القواعد و الفوائد في الفقه و الأصول و العربية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علیهم‌السلام' به ' علیهم‌السلام'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ')
جز (جایگزینی متن - 'علیهم‌السلام' به ' علیهم‌السلام')
 
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR02745J1.jpg
| تصویر =NUR02745J1.jpg
| عنوان =القواعد و الفوائد في الفقه و الاُصول و العربیة
| عنوان =القواعد و الفوائد في الفقه و الأصول و العربیة
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[شهید اول، محمد بن مکی]] (نويسنده)
[[شهید اول، محمد بن مکی]] (نویسنده)


[[حکیم، عبدالهادی سید محسن]] (محقق)
[[حکیم، عبدالهادی سید محسن]] (محقق)
خط ۱۶: خط ۱۶:
| سال نشر =  
| سال نشر =  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2745AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02745AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =2
| تعداد جلد =2
| کتابخانۀ دیجیتال نور =3852
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02745
| کتابخوان همراه نور =02745
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''القواعد و الفوايد'''، به زبان عربى، اثر [[شهيد اول]]، محمد بن مكى عاملى (734 - 786ق)، است. وى، از علماى بزرگ شيعه و از فقهاى برجسته قرن هشتم هجرى است. اين كتاب، مجموعه قواعد فقهى و اصولى و يك سرى قواعد عربى است كه از آنها احكام فقهى استنباط مى‌گردد.
'''القواعد و الفوائد في الفقه و الأصول و العربية'''، به زبان عربى، اثر [[شهيد اول]]، محمد بن مكى عاملى (734 - 786ق)، است. وى، از علماى بزرگ شيعه و از فقهاى برجسته قرن هشتم هجرى است. اين كتاب، مجموعه قواعد فقهى و اصولى و يك سرى قواعد عربى است كه از آنها احكام فقهى استنباط مى‌گردد.


كتاب «القواعد و الفوايد»، اولين كتابى است كه توسط علماى شيعه در اين موضوع نگاشته شده و بسيار مورد توجه و عنايت ديگر فقهاى شيعه قرار گرفته است.
كتاب «القواعد و الفوايد»، اولین كتابى است كه توسط علماى شيعه در اين موضوع نگاشته شده و بسيار مورد توجه و عنايت ديگر فقهاى شيعه قرار گرفته است.


تاريخ دقيق نگارش اين كتاب مشخص نيست، اما با توجه به اجازه روايى كه [[شهيد اول]]، به يكى از شاگردان خود به نام ابن خازن داده، معلوم مى‌گردد كه تاريخ نگارش اين كتاب، قبل از 12 رمضان سال 784ق، بوده است. وى، در اين اجازه روايى مى‌فرمايد:
تاريخ دقيق نگارش اين كتاب مشخص نيست، اما با توجه به اجازه روايى كه [[شهيد اول]]، به يكى از شاگردان خود به نام ابن خازن داده، معلوم مى‌گردد كه تاريخ نگارش اين كتاب، قبل از 12 رمضان سال 784ق، بوده است. وى، در اين اجازه روايى مى‌فرمايد:
خط ۳۲: خط ۳۳:
«از ديگر تأليفات من، كتاب «القواعد و الفوايد» است. اين كتاب، در علم فقه مى‌باشد و مختصر است و شامل ضوابط كلى اصولى و فرعى است كه احكام شرعى از آن استنباط مى‌گردد و تا كنون علماى شيعه مانند آن را ننگاشته‌اند».
«از ديگر تأليفات من، كتاب «القواعد و الفوايد» است. اين كتاب، در علم فقه مى‌باشد و مختصر است و شامل ضوابط كلى اصولى و فرعى است كه احكام شرعى از آن استنباط مى‌گردد و تا كنون علماى شيعه مانند آن را ننگاشته‌اند».


== ساختار ==
==ساختار==
اين كتاب، داراى دو جلد و شامل 302 قاعده فقهى و تنبيهات و فروع فراوان است كه بسيارى از مسائل شرعى را در بر مى‌گيرد.
اين كتاب، داراى دو جلد و شامل 302 قاعده فقهى و تنبيهات و فروع فراوان است كه بسيارى از مسائل شرعى را در بر مى‌گيرد.


