معجم الرموز عند المحدثين: تفاوت میان نسخه‌ها

* «بخ»، رمزی است که [[محمد فؤاد عبدالباقی]] در کتاب [[مفتاح كنوز السنة]] از آن برای اشاره به روایاتی استفاده می‌کند که [[بخاری]] در کتاب [[الصحيح]] اخراج (یعنی با سندی مستقلّ، نقل) کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص41</ref>.

* «طر»، اختصار طرف حدیث در کتاب [[الجامع الصحيح]] نوشته [[بخاری]] نزد پدیدآورندگان «مكنز المسترشدين» است<ref>ر.ک: همان، ص140</ref>.

* «قثنی» نزد محدثان، رمز برای دو کلمه «قال: حَدَّثَني» است؛ یعنی: (گفت: برای من روایت کرد) [[ابن ابی‌الدنیا]] در کتاب «اليقين» از کسانی است که از این رمز استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان، ص170</ref>.

* «ه‍ ص س ظ»، رمز برای حدیثی است که راویان چهارگانه (ابوذر هروی، اصیلی، ابن عساکر دمشقی و ابوالوقت) به شکل مشترک در روایت کتاب [[الجامع الصحيح]] نوشته [[بخاری]] از مشایخ خود نقل کرده‌اند. از این رمز، حافظ شرف‌الدین یونینی در ثبت و ضبط روایت [[الجامع الصحيح]] استفاده می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص202-203</ref>.