الروض المعطار في خبر الأقطار: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'معجم البلدان' به 'معجم البلدان')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۶۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR02243J1.jpg|بندانگشتی|الروض المعطار في خبر الأقطار]]
    | تصویر =NUR02243J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =الروض المعطار في خبر الأقطار
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    | پدیدآوران =  
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|الروض المعطار في خبر الأقطار
    [[حمیری، محمد بن عبدالمنعم]] (نویسنده)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[حمیری، محمد بن عبد المنعم]] (نويسنده)


    [[عباس، احسان]] (محقق)
    [[عباس، احسان]] (محقق)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره = ح8ص7 / 32 DP ‏
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|
    |-
    |ناشر
    |data-type='publisher'|مکتبة لبنان
    |-
    |مکان نشر
    |data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان
    |-
    |سال نشر
    |data-type='publishYear'| 1984 م
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2243AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | ناشر =
    مکتبة لبنان
    | مکان نشر =بیروت - لبنان
    | سال نشر = 1984 م


    == معرفى اجمالى ==
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02243AUTOMATIONCODE
    | چاپ =2
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02243
    | کتابخوان همراه نور =02243
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''الروض المعطار في خبر الأقطار'''، تأليف [[حمیری، محمد بن عبدالمنعم|ابوعبدالله، محمد بن عبدالمنعم حميرى]] (قرن هفتم)، از جمله فرهنگ‌نامه‌هاى جغرافيايى است كه در اندلس تدوين شده است. ارزش اين اثر، بدين جهت است كه مطالب را از منابعى نقل كرده كه بسيارى از آنها از بين رفته‌اند.


    ==ساختار==
    در ابتداى اثر، مقدمه محقق و مؤلف آمده است. متن اثر، همانند«[[معجم البلدان]]» مجموعه مطالبى درباره شهرها، مكان‌ها، كوه‌ها، رودها و منطقه‌هاست كه به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. اين فرهنگ‌نامه در عين حال يك جغرافياى توصيفى و مجموعه عجايب و تاريخ سياسى دورانى معين و يك جنگ ادبى شامل مقدارى فراوان شعر و نثر است.


    «الروض المعطار فى خبر الأقطار»، تأليف ابو عبد الله، محمد بن عبد المنعم حميرى(قرن هفتم)، از جمله فرهنگ‌نامه‌هاى جغرافيايى است كه در اندلس تدوين شده است. ارزش اين اثر، بدين جهت است كه مطالب را از منابعى نقل كرده كه بسيارى از آنها از بين رفته‌اند.
    ==گزارش محتوا==
     
    در اندلس، معجم‌هاى جغرافيايى بزرگى تصنيف شد كه در تأليف معجم‌هاى بزرگ شرق، همچون «[[معجم البلدان]]» تأثير بسيارى داشته است. نويسندگان اين معجم‌ها با استفاده از آثار جغرافيايى و هم‌چنين با اتكاى به علم و مشاهدات مستقيم خود و بهره گرفتن از اطلاعات مردم بومى هر منطقه، اقدام به تأليف اين آثار می‌كردند. اولین معجم بزرگ جغرافيايى، توسط «بكرى»(405 - 478ق) تأليف شد.
    == ساختار ==
     
     
    در ابتداى اثر، مقدمه محقق و مؤلف آمده است. متن اثر، همانند«[[معجم البلدان]]» مجموعه مطالبى در باره شهرها، مكان‌ها، كوه‌ها، رودها و منطقه‌هاست كه به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. اين فرهنگ‌نامه در عين حال يك جغرافياى توصيفى و مجموعه عجايب و تاريخ سياسى دورانى معين و يك جنگ ادبى شامل مقدارى فراوان شعر و نثر است.
     
