القول المبين عن وجوب مسح الرجلين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شيخ صدوق' به 'شيخ صدوق') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
| (۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR00315J1.jpg | |||
| عنوان =القول المبین عن وجوب مسح الرجلین | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[کراجکی، محمد بن علی]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 185/8 /ک4ق9 | |||
| | | موضوع = | ||
مسح | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
وضو | وضو | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لإحیاء التراث | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
| سال نشر = 1410 ق | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00315AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00315 | |||
| کتابخوان همراه نور =00315 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''القول المبين عن وجوب مسح الرجلين''' بخشى از كتاب [[كنز الفوائد في حل مشكلات القواعد|كنز الفوائد]] نوشته [[کراجکی، محمد بن علی|شيخ ابوالفتح محمد بن على كراجكى]] متوفى 449 هجرى قمرى و از بهترين آثار قلمى ايشان است. | |||
نویسنده از بزرگان علماى شيعه و از شاگردان [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] مى‌باشد. | |||
==انگيزه نگارش== | ==انگيزه نگارش== | ||
| خط ۵۲: | خط ۳۴: | ||
مؤلف در آغاز كتاب مى‌گويد: | مؤلف در آغاز كتاب مى‌گويد: | ||
«سألت ايدك الله تعالى | «سألت ايدك الله تعالى في ان اورد لك من القول في مسح الرجلين، ما يتبين لك به وجوبه، و صحة مذهبنا فيه و صوابه، و انا اجيبك الى ما سألت، و اورد مختصرا نطلب به ما طلبت بعون الله و توفيقه». | ||
«خداوند ترا موفق بدارد، از من درخواست نمودى تا رساله‌اى در باب مسح رجلين براى تو به نگارش درآورم. و در آن به علت وجوب آن و دليل صحت مذهب شيعه اشاره نمايم. | «خداوند ترا موفق بدارد، از من درخواست نمودى تا رساله‌اى در باب مسح رجلين براى تو به نگارش درآورم. و در آن به علت وجوب آن و دليل صحت مذهب شيعه اشاره نمايم. | ||
| خط ۶۰: | خط ۴۲: | ||
مسئله وضوء و مسح پا، يكى از مسائل مهمى بوده كه معركه آراء علماء شيعه و سنى در صدر اسلام بوده است. | مسئله وضوء و مسح پا، يكى از مسائل مهمى بوده كه معركه آراء علماء شيعه و سنى در صدر اسلام بوده است. | ||
شيعه طبق روايات معتبر و صحيح، كه از ائمه | شيعه طبق روايات معتبر و صحيح، كه از ائمه عليهم‌السلام وارد شده قائل به وجوب مسح پا بوده و علماى اهل تسنن نيز با پيروى از علماى اولیه خود قائل به شستن پا به جاى مسح آن شده‌اند. با توجه به اينكه، مسلمانان پنج وعده در روز نماز مى‌خوانند و براى آن بايد وضوء بگيرند، اين مسئله از مسائل بسيار مبتلابه و روزانه مسلمانان بوده است. | ||
==شيوه نگارش== | ==شيوه نگارش== | ||
نویسنده در اين كتاب با استدلال به آيه وضوء: | |||
''' «يا ايها الذين آمنوا اذا قمتم الى الصلوة فاغسلوا وجوهكم و ايديكم الى المرافق و امسحوا برؤسكم و ارجلكم الى الكعبين» '''. | ''' «يا ايها الذين آمنوا اذا قمتم الى الصلوة فاغسلوا وجوهكم و ايديكم الى المرافق و امسحوا برؤسكم و ارجلكم الى الكعبين»'''. | ||
سوره مائده آيه 6 | سوره مائده آيه 6 | ||
| خط ۷۳: | خط ۵۵: | ||
«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هنگامى كه براى نماز برمى‌خيزيد، صورت و دستهاى خود را تا آرنج بشوييد و سر و پاى خود را تا دو برآمدگى مسح نمائيد». | «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هنگامى كه براى نماز برمى‌خيزيد، صورت و دستهاى خود را تا آرنج بشوييد و سر و پاى خود را تا دو برآمدگى مسح نمائيد». | ||
