الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي: تفاوت میان نسخه‌ها

| چاپ =1

| تعداد جلد =10

| کد پدیدآور =

| پس از =

| پیش از =

}}

'''الكشف و البيان''' معروف به «تفسير ثعلبى» تأليف [[ثعلبی، احمد بن محمد|ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى نيشابورى]] (متوفى 427ق)، از تفاسير مأثور به شمار مى‌آيد و برخى نيز به سبب آن‌كه مباحثى نظرى و علمى را دربر دارد آن را از تفاسير عقلى دانسته‌اند. اين تفسير به زبان عربى در چندين مجلد بوده است و هم اكنون به‌طور كامل تمام مجلدات آن در دسترس نمى‌باشد.

و نيز در مقدمه، مفسران قرآن را به چند دسته تقسيم مى‌نمايد: 1-فرقه اهل بدعت و اهواء. 2-دسته‌اى كه نيكو نوشتند اما اقوال و بدعت‌هاى باطل را با بيانات پيشينيان صالح مخلوط كردند. 3-دسته‌اى كه به نقل روايت بسنده كرده و درايت و نقد را پيشه نكرده‌اند. 4-دسته‌اى كه اسناد روايات را حذف كرده و از كتب و دفاتر نقل كرده‌اند، بدين‌جهت تأليفاتشان بر اساس حافظه و ذهنيات آنهاست و گفتار صحيح و غيرصحيح و متقن و واهى را بهم آميخته است. 5-دسته‌اى كه خوب و متقن نوشته‌اند اما با نقل كثرت طرق و روايات، تأليفات را پرحجم كرده‌اند. 6-عده‌اى نيز تفسير را از احكام و بيان حلال و حرام، حل مشكلات تفسيرى و رد بر اهل شبهه، مجزا كرده‌اند و به اين امور نپرداخته‌اند. ثعلبى هيچكدام از اينها را كامل نمى‌داند و به همين جهت اقدام به تأليف تفسير نمود.

مفردات آيات قرآنى را از لحاظ زبانى و مصدر اشتقاق و صرف مورد بررسى قرار مى‌دهد و در روشن‌تر ساختن معانى آنها به شعر عربى استناد مى‌كند. در تفسير سوره 117 بقره از لفظ «ينعق» تحليل دقيقى ارائه داده، صرف وجود مختلف آن را بيان مى‌دارد.

ايشان در نقل روايات، اسانيد آنها را حذف نموده و برخى از اين جهت بر او نقد كرده‌اند اما در ابتداى كتاب، اسانيد خود را از علماى پيشين و هم‌عصر خود كه تفسير را از آنها نقل مى‌كند، ذكر مى‌نمايد؛ بدين‌جهت لابلاى بحث‌ها آن را بازگو نمى‌كند.

روش كلى ثعلبى در مطرح كردن مباحث را مى‌توان به اين ترتيب بيان كرد كه ابتداى هر سوره، اطلاعات كلى از قبيل نام، مكى و مدنى بودن و تعداد آيات آن را ارائه مى‌دهد. سپس به فضل سوره‌ها با استفاده از روايات وارده از پيامبر(ص) و صحابه و تابعين مى‌پردازد. بعد از آن آيات را مطرح نموده، درباره قرائت، لغت و گاهى نيز مسائل بيانى آنها، بحث را پى‌گيرى مى‌كند.

#التفسير و المفسرون، محمدحسین [[ذهبى]]، انتشارات دار إحياء التراث العربي، بيروت، ج1، ص227.

#دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، ج1، ص743 و 825، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]].

[[رده:کتاب‌شناسی]]