    == گزارش محتوا ==
     
     
    در اندلس، معجم‌هاى جغرافيايى بزرگى تصنيف شد كه در تأليف معجم‌هاى بزرگ شرق، همچون«[[معجم البلدان]]» تأثير بسيارى داشته است. نويسندگان اين معجم‌ها با استفاده از آثار جغرافيايى و هم‌چنين با اتكاى به علم و مشاهدات مستقيم خود و بهره گرفتن از اطلاعات مردم بومى هر منطقه، اقدام به تأليف اين آثار مى‌كردند. اولين معجم بزرگ جغرافيايى، توسط«بكرى»(405 - 478ق) تأليف شد.


    «الروض المعطار»، از ديگر آثارى است كه به شيوه فرهنگ‌نامه‌اى در اندلس گردآورى شده است. حميرى، تحت تأثير بكرى اقدام به تأليف اين اثر نمود. حاجى خليفه، دو كتاب را با اين عنوان نام مى‌برد و يكى را مربوط به سال 900ق، مى‌داند و تاريخ ديگرى را ذكر نكرده است.
    «الروض المعطار»، از ديگر آثارى است كه به شيوه فرهنگ‌نامه‌اى در اندلس گردآورى شده است. حميرى، تحت تأثير بكرى اقدام به تأليف اين اثر نمود. حاجى خليفه، دو كتاب را با اين عنوان نام مى‌برد و يكى را مربوط به سال 900ق، مى‌داند و تاريخ ديگرى را ذكر نكرده است.


    پرونسال، معتقد است دو متن از كتاب فوق وجود داشته كه از لحاظ زمانى يكى پس از ديگرى بوده است و دو مؤلف از خاندان حميرى به تأليف و تصنيف در اين مورد پرداخته‌اند كه يكى از آن‌ها مربوط به قرن نهم است و ديگرى به قرن هفتم بازمى‌گردد. با توجه به اينكه ابن خطيب(776ق)، از اين اثر استفاده كرده، لذا مطمئن مى‌شويم كه دو نسخه از اين كتاب تأليف شده است؛ گرچه حميرى اثر خود را با ادريسى مقايسه كرده، اما ارزش كار او به هيچ‌وجه قابل مقايسه با ادريسى نيست.
    پرونسال، معتقد است دو متن از كتاب فوق وجود داشته كه از لحاظ زمانى يكى پس از ديگرى بوده است و دو مؤلف از خاندان حميرى به تأليف و تصنيف در اين مورد پرداخته‌اند كه يكى از آن‌ها مربوط به قرن نهم است و ديگرى به قرن هفتم بازمى‌گردد. با توجه به اينكه ابن خطیب(776ق)، از اين اثر استفاده كرده، لذا مطمئن مى‌شويم كه دو نسخه از اين كتاب تأليف شده است؛ گرچه حميرى اثر خود را با [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]] مقايسه كرده، اما ارزش كار او به هيچ‌وجه قابل مقايسه با [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]] نيست.


    نويسنده، در مقدمه كتاب، هدف خود را از نگارش اين مجموعه اين‌گونه تشريح مى‌كند: «همانا قصد من از اين مجموعه عبارت است از ذكر مكان‌هاى مشهور نزد مردم عرب و عجم و سرزمين‌هايى كه حكايتى در باره آن‌ها گفته شده و در ذكر آن‌ها فايده و كلام حكمت‌آميزى يا خبر ظريف يا معناى مليح يا عجيبى است و ايراد آن نيكوست، اما آنچه را نزد مردم عجيب است، ولى فايده و حكمتى در آن نيست متعرض نشده‌ام. هم‌چنين اگر قصد استقصاى اماكن و بقاع را داشتم، كتاب، مفصل مى‌شد و بهره‌ورى از آن اندك مى‌گشت؛ بنابراين، به ذكر بقاع مشهور و اماكنى كه در ذكر آن فايده‌اى است، اكتفا كردم».
    نویسنده، در مقدمه كتاب، هدف خود را از نگارش اين مجموعه اين‌گونه تشريح مى‌كند: «همانا قصد من از اين مجموعه عبارت است از ذكر مكان‌هاى مشهور نزد مردم عرب و عجم و سرزمين‌هایى كه حكايتى درباره آن‌ها گفته شده و در ذكر آن‌ها فايده و كلام حكمت‌آميزى يا خبر ظريف يا معناى مليح يا عجيبى است و ايراد آن نيكوست، اما آنچه را نزد مردم عجيب است، ولى فايده و حكمتى در آن نيست متعرض نشده‌ام. هم‌چنين اگر قصد استقصاى اماكن و بقاع را داشتم، كتاب، مفصل مى‌شد و بهره‌ورى از آن اندك مى‌گشت؛ بنابراین، به ذكر بقاع مشهور و اماكنى كه در ذكر آن فايده‌اى است، اكتفا كردم».