و همچنين با استفاده از روايات | و همچنين با استفاده از روايات اهل‌بيت پيامبر(ص) و با استناد به علم تفسير بنا بر مبناى علماى اهل تسنن در آن دوران و شواهد ادبى و لغوى و استناد به برخى از روايات اهل تسنن و سخنان دانشمندان آنان به اثبات عقيده شيعه در وجوب مسح رجلين در وضو پرداخته است. | ||
==عصر نگارش== | ==عصر نگارش== | ||
شيخ | شيخ ابوالفتوح كراجكى از شاگردان [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و از علماى بزرگ شيعه در دوران خود بوده است. | ||
آن دوران مصادف با حكومت خاندان آل بويه بر بخش زيادى از ممالك اسلامى بوده. خاندان آل بويه، شيعه و ارادتمند به | آن دوران مصادف با حكومت خاندان آل بويه بر بخش زيادى از ممالك اسلامى بوده. خاندان آل بويه، شيعه و ارادتمند به اهل‌بيت پيامبر(ص) بودند. دوران حكومت آنان حدودا يكصد سال به طول انجاميد و اين دوران همزمان با آغاز غيبت كبرى و درخشش علماى بزرگى همچون [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بوده است. در اين دوران علماى شيعه فرصت مناسبى براى نشر فرهنگ و معارف اهل‌بيت پيامبر(ص) پيدا نمودند. و ديگر مانند دورانهاى قبل مجبور به تقيه و يا سكوت نبودند. لذا در اين دوران علماى شيعه به راحتى کتاب‌هاى فراوانى در نشر و اثبات عقايد خود نگاشته‌اند. اين زمان، از زمانهاى درخشش شيعه در تاريخ اسلام به شمار مى‌آيد. | ||
==تحقيق كتاب== | ==تحقيق كتاب== | ||
اين كتاب توسط دانشمند فاضل | اين كتاب توسط دانشمند فاضل عبدالله نعمه تحقيق شده است. | ||
همچنين على موسى كعبى نيز تحقيق بر اين كتاب نگاشته‌اند. | همچنين على موسى كعبى نيز تحقيق بر اين كتاب نگاشته‌اند. | ||
| خط ۹۴: | خط ۷۶: | ||
#نسخه خطى آستان قدس رضوى، شماره 226، در 19 سطر، نوشته سال 677 هجرى قمرى، كه نسخه اصل اين چاپ نيز مى‌باشد. | |||
#نسخه خطى كه به چاپ سنگى در سال 1322 هجرى قمرى به چاپ رسيده است. | |||
==نسخه چاپى== | ==نسخه چاپى== | ||
#اين كتاب توسط انتشارات دارالذخائر در قم به چاپ رسيده است. | |||
#:تاريخ نشر 1410 هجرى قمرى-در جزء اول كتاب [[كنز الفوائد في حل مشكلات القواعد|كنز الفوائد]] كراجكى از ص151 تا ص163 به همراه تحقيق شيخ عبدالله نعمه | |||
#همچنين توسط انتشارات دار الاضواء بيروت در سال 1405 هجرى قمرى به چاپ رسيده است. | |||
تاريخ نشر 1410 هجرى قمرى-در جزء اول كتاب كنز الفوائد كراجكى از | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
== | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:فقه و اصول]] | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده:مباحث خاص فقه]] | [[رده: مباحث خاص فقه]] | ||
[[رده:عبادات]] | [[رده:عبادات]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۰
| القول المبین عن وجوب مسح الرجلین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کراجکی، محمد بن علی (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لإحیاء التراث |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1410 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | مسح وضو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 185/8 /ک4ق9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
القول المبين عن وجوب مسح الرجلين بخشى از كتاب كنز الفوائد نوشته شيخ ابوالفتح محمد بن على كراجكى متوفى 449 هجرى قمرى و از بهترين آثار قلمى ايشان است.
نویسنده از بزرگان علماى شيعه و از شاگردان سيد مرتضى مى‌باشد.
انگيزه نگارش
مؤلف در آغاز كتاب مى‌گويد:
«سألت ايدك الله تعالى في ان اورد لك من القول في مسح الرجلين، ما يتبين لك به وجوبه، و صحة مذهبنا فيه و صوابه، و انا اجيبك الى ما سألت، و اورد مختصرا نطلب به ما طلبت بعون الله و توفيقه».
