مشارب الاذواق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
جز (جایگزینی متن - 'ابن فارض، عمر بن علي' به 'ابن فارض، عمر بن علی')
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR10277J1.jpg
| تصویر =NUR10277J1.jpg
| عنوان =مشارب الاذواق : شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت
| عنوان =مشارب الاذواق : شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت
| عنوان‌های دیگر =قصيده خمريه . شرح  
| عنوان‌های دیگر =قصيده خمريه. شرح  
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران = [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین]] (نویسنده)
| پدیدآوران = [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین]] (نویسنده)
خط ۴۰: خط ۴۰:
اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتاب‌ها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق ا[[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|میر سید علی همدانی]] و دیگری [[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)|لوامع]] [[جامی، عبدالرحمن|ملا عبدالرحمن جامی]] است. [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالی‌ترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>
اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتاب‌ها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق ا[[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|میر سید علی همدانی]] و دیگری [[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)|لوامع]] [[جامی، عبدالرحمن|ملا عبدالرحمن جامی]] است. [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالی‌ترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>


در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود... .<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>
در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود....<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>


اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کامل‌تر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.<ref>ر.ک: همان، ص37-38</ref>
اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کامل‌تر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.<ref>ر.ک: همان، ص37-38</ref>