    حميرى، به ترتيب حروف الفبا، به شرح مواضع جغرافيايى پرداخته و مسافت‌هاى بين شهرها را ذكر كرده است. او، از آثار جغرافيايى شرقى اطلاعات اندكى داشته و تنها منابع او، چند اثر جغرافيايى اندلس بوده است. با مقايسه«روض المعطار» و«نزهة المشتاق» ادريسى، متوجه مى‌شويم كه تقريبا تمامى مطالب مربوط به شهرهاى اندلس را از«نزهة المشتاق» گرفته است. علاوه بر اين اثر، دو كتاب«المسالك و الممالك» و«معجم مااستعجم» بكرى مورد استفاده فراوان حميرى قرار گرفته است. رحله ابن جبير نيز از منابع حميرى شمرده مى‌شود.
    حميرى، به ترتيب حروف الفبا، به شرح مواضع جغرافيايى پرداخته و مسافت‌هاى بين شهرها را ذكر كرده است. او، از آثار جغرافيايى شرقى اطلاعات اندكى داشته و تنها منابع او، چند اثر جغرافيايى اندلس بوده است. با مقايسه «روض المعطار» و «نزهة المشتاق» [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]]، متوجه مى‌شويم كه تقريبا تمامى مطالب مربوط به شهرهاى اندلس را از «نزهة المشتاق» گرفته است. علاوه بر اين اثر، دو كتاب «المسالك و الممالك» و «معجم مااستعجم» بكرى مورد استفاده فراوان حميرى قرار گرفته است. رحله ابن جبير نيز از منابع حميرى شمرده مى‌شود.


    در واقع اثر حميرى در مقايسه با ساير آثار جغرافيايى، ارزش علمى زيادى ندارد و هنر او تنها در تنظيم توصيف شهرها بر اساس حروف الفبايى است و از اين جهت بايد او را آخرين مؤلف فرهنگ‌نامه‌نويس جغرافيايى در اندلس شمرد.
    در واقع اثر حميرى در مقايسه با ساير آثار جغرافيايى، ارزش علمى زيادى ندارد و هنر او تنها در تنظيم توصيف شهرها بر اساس حروف الفبايى است و از اين جهت بايد او را آخرين مؤلف فرهنگ‌نامه‌نويس جغرافيايى در اندلس شمرد.


    قلقشندى، به‌صورت كوتاه از اين اثر ياد كرده و مقرى نام كامل آن را، «الروض المعطار فى ذكر المدن و الاقطار» آورده است. حاجى خليفه در«كشف الظنون» از آن به‌صورت‌هاى مختلف«الروض المعطار فى أخبار الأقطار»، «الروض المعطار فى خبر الأقطار» نام برده است. در نسخه‌هاى خطى موجود اين اثر هم نام آن با اختلاف در جزء«أخبار» و«أقطار» منعكس است. در باره تاريخ تأليف كتاب، قرائن تاريخى مندرج در متن«الروض»، از آغاز سده 8ق / 14م، فراتر نمى‌رود. در واقع جديدترين تاريخ تصريح شده در«الروض»، مربوط به درگذشت محيى الدين ابو زكريا يحيى بن شرف النواوى در 676ق، است.
    قلقشندى، به‌صورت كوتاه از اين اثر ياد كرده و مقرى نام كامل آن را، «الروض المعطار في ذكر المدن و الاقطار» آورده است. حاجى خليفه در «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]» از آن به‌صورت‌هاى مختلف «الروض المعطار في أخبار الأقطار»، «الروض المعطار في خبر الأقطار» نام برده است. در نسخه‌هاى خطى موجود اين اثر هم نام آن با اختلاف در جزء«أخبار» و «أقطار» منعكس است. درباره تاريخ تأليف كتاب، قرائن تاريخى مندرج در متن «الروض»، از آغاز سده 8ق / 14م، فراتر نمى‌رود. در واقع جديدترين تاريخ تصريح شده در «الروض»، مربوط به درگذشت محيى‌الدين ابوزكريا يحيى بن شرف النواوى در 676ق، است.