[[شهيد اول]]، در اين كتاب، ابتدا قاعده و يا فايده‌اى را مطرح نموده، سپس به طرح فروع فقهى آن مى‌پردازد و اگر استثنائاتى نيز وجود داشته باشد، بيان مى‌نمايد.
[[شهيد اول]]، در اين كتاب، ابتدا قاعده و يا فايده‌اى را مطرح نموده، سپس به طرح فروع فقهى آن مى‌پردازد و اگر استثنائاتى نيز وجود داشته باشد، بيان مى‌نمايد.


== گزارش محتوا ==
==گزارش محتوا==
 
 
مؤلف، در اين كتاب، تنها به نقل نظرات علماى شيعه اكتفا نمى‌كند، بلكه نظريات و آراى بسيارى از علماى اهل تسنن را نيز آورده است. او، در اين كتاب، به مقايسه و بررسى آرا و مذاهب فقهى گوناگون پرداخته است كه اين خود دلالت بر وسعت اطلاعات و گستردگى معلومات فقهى ايشان دارد.
مؤلف، در اين كتاب، تنها به نقل نظرات علماى شيعه اكتفا نمى‌كند، بلكه نظريات و آراى بسيارى از علماى اهل تسنن را نيز آورده است. او، در اين كتاب، به مقايسه و بررسى آرا و مذاهب فقهى گوناگون پرداخته است كه اين خود دلالت بر وسعت اطلاعات و گستردگى معلومات فقهى ايشان دارد.


وى، در اجازه روايى خود به ابن خازن، يكى از شاگردان خود، مى‌فرمايد: «من به واسطه چهل شيخ از علماى اهل تسنن در مكه و مدينه و دارالسلام(بغداد) و مصر و دمشق و بيت‌المقدس و مقام حضرت ابراهيم(ع) در الخليل، اجازه روايت دارم»([[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]، جلد 104، صفحه 190، چاپ بيروت).
وى، در اجازه روايى خود به ابن خازن، يكى از شاگردان خود، مى‌فرمايد: «من به واسطه چهل شيخ از علماى اهل تسنن در مكه و مدينه و دارالسلام(بغداد) و مصر و دمشق و بيت‌المقدس و مقام حضرت ابراهیم(ع) در الخليل، اجازه روايت دارم»([[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]، جلد 104، صفحه 190، چاپ بيروت).


[[شهيد اول]]، به نقل نظريات ديگر علما اكتفا نكرده، بلكه به ذكر ادله و استدلال آنها نيز پرداخته و به مناقشه و نقد و بررسى آنها مى‌پردازد.
[[شهيد اول]]، به نقل نظريات ديگر علما اكتفا نكرده، بلكه به ذكر ادله و استدلال آنها نيز پرداخته و به مناقشه و نقد و بررسى آنها مى‌پردازد.
خط ۴۹: خط ۴۸:


[[شهيد اول]]، بر بسيارى از منابع معتبر شيعه و اهل تسنن استناد نموده و كتاب وى، از اين جهت، از غناى بالايى برخوردار است؛ منابعى از قبيل:
[[شهيد اول]]، بر بسيارى از منابع معتبر شيعه و اهل تسنن استناد نموده و كتاب وى، از اين جهت، از غناى بالايى برخوردار است؛ منابعى از قبيل:
{{ستون-شروع|2}}


# «[[المقنع]]»، نوشته [[شيخ صدوق]]؛
# «[[المقنع]]»، نوشته [[شيخ صدوق]]؛
# «[[المقنع]] ة»، نوشته [[شيخ مفيد]]؛
# «[[المقنع]] ة»، نوشته [[شيخ مفيد]]؛
# «[[الانتصار]]»، نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]؛
# «[[الانتصار]]»، نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]؛
# «الخلاف»، نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛
# «الخلاف»، نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛
# «المبسوط»، نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛
# «المبسوط»، نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛
# «النهاية»، نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛
# «النهایة»، نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛
# «السرائر»، نوشته ابن إدريس؛
# «السرائر»، نوشته ابن إدريس؛
# «الكافى»، نوشته ابوالصلاح حلبى؛
# «الكافى»، نوشته ابوالصلاح حلبى؛
خط ۷۲: خط ۷۲:
# «قواعد الاحكام»، نوشته ابن عبدالسلام؛
# «قواعد الاحكام»، نوشته ابن عبدالسلام؛
# «الفروق»، نوشته قرافى.
# «الفروق»، نوشته قرافى.
 
