۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ایازی، محمدعلی' به 'ایازی، سید محمدعلی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الجديد في تفسير القرآن المجيد''' اثر [[شيخ محمد سبزوارى نجفى]] (1318-1409ق) و به زبان عربى است. | '''الجديد في تفسير القرآن المجيد''' اثر [[شيخ محمد سبزوارى نجفى]] (1318-1409ق) و به زبان عربى است. | ||
خط ۵۰: | خط ۴۸: | ||
مفسر بهندرت عنوانى را به نام «إلفات نظر» بعد از تفسير و بحثهاى متفاوت مطرح مىنمايد كه در آن، مطلبى را كه بهطور مستقيم به تفسير آيه مربوط نمىشود، توضيح مىدهند (مانند ج1، ص67، ذيل آيه 37 سوره بقره). | مفسر بهندرت عنوانى را به نام «إلفات نظر» بعد از تفسير و بحثهاى متفاوت مطرح مىنمايد كه در آن، مطلبى را كه بهطور مستقيم به تفسير آيه مربوط نمىشود، توضيح مىدهند (مانند ج1، ص67، ذيل آيه 37 سوره بقره). | ||
تفسير ترتيبى قرآن، مفسر را از اشاره به بحثهاى موضوعى غافل نكرده است؛ بر اين اساس و بهطور موردى، مطالبى را مطرح مىكنند (مانند ج1، ص20، ذيل آيه ''' «اهدنا الصراط المستقيم» '''). | تفسير ترتيبى قرآن، مفسر را از اشاره به بحثهاى موضوعى غافل نكرده است؛ بر اين اساس و بهطور موردى، مطالبى را مطرح مىكنند (مانند ج1، ص20، ذيل آيه''' «اهدنا الصراط المستقيم»'''). | ||
مشرب مؤلف، در مسائل فقهى، مشرب معمول و مشهور علماى شيعه مىباشد. وى برخى از ديدگاههاى خود را با دقت و تيزبينى از آيات استخراج مىنمايد؛ از جمله طهارت ذاتى اهل كتاب و جواز نكاح آنان را با استفاده از آيه 5 سوره مائده و روايات اهلبيت(ع) برداشت مىنمايد.<ref>ج2، ص422 و 425</ref> | مشرب مؤلف، در مسائل فقهى، مشرب معمول و مشهور علماى شيعه مىباشد. وى برخى از ديدگاههاى خود را با دقت و تيزبينى از آيات استخراج مىنمايد؛ از جمله طهارت ذاتى اهل كتاب و جواز نكاح آنان را با استفاده از آيه 5 سوره مائده و روايات اهلبيت(ع) برداشت مىنمايد.<ref>ج2، ص422 و 425</ref> | ||
خط ۶۰: | خط ۵۸: | ||
ايشان در نزول آيه تطهير (33 احزاب)، در ج5، ص436 بهصراحت بيان مىدارد كه اين آيه در حق ائمه اهلبيت(ع)، پنج تن آل عبا نازل شده است و معتقد است كه روايات فراوانى از فريقين دال بر اين مطلب، وارد شده است. در مورد مصونيت قرآن از تحريف، در ذيل آيه 9 سوره حجر، در ج4، ص172 مىفرمايد: قرآن از تحريف به تغيير، زياده و نقصان، مصون مانده است. | ايشان در نزول آيه تطهير (33 احزاب)، در ج5، ص436 بهصراحت بيان مىدارد كه اين آيه در حق ائمه اهلبيت(ع)، پنج تن آل عبا نازل شده است و معتقد است كه روايات فراوانى از فريقين دال بر اين مطلب، وارد شده است. در مورد مصونيت قرآن از تحريف، در ذيل آيه 9 سوره حجر، در ج4، ص172 مىفرمايد: قرآن از تحريف به تغيير، زياده و نقصان، مصون مانده است. | ||