    كتاب، در باره مشرق عربى مطلب زياد دارد، اما به اندازه آفريقا و مغرب و اندلس نيست. به گفته خود مؤلف مطالب اين كتاب، در مجموع از دو گونه اقطار(جغرافيا) و اخبار(تاريخ) است. او، در صدد بوده است كه بناى كار خود را بر ايجاز و اختصار بگذارد و قصد داشته اثر خود را به‌صورت وسيله‌اى براى انبساط خاطر خوانندگان و مونسى براى اوقات تنهايى افراد قرار دهد. وى، در پايان مقدمه از اينكه با اشتغال به اين تأليف دنيايى، از پرداختن به علوم آخرت باز مانده است، خود را سرزنش مى‌كند، اما با توجه به محتواى سودمند آن و اينكه برخى دانشمندان پيشين، اين راه را طى كرده‌اند، تسلى مى‌يابد و در نهايت از درگاه خداوند آمرزش مى‌خواهد.
    كتاب، درباره مشرق عربى مطلب زياد دارد، اما به اندازه آفريقا و مغرب و اندلس نيست. به گفته خود مؤلف مطالب اين كتاب، در مجموع از دو گونه اقطار (جغرافيا) و اخبار (تاريخ) است. او، در صدد بوده است كه بناى كار خود را بر ايجاز و اختصار بگذارد و قصد داشته اثر خود را به‌صورت وسيله‌اى براى انبساط خاطر خوانندگان و مونسى براى اوقات تنهایى افراد قرار دهد. وى، در پایان مقدمه از اينكه با اشتغال به اين تأليف دنيايى، از پرداختن به علوم آخرت باز مانده است، خود را سرزنش مى‌كند، اما با توجه به محتواى سودمند آن و اينكه برخى دانشمندان پيشين، اين راه را طى كرده‌اند، تسلى مى‌يابد و در نهایت از درگاه خداوند آمرزش مى‌خواهد.


