بحث في التوثيق و التضعيف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR125632J1.jpg | عنوان = بحث في التوثيق و التضعيف | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = طباطبائی حکیم، سید عزالدین (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 3ب2ط 114/2 BP | موضوع =حدیث - جرح و تعدیل - حدیث - علم الرج...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۲۴

    بحث في التوثيق و التضعيف
    بحث في التوثيق و التضعيف
    پدیدآوران[[طباطبائی

    حکیم، سید

    عزالدین]] (نويسنده)
    ناشردار الهلال
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1441ق - 2020م
    چاپ1
    موضوعحدیث - جرح و تعدیل - حدیث - علم الرجال
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    3ب2ط 114/2 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    بحثٌ في التوثيق و التضعيف، تألیف پژوهشگر معاصر عراقی، سید عزّالدین طباطبایی حکیم (فرزند آیت‌الله سید محمدسعید طباطبایی حکیم)، به بازنگری در شاخص‌های توثیق یا تضعیف رجال راوی حدیث از دیدگاه رجالیان بزرگ پیشین می‌پردازد و تعداد 97 نفر از راویان را به‌ترتیب الفبایی معرفی می‌کند و در مورد آنان به داوری می‌پردازد.

    هدف و روش

    سید عزّالدین طباطبایی حکیم با تأکید بر آنکه اثر حاضر بحث‌هایی است که در مجالس مذاکره عرضه شده و با برخی از فاضلان حوزه علمیه تبادل نظر کرده‌ایم، افزوده است: ما می‌خواهیم بعضی از اصول زیربنایی علم رجال و درایه را بازشناسی کنیم و منابع و مفاهیم آن را از نو بشناسیم و از معیارهای جرح و تعدیل در نزد دانشوران سلف بپرسیم که قبول و عدم قبولشان شاخص جرح و تعدیل شده است؛ مانند: سخنانی که در کتاب نجاشی، شیخ طوسی و ابن غضائری آمده است[۱].

    ساختار و محتوا

    کتاب حاضر، از 2 بخش به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:

    1. بحث در شاخص‌های توثیق و تضعیف و نتایج آن.
    2. شرح ‌حال برخی از رجال حدیث و بررسی توثیق یا تضعیف آنان.

    نمونه مباحث

    • اصطلاح غلوّ گاهی دقیق و به‌جا استفاده نشده و در مورد غیر غالیان گفته شده است؛ مثلا کشی در مورد حسن بن علی بن ابی‌حمزه گفته: «إنه كذابٌ غالٍ»! باآنکه او از سران واقفیه است! و... همان کشی، ابوهاشم داود بن قاسم جعفری را باآنکه مورد تأیید 3 امام معصوم(ع) دانسته، ولی او را متهم به «ارتفاع» کرده است![۲].
    • اصطلاح تخلیط که در کتاب‌های رجالی فراوان آمده، معنایش روشن نیست. آیا مرادف غلوّ است یا اعمّ یا مغایر آن؟ در برخی از استعمالات، معنایی متبادر می‌شود و در برخی دیگر، معنایی دگر. گفته می‌شود که «غلوّ، وصفی برای راوی از نظر اعتقاد او است و تخلیط، وصف او از نظر نقل روایت و اضطراب آن. پس این دو، گاهی معنایی یکسان و گاهی معنایی جداگانه دارند»، ولی آیا این تخلیط معنایش به تعمد کذب و افترا بازمی‌گردد یا فقط اضطراب و ناهماهنگی متن است؟ اگر مراد از آن، دروغگویی عمدی نباشد، که ظاهراً همین است، پس معنایش شدت و ضعف دارد و متغیر است و اندیشمندان درباره آن بر طبق اختلاف مبانی‌اشان، آرای گوناگونی دارند[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص3
    2. ر.ک: متن کتاب، ص32
    3. ر.ک: همان، ص33

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها