التدلیس و المدلسون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili صفحهٔ التدليس و المدلسون را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به التدلیس و المدلسون منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[غوری، عبدالماجد]] (نويسنده) | [[غوری، سید عبدالماجد]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التدليس و المدلِّسون؛ دراسة عامة'''، نوشته سید عبدالماجد غوری درباره مشکل مهم تدلیس در علوم حدیث که سبب تضعیف حدیث و حجیت آن می‌شود، به زبان عربی است. کار مستندسازی متن را خود مؤلف در پاورقی انجام داده است. | '''التدليس و المدلِّسون؛ دراسة عامة'''، نوشته [[غوری، سید عبدالماجد|سید عبدالماجد غوری]] درباره مشکل مهم تدلیس در علوم حدیث که سبب تضعیف حدیث و حجیت آن می‌شود، به زبان عربی است. کار مستندسازی متن را خود مؤلف در پاورقی انجام داده است. | ||
تدلیس از مهم‌ترین انواع علوم حدیث است که دانشجوی حدیث نبوی شریف، ناچار باید با آن، آشنا شود. | تدلیس از مهم‌ترین انواع علوم حدیث است که دانشجوی حدیث نبوی شریف، ناچار باید با آن، آشنا شود. | ||
دانشمندان متقدم و متأخر، این موضوع را در آثارشان ذکر کرده‌اند، ولی به‌صورت پراکنده‌ای که به هیچ شکلی، در اثری جمع نشده است؛ پس نیاز بود که این مباحث پراکنده، در کتابی مستقل، گردآوری شود و مؤلف برای تحقق این نیاز، اقدام به نگارش این کتاب کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-6</ref>. | دانشمندان متقدم و متأخر، این موضوع را در آثارشان ذکر کرده‌اند، ولی به‌صورت پراکنده‌ای که به هیچ شکلی، در اثری جمع نشده است؛ پس نیاز بود که این مباحث پراکنده، در کتابی مستقل، گردآوری شود و مؤلف برای تحقق این نیاز، اقدام به نگارش این کتاب کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-6</ref>. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۳: | ||
مطالب در سه فصل، بیان شده‌اند: | مطالب در سه فصل، بیان شده‌اند: | ||
فصل اول: تدلیس (تعریف، صورت‌ها، صیغه‌ها، راه‌ها، انگیزه‌ها، اقسام و احکام)؛ | فصل اول: تدلیس (تعریف، صورت‌ها، صیغه‌ها، راه‌ها، انگیزه‌ها، اقسام و احکام)؛ | ||
فصل دوم: طبقات مدلِّسان؛ | فصل دوم: طبقات مدلِّسان؛ | ||
فصل سوم: انواع علوم حدیث متعلق به تدلیس. | فصل سوم: انواع علوم حدیث متعلق به تدلیس. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:علم الحدیث]] | |||
[[رده: مباحث خاص علم الحدیث]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید مصطفی حسینی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید مصطفی حسینی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۴
| التدليس و المدلسون | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غوری، سید عبدالماجد (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دراسة عامة |
| ناشر | دار ابن کثير |
| مکان نشر | سوریه - دمشق ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1430ق - 2009م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9953-520-24-7 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /غ9ت4 111/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التدليس و المدلِّسون؛ دراسة عامة، نوشته سید عبدالماجد غوری درباره مشکل مهم تدلیس در علوم حدیث که سبب تضعیف حدیث و حجیت آن می‌شود، به زبان عربی است. کار مستندسازی متن را خود مؤلف در پاورقی انجام داده است.
تدلیس از مهم‌ترین انواع علوم حدیث است که دانشجوی حدیث نبوی شریف، ناچار باید با آن، آشنا شود.
دانشمندان متقدم و متأخر، این موضوع را در آثارشان ذکر کرده‌اند، ولی به‌صورت پراکنده‌ای که به هیچ شکلی، در اثری جمع نشده است؛ پس نیاز بود که این مباحث پراکنده، در کتابی مستقل، گردآوری شود و مؤلف برای تحقق این نیاز، اقدام به نگارش این کتاب کرده است[۱].
تدلیس در لغت، به معنای «مخفی کردن و پوشاندن عیب» است و در اصطلاح، «مخفی کردن عیب در اسناد حدیث و خوب جلوه دادن ظاهر آن» است و نیز تعاریف دیگری هست که بهترین آنها، تعریف دکتر نورالدین عتر است؛ پوشاندن اشکال در اسناد حدیث یا راویان آن[۲].
مطالب در سه فصل، بیان شده‌اند:
فصل اول: تدلیس (تعریف، صورت‌ها، صیغه‌ها، راه‌ها، انگیزه‌ها، اقسام و احکام)؛
فصل دوم: طبقات مدلِّسان؛
فصل سوم: انواع علوم حدیث متعلق به تدلیس.
تدلیس دارای صور فراوانی است؛ از جمله:
- اینکه راوی از کسی که با وی ملاقات کرده و از او سخنانی را شنیده، چیزی را روایت کند که آن را از وی نشنیده است. صورت مشهور نزد متأخران همین صورت است، بلکه ابن حجر، تدلیس اسناد را منحصر و مخصوص به همین صورت دانسته و افراد زیادی پس از وی، از او پیروی کرده‌اند[۳].
- اینکه راوی از یکی از معاصران خویش که او را ملاقات نکرده یا کرده، ولی چیزی را از او نشنیده، روایت نماید. این صورت را متأخران مرسل خفی نامیده‌اند[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.