    با بررسى محتواى اثر ابن عبد المنعم، برخى مطالب مقدمه او مورد تصديق و بعضى ديگر مورد ترديد قرار مى‌گيرد. تفصيلات بسيار راجع به برخى جاها و اخبار و حوادث تاريخى مربوط به اين نقاط گاه از حد اختصار فراتر مى‌رود(كه با غرض مؤلف كه همانا ايجاز و اختصار است، منافات دارد). در بعضى موارد، در برابر اين افراط، با تفريط مواجه مى‌شويم، چنان‌كه اطلاعات ارائه شده در ذيل برخى از مناطق جغرافيايى، از حد ذكر نام منطقه كلى محل يا فاصله آن نسبت به برخى جاهاى ديگر فراتر نمى‌رود و هيچ نكته تاريخى يا بديع در بيان مؤلف در باره آن‌جا ديده نمى‌شود. ترتيب الفبايى نام‌ها، اگرچه در حرف اول رعايت شده است، اما در مورد حرف‌هاى بعدى هميشه دقيق نيست. در بسيارى از موارد هم مطالب اين كتاب نقل و اقتباس‌هايى است كه از«نزهة المشتاق» و يا ساير كتب صورت گرفته است. ذهن عجايب‌پسند مؤلف، او را به نقل بعضى شايعات زمان نيز وادار كرده است. بعضى اشتباهات جغرافيايى مؤلف هم در اين اثر مشاهده مى‌شود.
    با بررسى محتواى اثر ابن عبدالمنعم، برخى مطالب مقدمه او مورد تصديق و بعضى ديگر مورد ترديد قرار مى‌گیرد. تفصيلات بسيار راجع به برخى جاها و اخبار و حوادث تاريخى مربوط به اين نقاط گاه از حد اختصار فراتر مى‌رود(كه با غرض مؤلف كه همانا ايجاز و اختصار است، منافات دارد). در بعضى موارد، در برابر اين افراط، با تفريط مواجه مى‌شويم، چنان‌كه اطلاعات ارائه شده در ذيل برخى از مناطق جغرافيايى، از حد ذكر نام منطقه كلى محل يا فاصله آن نسبت به برخى جاهاى ديگر فراتر نمى‌رود و هيچ نكته تاريخى يا بديع در بيان مؤلف درباره آن‌جا ديده نمى‌شود. ترتيب الفبايى نام‌ها، اگرچه در حرف اول رعايت شده است، اما در مورد حرف‌هاى بعدى هميشه دقيق نيست. در بسيارى از موارد هم مطالب اين كتاب نقل و اقتباس‌هایى است كه از «نزهة المشتاق» و يا ساير كتب صورت گرفته است. ذهن عجايب‌پسند مؤلف، او را به نقل بعضى شايعات زمان نيز وادار كرده است. بعضى اشتباهات جغرافيايى مؤلف هم در اين اثر مشاهده مى‌شود.


    اما با وجود ملاحظات ياد شده، نمى‌توان در ارزش و اهميت«الروض» ترديد كرد. اين كتاب، ويژگى‌هاى غير قابل انكارى دارد. اقتباس‌هاى گفته و ناگفته مؤلف كه اثر او را به‌صورت نسخه دوم مآخذش درآورده، در حال حاضر كه مثلاً تنها جزئى كوچك از اثر«بكرى»، در مورد اندلس در دست است، اهميت بسيار دارد. در مقايسه با اطلاعات بكرى در باره سرزمين‌هاى اسلاونشين، روايت«الروض» كامل‌تر به نظر مى‌رسد. مآخذ اصلى بسيارى كه در«الروض» از آنها بهره برده شده، هنوز شناخته نيست و اگر نقل قول‌هاى ابن عبد المنعم از آنها نمى‌بود، كاملاً براى هميشه مفقود مى‌شدند.
    اما با وجود ملاحظات ياد شده، نمى‌توان در ارزش و اهميت «الروض» ترديد كرد. اين كتاب، ويژگى‌هاى غير قابل انكارى دارد. اقتباس‌هاى گفته و ناگفته مؤلف كه اثر او را به‌صورت نسخه دوم مآخذش درآورده، در حال حاضر كه مثلاً تنها جزئى كوچك از اثر «بكرى»، در مورد اندلس در دست است، اهميت بسيار دارد. در مقايسه با اطلاعات بكرى درباره سرزمين‌هاى اسلاونشين، روايت «الروض» كامل‌تر به نظر مى‌رسد. مآخذ اصلى بسيارى كه در «الروض» از آنها بهره برده شده، هنوز شناخته نيست و اگر نقل قول‌هاى ابن عبدالمنعم از آنها نمى‌بود، كاملاً براى هميشه مفقود مى‌شدند.


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==
    از كتاب، دو نسخه خطى موجود است كه محقق كتاب، [[عباس، احسان|احسان عباس]] با تكيه بر آنها و با تحقيق مآخذ مطالب، در هر موضعى منبع حميرى را ذكر كرده است.


