۸۵٬۲۳۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نوآوری ها' به 'نوآوری‌ها'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نوآوری ها' به 'نوآوری‌ها') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[ابوموسی، محمد محمد|ابوموسی]] کتاب اسرار البلاغة را مقدمه‌ای برای دلائل الإعجاز می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 56</ref>او بر آن است تا چگونگی اندیشۀ علمی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] را در ده مبحث کشف کند و خواسته است مسائلی را شرح دهد که در بیان علمای متأخر علم بلاغت نیامده است. برای این کار، به شناساندن مصادر عبدالقادر و اینکه او چگونه دانش خود را از این مصادر بیرون می‌کشیده، پرداخته است. ازاین‌رو، ارتباط قویی را میان دانش [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] با میراث علمی جاحظ برقرار می‌داند و می‌گوید: جرجانی در دو کتاب خود عمدا به شرح کلام جاحظ می‌پرداخته و در کنار آن از دانش [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل]] و [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] بهره می‌گرفته است چراکه، [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] دانای به دانش نحو بوده و جاحظ چیره به علم بلاغت است.<ref>ر.ک: همان، ص 34</ref> | [[ابوموسی، محمد محمد|ابوموسی]] کتاب اسرار البلاغة را مقدمه‌ای برای دلائل الإعجاز می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 56</ref>او بر آن است تا چگونگی اندیشۀ علمی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] را در ده مبحث کشف کند و خواسته است مسائلی را شرح دهد که در بیان علمای متأخر علم بلاغت نیامده است. برای این کار، به شناساندن مصادر عبدالقادر و اینکه او چگونه دانش خود را از این مصادر بیرون می‌کشیده، پرداخته است. ازاین‌رو، ارتباط قویی را میان دانش [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] با میراث علمی جاحظ برقرار می‌داند و می‌گوید: جرجانی در دو کتاب خود عمدا به شرح کلام جاحظ می‌پرداخته و در کنار آن از دانش [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل]] و [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] بهره می‌گرفته است چراکه، [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] دانای به دانش نحو بوده و جاحظ چیره به علم بلاغت است.<ref>ر.ک: همان، ص 34</ref> | ||
مصنف عبدالقادر را واضع راهی برای تحلیل لغت می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 52</ref>از | مصنف عبدالقادر را واضع راهی برای تحلیل لغت می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 52</ref>از نوآوری‌های [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] این است که وی نخستین کسی است که تمثیل را از تشبیه جدا کرده و آن را زیرمجموعۀ تشبیه و در برابر تشبیه صریح قرار داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 374</ref>یا اینکه، وی به سرقات ادبی -انواع اقتباس‌ها و عاریت گرفتن‌های شاعران و نویسندگان- توجه داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص 105</ref> البته [[فخر رازی، محمد بن عمر|خطیب رازی]] معتقد است عبدالقادر مسایل بلاغت را با ترتیب و نظام به‌شایستگی انجام نداده بدین‌جهت دو کتاب وی را با فهرست‌بندی مطلوبی با عنوان نهایة الإیجاز خلاصه کرده است؛ اما مصنف دلیل ترتیب [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] را توضیح می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 93</ref> | ||
فهرست محتوا در پایان کتاب آمده است. | فهرست محتوا در پایان کتاب آمده است. | ||