{{پایان}}
اين كتاب، با تشريح قاعده «الفقه لغة الفهم» آغاز مى‌شود و با بررسى قاعده «كل ما يضم الى نية التقرب مما لا ينافى الاخلاص، لا يقدح في صحة العبادة»، به پايان مى‌رسد.
اين كتاب، با تشريح قاعده «الفقه لغة الفهم» آغاز مى‌شود و با بررسى قاعده «كل ما يضم الى نية التقرب مما لا ينافى الاخلاص، لا يقدح في صحة العبادة»، به پایان مى‌رسد.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
اين كتاب، بسيار مورد توجه علماى شيعه قرار گرفته و تا كنون شرح‌ها و حواشى فراوانى بر آن نگاشته شده است، مانند:
اين كتاب، بسيار مورد توجه علماى شيعه قرار گرفته و تا كنون شرح‌ها و حواشى فراوانى بر آن نگاشته شده است، مانند:


# حاشيه شيخ ابوالقاسم، على بن طىّ عاملى، درگذشت 855ق؛
# حاشيه شيخ ابوالقاسم، على بن طىّ عاملى، درگذشت 855ق؛
# حاشيه [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، محمد بن حسين بن عبدالصمد جبعى عاملى، درگذشت 1031ق؛
# حاشيه [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]]، محمد بن حسین بن عبدالصمد جبعى عاملى، درگذشت 1031ق؛
# حاشيه ميرزا قاضى بن كاشف‌الدين، محمد يزدى، درگذشت 1056ق؛
# حاشيه ميرزا قاضى بن كاشف‌الدين، محمد يزدى، درگذشت 1056ق؛
# حاشيه شيخ محمد بن على حرفوشى، درگذشت 1059ق؛
# حاشيه شيخ محمد بن على حرفوشى، درگذشت 1059ق؛
خط ۸۷: خط ۸۵:
# شرح ميرزا ابوتراب، معروف به ميرزا آقا قزوينى حائرى، درگذشت بعد از سال 1292ق؛
# شرح ميرزا ابوتراب، معروف به ميرزا آقا قزوينى حائرى، درگذشت بعد از سال 1292ق؛
# حاشيه شيخ محمد بن محمدباقر، مشهور به فاضل ايروانى، درگذشت 1306ق؛
# حاشيه شيخ محمد بن محمدباقر، مشهور به فاضل ايروانى، درگذشت 1306ق؛
# حاشيه سيد اسماعيل بن نجف مرندى، درگذشت 1318ق؛
# حاشيه سيد‌ ‎اسماعيل بن نجف مرندى، درگذشت 1318ق؛
# شرح شيخ على بن على رضا خويى، درگذشت 1350ق؛
# شرح شيخ على بن على رضا خويى، درگذشت 1350ق؛
# حاشيه سيد [[عصار، محمد|محمد بن محمود حسينى لواسانى تهرانى]]، معروف به عصار، درگذشت 13
# حاشيه سيد‌ ‎[[عصار، سید محمد|محمد بن محمود حسینى لواسانى تهرانى]]، معروف به عصار، درگذشت 1356ق.
56ق.


== منابع مقاله ==
==منابع مقاله==
متن و مقدمه كتاب.
متن و مقدمه كتاب.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[الفروق]]
[[الأقطاب الفقهية علی مذهب الامامية]]
[[عوائد الأيام في بيان قواعد الأحكام و مهمات مسائل الحلال و الحرام]]
[[بحوث في قاعدة الفراغ و التجاوز]]


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]