    ==منابع مقاله==
    # مقدمه محقق و متن كتاب؛
    # دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد چهارم، ص200 - 203، مدخل ابن عبدالمنعم؛
    # تاريخ نوشته‌هاى جغرافيايى در جهان اسلامى، كراچكوفسكى، ترجمه [[پاینده، ابوالقاسم|ابوالقاسم پاينده]]، ص250 - 253؛
    # پژوهشى در باب جغرافى‌دانان اندلس و آثار آنها، روحى ميرآبادى، على‌رضا، مجله تاريخ اسلام(دانشگاه باقر العلوم)، بهار 1381، شماره 9، صفحه 83 - 118.


    از كتاب، دو نسخه خطى موجود است كه محقق كتاب، احسان عباس با تكيه بر آنها و با تحقيق مآخذ مطالب، در هر موضعى منبع حميرى را ذكر كرده است.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[صفة جزيرة الأندلس: منتخبة من کتاب الروض المعطار في خبر الأقطار]]


    == منابع ==
    [[رده:کتاب‌شناسی]]


    [[رده:تاریخ (عمومی)]]


    1. مقدمه محقق و متن كتاب؛
    [[رده:اسپانیا. پرتغال]]
     
    2. دائرة المعارف بزرگ اسلامى، جلد چهارم، ص 200 - 203، مدخل ابن عبد المنعم؛
     
    3. تاريخ نوشته‌هاى جغرافيايى در جهان اسلامى، كراچكوفسكى، ترجمه ابو القاسم پاينده، ص 250 - 253؛
     
    4. پژوهشى در باب جغرافى‌دانان اندلس و آثار آنها، روحى ميرآبادى، على‌رضا، مجله تاريخ اسلام(دانشگاه باقر العلوم)، بهار 1381، شماره 9، صفحه 83 - 118.
     
     
    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13842 مطالعه کتاب الروض المعطار في خبر الأقطار در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۰

    الروض المعطار في خبر الأقطار
    الروض المعطار في خبر الأقطار
    پدیدآورانحمیری، محمد بن عبدالمنعم (نویسنده) عباس، احسان (محقق)
    ناشرمکتبة لبنان
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1984 م
    چاپ2
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ح8ص7 / 32 DP ‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الروض المعطار في خبر الأقطار، تأليف ابوعبدالله، محمد بن عبدالمنعم حميرى (قرن هفتم)، از جمله فرهنگ‌نامه‌هاى جغرافيايى است كه در اندلس تدوين شده است. ارزش اين اثر، بدين جهت است كه مطالب را از منابعى نقل كرده كه بسيارى از آنها از بين رفته‌اند.

    ساختار

    در ابتداى اثر، مقدمه محقق و مؤلف آمده است. متن اثر، همانند«معجم البلدان» مجموعه مطالبى درباره شهرها، مكان‌ها، كوه‌ها، رودها و منطقه‌هاست كه به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. اين فرهنگ‌نامه در عين حال يك جغرافياى توصيفى و مجموعه عجايب و تاريخ سياسى دورانى معين و يك جنگ ادبى شامل مقدارى فراوان شعر و نثر است.

    گزارش محتوا

    در اندلس، معجم‌هاى جغرافيايى بزرگى تصنيف شد كه در تأليف معجم‌هاى بزرگ شرق، همچون «معجم البلدان» تأثير بسيارى داشته است. نويسندگان اين معجم‌ها با استفاده از آثار جغرافيايى و هم‌چنين با اتكاى به علم و مشاهدات مستقيم خود و بهره گرفتن از اطلاعات مردم بومى هر منطقه، اقدام به تأليف اين آثار می‌كردند. اولین معجم بزرگ جغرافيايى، توسط «بكرى»(405 - 478ق) تأليف شد.

    «الروض المعطار»، از ديگر آثارى است كه به شيوه فرهنگ‌نامه‌اى در اندلس گردآورى شده است. حميرى، تحت تأثير بكرى اقدام به تأليف اين اثر نمود. حاجى خليفه، دو كتاب را با اين عنوان نام مى‌برد و يكى را مربوط به سال 900ق، مى‌داند و تاريخ ديگرى را ذكر نكرده است.