«خداوند ترا موفق بدارد، از من درخواست نمودى تا رساله‌اى در باب مسح رجلين براى تو به نگارش درآورم. و در آن به علت وجوب آن و دليل صحت مذهب شيعه اشاره نمايم.
و من نيز پذيرفتم و رساله مختصرى در اين باب به نگارش درآوردم تا خواسته شما را برآورده سازم به يارى خداوند متعالى و توفيق او».
مسئله وضوء و مسح پا، يكى از مسائل مهمى بوده كه معركه آراء علماء شيعه و سنى در صدر اسلام بوده است.
شيعه طبق روايات معتبر و صحيح، كه از ائمه عليهم‌السلام وارد شده قائل به وجوب مسح پا بوده و علماى اهل تسنن نيز با پيروى از علماى اولیه خود قائل به شستن پا به جاى مسح آن شده‌اند. با توجه به اينكه، مسلمانان پنج وعده در روز نماز مى‌خوانند و براى آن بايد وضوء بگيرند، اين مسئله از مسائل بسيار مبتلابه و روزانه مسلمانان بوده است.
شيوه نگارش
نویسنده در اين كتاب با استدلال به آيه وضوء:
«يا ايها الذين آمنوا اذا قمتم الى الصلوة فاغسلوا وجوهكم و ايديكم الى المرافق و امسحوا برؤسكم و ارجلكم الى الكعبين».
سوره مائده آيه 6
«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هنگامى كه براى نماز برمى‌خيزيد، صورت و دستهاى خود را تا آرنج بشوييد و سر و پاى خود را تا دو برآمدگى مسح نمائيد».
و همچنين با استفاده از روايات اهل‌بيت پيامبر(ص) و با استناد به علم تفسير بنا بر مبناى علماى اهل تسنن در آن دوران و شواهد ادبى و لغوى و استناد به برخى از روايات اهل تسنن و سخنان دانشمندان آنان به اثبات عقيده شيعه در وجوب مسح رجلين در وضو پرداخته است.
عصر نگارش
شيخ ابوالفتوح كراجكى از شاگردان سيد مرتضى و از علماى بزرگ شيعه در دوران خود بوده است.
آن دوران مصادف با حكومت خاندان آل بويه بر بخش زيادى از ممالك اسلامى بوده. خاندان آل بويه، شيعه و ارادتمند به اهل‌بيت پيامبر(ص) بودند. دوران حكومت آنان حدودا يكصد سال به طول انجاميد و اين دوران همزمان با آغاز غيبت كبرى و درخشش علماى بزرگى همچون شيخ صدوق، شيخ مفيد، سيد مرتضى و شيخ طوسى بوده است. در اين دوران علماى شيعه فرصت مناسبى براى نشر فرهنگ و معارف اهل‌بيت پيامبر(ص) پيدا نمودند. و ديگر مانند دورانهاى قبل مجبور به تقيه و يا سكوت نبودند. لذا در اين دوران علماى شيعه به راحتى کتاب‌هاى فراوانى در نشر و اثبات عقايد خود نگاشته‌اند. اين زمان، از زمانهاى درخشش شيعه در تاريخ اسلام به شمار مى‌آيد.
تحقيق كتاب
اين كتاب توسط دانشمند فاضل عبدالله نعمه تحقيق شده است.
همچنين على موسى كعبى نيز تحقيق بر اين كتاب نگاشته‌اند.
مجله تراثنا شماره 19-صفحات 186 تا 220 سال 1410 هجرى قمرى.
نسخ خطى
- نسخه خطى آستان قدس رضوى، شماره 226، در 19 سطر، نوشته سال 677 هجرى قمرى، كه نسخه اصل اين چاپ نيز مى‌باشد.
- نسخه خطى كه به چاپ سنگى در سال 1322 هجرى قمرى به چاپ رسيده است.
نسخه چاپى
- اين كتاب توسط انتشارات دارالذخائر در قم به چاپ رسيده است.
- تاريخ نشر 1410 هجرى قمرى-در جزء اول كتاب كنز الفوائد كراجكى از ص151 تا ص163 به همراه تحقيق شيخ عبدالله نعمه
- همچنين توسط انتشارات دار الاضواء بيروت در سال 1405 هجرى قمرى به چاپ رسيده است.