پيامبر(ص) در حقّ وصيش [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] فرمود، باقى ماندند و روش او را تغيير ندادند. پس شيعه فرقه‌اى ساختگى نيست كه بعد از پيامبر(ص) پديد آمده باشد و سياستهاى زمانه يا بحثهاى كلامى آنان را نساخته، بلكه شيعه به وجود نيامده مگر در خود دوران پيامبر(ص) و بر همان كه پيامبر(ص) بود باقى ماندند؛ هر چند از نظر عدد كم بودند. اصلى كه وجه مشترك همه فرقه‌هاى شيعه است عبارت است از اعتقاد به اينكه امامت بعد از پيامبر(ص)، قضيه‌اى اصولى است و به مردم واگذار نشده بلكه بعد او وفات رسول اكرم(ص) در اختيار خداى متعال است. بله شيعه به حسب مرور زمان و سياستهاى زمانى و بحثهاى كلامى به فرقه‌هاى مختلفى تقسيم شده ولى تنها سه فرقه از آنان باقى مانده است: امامى، زيدى و اسماعيلى. از بين اين سه، فرقه شاخص عبارت از فرقه امامى است كه معتقد به دوازده امام است كه اولشان حضرت [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] و آخرشان حضرت مهدى(عج) است. پس هر گاه كه كلمه شيعه به صورت مطلق بيايد منصرف به شيعه دوازده امامى مى‌شود و اما شيعه زيدى و اسماعيلى نياز به قرينه دارد<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/20724/1/404 ر.ك همان، ص 404- 405]</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
نویسنده براى كتاب حاضر، فقط فهرست تفصيلى مطالب را تنظيم كرده ولى متأسفانه فهرستهاى فنى و فهرست منابع فراهم نشده است. او آيات مورد نظر را در متن كتاب آورده و بعد در پاورقى با ذكر نام سوره و شماره آيه، آن را مشخص كرده است. گاه منابع مورد نظر و استنادش را با ذكر نام كتاب و جلد و صفحه مورد نظر آورده و در مواردى هم پاورقى‌هاى توضيحى آورده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
| خط ۷۱: | خط ۵۲: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۸
| کلیات في علم الرجال | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبحانی تبریزی، جعفر (نویسنده) |
| ناشر | حوزه علميه قم، مرکز مديريت |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1369 ش یا 1410 ق |
| چاپ | 2 |
| موضوع | حدیث - علم الرجال |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 114 /س2ک8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كليات في علم الرجال، از آثار آيت‌الله شيخ جعفر سبحانى(متولد تبريز 1308ش) است. اين اثر ثمره تدريس علم رجال براى طلاب دوره سطح حوزه علميه قم است كه به صورت متن درسى منتشر شده است. از امتيازات اين اثر ارزنده، روشمندى آن است و مؤلف از طرح مباحث حاشيه‌اى و جنجال‌برانگيز خوددارى كرده است. مخاطبان اين اثر، كسانى هستند كه مى‌خواهند براى اولين بار با علم رجال آشنا شوند. نویسنده، كليات و قواعد علم رجال را از کتاب‌هاى معتبر رجالى استخراج كرده و در اثر حاضر گرد آورده و همراه با تحليل و نظر خود ارائه كرده است.
ساختار
كتاب حاضر از مقدمه نویسنده و متن اصلى (مشتمل بر هشت فصل: 1- مبادى تصورى علم رجال، 2- نياز به علم رجال و ادله موافقان و مخالفان، 3- منابع اصلى علم رجال، 4- مصادر ثانوى علم رجال، 5- توثيقات خاصّ، 6- توثيقات عامّ، 7- پژوهشى درباره كتب اربعه و 8- فرقه‌هاى شيعه كه در کتاب‌ها آمده) و يك خاتمه (در ضمن 14 فايده رجالى) تشكيل شده است.
نویسنده از تعداد قابل توجهى از منابع مهم و آثار علمى انديشمندان اسلامى به زبان عربى براى توليد اثر حاضر بهره برده است. شيوه نویسنده در اين اثر، آموزشى، تحليلى و انتقادى است.
گزارش محتوا
درباره محتواى اين اثر به دو نكته اشاره مى‌شود:
1. نویسنده در مورد ارزش علمى كتاب ضعفاى ابن غضائرى چند نظريه را طرح و نقد كرده و در پايان افزوده است كه ممكن است كسى بگويد تضعيفات ابن غضائرى اعتبارى ندارد؛ زيرا او «جَرّاح» بود يعنى نقد و تضعيفش نسبت به راويان فراوان بود و كمتر تعديل و تصديق مى‌كرد و رفتار اين‌گونه انسانى برخلاف عادت عقلاء است و چون او انسانى متعارف نيست قولش حجت نيست. نویسنده اين قول را با بيان استدلالى نقد كرده و نپذيرفته و سرانجام افزوده است كه حقّ در نپذيرفتن تضعيفات ابن غضائرى اين است كه توثيقات و تضعيفاتش مستند به حسّ و شهود و شنيدن از مشايخ و ثقات نبود بلكه بر اساس حدس و استنباط و قرائت متون و روايات نظر مى‌داد و اين‌گونه شهادت در مورد راوى نه در توثيق حجت است و نه در مورد تضعيف. بله، كلامش در غير اين موارد حجت است؛ مثل اينكه راوى را كوفى يا بصرى يا واقفى يا فطحى بشمارد يا بگويد كه كتابى دارد[۱]
2. نویسنده تأكيد كرده است كه شیعیان آن كسانى هستند كه بر آنچه پيامبر(ص) در حقّ وصيش حضرت على(ع) فرمود، باقى ماندند و روش او را تغيير ندادند. پس شيعه فرقه‌اى ساختگى نيست كه بعد از پيامبر(ص) پديد آمده باشد و سياستهاى زمانه يا بحثهاى كلامى آنان را نساخته، بلكه شيعه به وجود نيامده مگر در خود دوران پيامبر(ص) و بر همان كه پيامبر(ص) بود باقى ماندند؛ هر چند از نظر عدد كم بودند. اصلى كه وجه مشترك همه فرقه‌هاى شيعه است عبارت است از اعتقاد به اينكه امامت بعد از پيامبر(ص)، قضيه‌اى اصولى است و به مردم واگذار نشده بلكه بعد او وفات رسول اكرم(ص) در اختيار خداى متعال است. بله شيعه به حسب مرور زمان و سياستهاى زمانى و بحثهاى كلامى به فرقه‌هاى مختلفى تقسيم شده ولى تنها سه فرقه از آنان باقى مانده است: امامى، زيدى و اسماعيلى. از بين اين سه، فرقه شاخص عبارت از فرقه امامى است كه معتقد به دوازده امام است كه اولشان حضرت على بن ابى‌طالب(ع) و آخرشان حضرت مهدى(عج) است. پس هر گاه كه كلمه شيعه به صورت مطلق بيايد منصرف به شيعه دوازده امامى مى‌شود و اما شيعه زيدى و اسماعيلى نياز به قرينه دارد[۲]
وضعيت كتاب
نویسنده براى كتاب حاضر، فقط فهرست تفصيلى مطالب را تنظيم كرده ولى متأسفانه فهرستهاى فنى و فهرست منابع فراهم نشده است. او آيات مورد نظر را در متن كتاب آورده و بعد در پاورقى با ذكر نام سوره و شماره آيه، آن را مشخص كرده است. گاه منابع مورد نظر و استنادش را با ذكر نام كتاب و جلد و صفحه مورد نظر آورده و در مواردى هم پاورقى‌هاى توضيحى آورده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.