    پرونسال، معتقد است دو متن از كتاب فوق وجود داشته كه از لحاظ زمانى يكى پس از ديگرى بوده است و دو مؤلف از خاندان حميرى به تأليف و تصنيف در اين مورد پرداخته‌اند كه يكى از آن‌ها مربوط به قرن نهم است و ديگرى به قرن هفتم بازمى‌گردد. با توجه به اينكه ابن خطیب(776ق)، از اين اثر استفاده كرده، لذا مطمئن مى‌شويم كه دو نسخه از اين كتاب تأليف شده است؛ گرچه حميرى اثر خود را با ادريسى مقايسه كرده، اما ارزش كار او به هيچ‌وجه قابل مقايسه با ادريسى نيست.

    نویسنده، در مقدمه كتاب، هدف خود را از نگارش اين مجموعه اين‌گونه تشريح مى‌كند: «همانا قصد من از اين مجموعه عبارت است از ذكر مكان‌هاى مشهور نزد مردم عرب و عجم و سرزمين‌هایى كه حكايتى درباره آن‌ها گفته شده و در ذكر آن‌ها فايده و كلام حكمت‌آميزى يا خبر ظريف يا معناى مليح يا عجيبى است و ايراد آن نيكوست، اما آنچه را نزد مردم عجيب است، ولى فايده و حكمتى در آن نيست متعرض نشده‌ام. هم‌چنين اگر قصد استقصاى اماكن و بقاع را داشتم، كتاب، مفصل مى‌شد و بهره‌ورى از آن اندك مى‌گشت؛ بنابراین، به ذكر بقاع مشهور و اماكنى كه در ذكر آن فايده‌اى است، اكتفا كردم».

    حميرى، به ترتيب حروف الفبا، به شرح مواضع جغرافيايى پرداخته و مسافت‌هاى بين شهرها را ذكر كرده است. او، از آثار جغرافيايى شرقى اطلاعات اندكى داشته و تنها منابع او، چند اثر جغرافيايى اندلس بوده است. با مقايسه «روض المعطار» و «نزهة المشتاق» ادريسى، متوجه مى‌شويم كه تقريبا تمامى مطالب مربوط به شهرهاى اندلس را از «نزهة المشتاق» گرفته است. علاوه بر اين اثر، دو كتاب «المسالك و الممالك» و «معجم مااستعجم» بكرى مورد استفاده فراوان حميرى قرار گرفته است. رحله ابن جبير نيز از منابع حميرى شمرده مى‌شود.

    در واقع اثر حميرى در مقايسه با ساير آثار جغرافيايى، ارزش علمى زيادى ندارد و هنر او تنها در تنظيم توصيف شهرها بر اساس حروف الفبايى است و از اين جهت بايد او را آخرين مؤلف فرهنگ‌نامه‌نويس جغرافيايى در اندلس شمرد.

    قلقشندى، به‌صورت كوتاه از اين اثر ياد كرده و مقرى نام كامل آن را، «الروض المعطار في ذكر المدن و الاقطار» آورده است. حاجى خليفه در «كشف الظنون» از آن به‌صورت‌هاى مختلف «الروض المعطار في أخبار الأقطار»، «الروض المعطار في خبر الأقطار» نام برده است. در نسخه‌هاى خطى موجود اين اثر هم نام آن با اختلاف در جزء«أخبار» و «أقطار» منعكس است. درباره تاريخ تأليف كتاب، قرائن تاريخى مندرج در متن «الروض»، از آغاز سده 8ق / 14م، فراتر نمى‌رود. در واقع جديدترين تاريخ تصريح شده در «الروض»، مربوط به درگذشت محيى‌الدين ابوزكريا يحيى بن شرف النواوى در 676ق، است.