ايشان در مورد ''' «بسم الله الرحمن الرحيم» ''' در ابتداى سوره حمد، ج1، ص12 مىفرمايد: بسمله جزء هر سوره، بلكه آيهاى از هر سوره مىباشد. وى اين قول را مورد قبول تمام شیعیان مىداند كه اهل سنت برخى موافق و برخى مخالف آن هستند. | ايشان در مورد''' «بسم الله الرحمن الرحيم»''' در ابتداى سوره حمد، ج1، ص12 مىفرمايد: بسمله جزء هر سوره، بلكه آيهاى از هر سوره مىباشد. وى اين قول را مورد قبول تمام شیعیان مىداند كه اهل سنت برخى موافق و برخى مخالف آن هستند. | ||
مبناى معمول ايشان در دلالت قرآن اين است كه ظاهر آيات حجيت دارد و بدون معارض قوى نمىتوان از آن دست برداشت؛ بر اين اساس در آيه 24 سوره بقره، ج1، ص52 مىفرمايد: ظاهر آيه بر خلقت فعلى جهنم دلالت دارد، نه اينكه در آينده خلق مىشود؛ مگر اينكه گفته شود ماضى، كنايه از وقوع حتمى است. | مبناى معمول ايشان در دلالت قرآن اين است كه ظاهر آيات حجيت دارد و بدون معارض قوى نمىتوان از آن دست برداشت؛ بر اين اساس در آيه 24 سوره بقره، ج1، ص52 مىفرمايد: ظاهر آيه بر خلقت فعلى جهنم دلالت دارد، نه اينكه در آينده خلق مىشود؛ مگر اينكه گفته شود ماضى، كنايه از وقوع حتمى است. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۵: | ||
يكى از نقصهاى تفسير «الجديد»، عدم ذكر منابع اقوال و بيانات و توضيحات لغوى، قرائتى، تفسيرى و... مىباشد و در بسيارى موارد، روايات را بدون ذكر منبع نقل مىكند. با اين وصف، بهطور پراكنده منبع برخى مطالب، يا قائل بعضى اقوال را بيان كرده است. [[ | يكى از نقصهاى تفسير «الجديد»، عدم ذكر منابع اقوال و بيانات و توضيحات لغوى، قرائتى، تفسيرى و... مىباشد و در بسيارى موارد، روايات را بدون ذكر منبع نقل مىكند. با اين وصف، بهطور پراكنده منبع برخى مطالب، يا قائل بعضى اقوال را بيان كرده است. [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، مجاهد، سدى و مقاتل از جمله مفسرينى هستند كه از آنها نقل نموده است. | ||
از ميان تفاسير شيعه، در روايات، از [[تفسير القمي|تفسير قمى]]، عياشى، تفسير امام حسن عسكرى(ع) و [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، استفاده فراوان كرده است. در كنار آن از كتب روايى شيعه، مانند [[الکافی|كافى]]، توحيد صدوق، علل الشرايع، [[من لايحضره الفقيه]]، امالى شيخ، محاسن برقى، إكمالالدين، [[بصائر الدرجات في فضائل آل محمد(ص)|بصائر الدرجات]]، [[ثواب الأعمال]] و [[عيون الأخبار]]، نقل روايت مىنمايد. از ميان اهل سنت نيز تفسير ثعلبى و كشاف مورد توجه او قرار داشته و از آنها مطلب ذكر مىكند و گاهى از [[صحيح بخارى]] روايت نقل مىكند. | از ميان تفاسير شيعه، در روايات، از [[تفسير القمي|تفسير قمى]]، عياشى، تفسير امام حسن عسكرى(ع) و [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، استفاده فراوان كرده است. در كنار آن از كتب روايى شيعه، مانند [[الکافی|كافى]]، توحيد صدوق، علل الشرايع، [[من لايحضره الفقيه]]، امالى شيخ، محاسن برقى، إكمالالدين، [[بصائر الدرجات في فضائل آل محمد(ص)|بصائر الدرجات]]، [[ثواب الأعمال]] و [[عيون الأخبار]]، نقل روايت مىنمايد. از ميان اهل سنت نيز تفسير ثعلبى و كشاف مورد توجه او قرار داشته و از آنها مطلب ذكر مىكند و گاهى از [[صحيح بخارى]] روايت نقل مىكند. |