صدر مسیحیت و پایدیای یونانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURصدر مسیحیت و پایدایای یونانیJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = یگر، ورنر (مؤلف)، فروزانفر، فریده(مترجم)، نصری، امیر (مترجم) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = حکمت |...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۵
| صدر مسیحیت و پایدیای یونانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یگر، ورنر (مؤلف)، فروزانفر، فریده(مترجم)، نصری، امیر (مترجم) |
| ناشر | حکمت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
صدر مسیحیت و پایدایای یونانی ، به قلم ورنر یگر متخصص برجسته فرهنگ و اندیشه کلاسیک نوشته شده است. این کتاب آخرین اثر این متفکر آلمانی است. فریده فروزانفر و امیر نصری این کتاب را به فارسی ترجمه کرده‌اند.
نویسنده در این کتاب به اجمال به بررسی بازتاب اندیشه یونان در مسیحیت می‌پردازد. این کتاب که صورت تحریرشده درس‌گفتارهای یگر در سال 1960م است، درصدد نشان دادن رابطه میان مسیحیت و فرهنگ یونانی به‌گونه‌ای کاملاً انضمامی و با توجه به اسناد تاریخی می‌باشد.
وی در این کتاب صرفاً به روایت تاریخ می‌پردازد و به دنبال آن نیست که با توجه به حقایق و اسناد تاریخی همچون مورخان سده نوزدهم مسیحیت را زاده فرهنگ یونانی نشان دهد، بلکه تنها در نظر دارد تا بازتاب فکر و فرهنگ یونانی را در تکامل و تطور اندیشه مسیحی و نیز تأثیر متقابلی را که مسیحیت بر فرهنگ یونانی گذاشته، بیان کند. در این راستا کتاب حاضر فقط به چهار سده نخست میلادی می‌پردازد، آن هم در قلمرویی که زبان و فرهنگ یونانی در آن رواج پیدا کرده بود و به بخش لاتینی‌زبان و فرهنگ باستان متأخر عنایت چندانی ندارد. با توجه به آنچه ذکر شد این کتاب هرچند از تفصیل و جامعیت برخوردار نیست، اما به اختصار نشان می‌دهد که چگونه مسیحیانی که یونانیان را مشرک می‌خوانند، برای تدوین نظام‌مند و منسجم آموزه‌های خود، ناگزیز به استفاده از میراث یونانی شدند و اینکه چگونه ذهنیت یونانی در چهار سده نخست میلادی به حیات خود ادامه داد[۱].
پانویس
- ↑ ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص187-188
منابع مقاله
ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1392ش.