    كتاب، درباره مشرق عربى مطلب زياد دارد، اما به اندازه آفريقا و مغرب و اندلس نيست. به گفته خود مؤلف مطالب اين كتاب، در مجموع از دو گونه اقطار (جغرافيا) و اخبار (تاريخ) است. او، در صدد بوده است كه بناى كار خود را بر ايجاز و اختصار بگذارد و قصد داشته اثر خود را به‌صورت وسيله‌اى براى انبساط خاطر خوانندگان و مونسى براى اوقات تنهایى افراد قرار دهد. وى، در پایان مقدمه از اينكه با اشتغال به اين تأليف دنيايى، از پرداختن به علوم آخرت باز مانده است، خود را سرزنش مى‌كند، اما با توجه به محتواى سودمند آن و اينكه برخى دانشمندان پيشين، اين راه را طى كرده‌اند، تسلى مى‌يابد و در نهایت از درگاه خداوند آمرزش مى‌خواهد.

    با بررسى محتواى اثر ابن عبدالمنعم، برخى مطالب مقدمه او مورد تصديق و بعضى ديگر مورد ترديد قرار مى‌گیرد. تفصيلات بسيار راجع به برخى جاها و اخبار و حوادث تاريخى مربوط به اين نقاط گاه از حد اختصار فراتر مى‌رود(كه با غرض مؤلف كه همانا ايجاز و اختصار است، منافات دارد). در بعضى موارد، در برابر اين افراط، با تفريط مواجه مى‌شويم، چنان‌كه اطلاعات ارائه شده در ذيل برخى از مناطق جغرافيايى، از حد ذكر نام منطقه كلى محل يا فاصله آن نسبت به برخى جاهاى ديگر فراتر نمى‌رود و هيچ نكته تاريخى يا بديع در بيان مؤلف درباره آن‌جا ديده نمى‌شود. ترتيب الفبايى نام‌ها، اگرچه در حرف اول رعايت شده است، اما در مورد حرف‌هاى بعدى هميشه دقيق نيست. در بسيارى از موارد هم مطالب اين كتاب نقل و اقتباس‌هایى است كه از «نزهة المشتاق» و يا ساير كتب صورت گرفته است. ذهن عجايب‌پسند مؤلف، او را به نقل بعضى شايعات زمان نيز وادار كرده است. بعضى اشتباهات جغرافيايى مؤلف هم در اين اثر مشاهده مى‌شود.

    اما با وجود ملاحظات ياد شده، نمى‌توان در ارزش و اهميت «الروض» ترديد كرد. اين كتاب، ويژگى‌هاى غير قابل انكارى دارد. اقتباس‌هاى گفته و ناگفته مؤلف كه اثر او را به‌صورت نسخه دوم مآخذش درآورده، در حال حاضر كه مثلاً تنها جزئى كوچك از اثر «بكرى»، در مورد اندلس در دست است، اهميت بسيار دارد. در مقايسه با اطلاعات بكرى درباره سرزمين‌هاى اسلاونشين، روايت «الروض» كامل‌تر به نظر مى‌رسد. مآخذ اصلى بسيارى كه در «الروض» از آنها بهره برده شده، هنوز شناخته نيست و اگر نقل قول‌هاى ابن عبدالمنعم از آنها نمى‌بود، كاملاً براى هميشه مفقود مى‌شدند.

    وضعيت كتاب

    از كتاب، دو نسخه خطى موجود است كه محقق كتاب، احسان عباس با تكيه بر آنها و با تحقيق مآخذ مطالب، در هر موضعى منبع حميرى را ذكر كرده است.

    منابع مقاله

    1. مقدمه محقق و متن كتاب؛
    2. دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد چهارم، ص200 - 203، مدخل ابن عبدالمنعم؛
    3. تاريخ نوشته‌هاى جغرافيايى در جهان اسلامى، كراچكوفسكى، ترجمه ابوالقاسم پاينده، ص250 - 253؛
    4. پژوهشى در باب جغرافى‌دانان اندلس و آثار آنها، روحى ميرآبادى، على‌رضا، مجله تاريخ اسلام(دانشگاه باقر العلوم)، بهار 1381، شماره 9، صفحه 83 - 118.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=الروض_المعطار_في_خبر_الأقطار&oldid=673545»