مع علماء النجف الأشرف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سرگذشت نامه' به 'سرگذشت‌نامه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR11477J1.jpg | | تصویر =NUR11477J1.jpg | ||
| عنوان =مع علماء النجف الأشرف | | عنوان =مع علماء النجف الأشرف | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[غروی، محمد]] ( | [[غروی، محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 55/2 /غ4م6 | | کد کنگره =BP 55/2 /غ4م6 | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11477AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11477AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11477 | |||
| کتابخوان همراه نور =11477 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مع علماء النجف الأشرف'''، تألیف [[غروی، محمد|سید محمد غروی]]، شرح زندگی علما و فقهای حوزه نجف اشرف از نیمه قرن پنجم هجری قمری تا زمان مؤلف، یعنی قرن پانزدهم (1419ق) را در بر دارد. | '''مع علماء النجف الأشرف'''، تألیف [[غروی، محمد|سید محمد غروی]]، شرح زندگی علما و فقهای حوزه نجف اشرف از نیمه قرن پنجم هجری قمری تا زمان مؤلف، یعنی قرن پانزدهم (1419ق) را در بر دارد. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۴: | ||
نویسنده در ذیل عنوان «تمهید»، حوزه علمیه نجف را که امروزه نزد علما و مؤمنین مشهور است، مرکز علمی‌ای دانسته که از زمان‌های دور، علوم دینی مشتمل بر فقه، تفسیر، اصول فقه، کلام، درایه، رجال و فلسفه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع) در آن تدریس می‌شده است<ref>ر.ک: ج1، تمهید، ص8</ref>. | نویسنده در ذیل عنوان «تمهید»، حوزه علمیه نجف را که امروزه نزد علما و مؤمنین مشهور است، مرکز علمی‌ای دانسته که از زمان‌های دور، علوم دینی مشتمل بر فقه، تفسیر، اصول فقه، کلام، درایه، رجال و فلسفه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع) در آن تدریس می‌شده است<ref>ر.ک: ج1، تمهید، ص8</ref>. | ||
پس از آن با ذکر نام [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، به تعدادی از علمای بزرگ حوزه نجف، مانند: [[حکیم، محسن|سید محسن حکیم]]، [[صدر، محمدباقر|سید محمدباقر صدر]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آغابزرگ تهرانی]] و [[امینی نجفی، عبدالحسین|شیخ عبدالحسین امینی]] اشاره نموده و تأکید کرده که از این حوزه بابرکت از روز تأسیس ده‌ها مرجع بزرگ و صدها محقق و مؤلف در زمینه فقه، تفسیر، عقائد و... پرورش یافته و هزاران مبلغ به اطراف عالم اسلامی اعزام شده است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. | پس از آن با ذکر نام [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، به تعدادی از علمای بزرگ حوزه نجف، مانند: [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]]، [[صدر، محمدباقر|سید محمدباقر صدر]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آغابزرگ تهرانی]] و [[امینی نجفی، عبدالحسین|شیخ عبدالحسین امینی]] اشاره نموده و تأکید کرده که از این حوزه بابرکت از روز تأسیس ده‌ها مرجع بزرگ و صدها محقق و مؤلف در زمینه فقه، تفسیر، عقائد و... پرورش یافته و هزاران مبلغ به اطراف عالم اسلامی اعزام شده است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. | ||
در مقدمه تفصیلی کتاب، جغرافیای تاریخی نجف با استفاده از منابع مختلف بررسی شده است. پس از آن به شهادت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و مخفی بودن قبر آن حضرت تا زمان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اشاره شده است. در ادامه به دو نظریه درباره حوزه علمیه نجف پیش و پس از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] پرداخته شده است. در نظریه اول شش دلیل بر اینکه نجف اشرف سال‌ها پیش از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] دارای حوزه علمیه بوده، اقامه و مورد مناقشه قرار گرفته است. سپس بر نظریه دوم مبنی بر اینکه حوزه علمیه نجف به دست [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی(ره)]] تکوین یافته، پنج دلیل اقامه شده است<ref>ر.ک: ج1، مقدمه، ص38-18</ref>. | در مقدمه تفصیلی کتاب، جغرافیای تاریخی نجف با استفاده از منابع مختلف بررسی شده است. پس از آن به شهادت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و مخفی بودن قبر آن حضرت تا زمان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اشاره شده است. در ادامه به دو نظریه درباره حوزه علمیه نجف پیش و پس از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] پرداخته شده است. در نظریه اول شش دلیل بر اینکه نجف اشرف سال‌ها پیش از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] دارای حوزه علمیه بوده، اقامه و مورد مناقشه قرار گرفته است. سپس بر نظریه دوم مبنی بر اینکه حوزه علمیه نجف به دست [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی(ره)]] تکوین یافته، پنج دلیل اقامه شده است<ref>ر.ک: ج1، مقدمه، ص38-18</ref>. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۳: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
فهرست مصادر و مطالب هر جلد در | فهرست مصادر و مطالب هر جلد در انتهای آن ذکر شده است. نام، جلد و صفحه منابع مورد استفاده در پاورقی‌های کتاب ذکر گردیده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[الدرجات الرفيعة في طبقات الشيعة]] | |||
[[كاخ دلاویز یا تاریخ شریف رضی]] | |||
[[یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبایی]] | |||
[[الشريف الرضي]] | |||
[[پیشگامان تشیع در ایران، همراه با رویکردی تفصیلی به رجال اشعریان]] | |||
[[شیعه و پایه‌گذاری علوم اسلامی]] | |||
[[اختران فضیلت]] | |||
[[حياة الشيخ محمد بن يعقوب الكليني]] | |||
[[مصفی المقال في مصنفي علم الرجال]] | |||
[[التدوين في أخبار قزوين]] | |||
[[سید رضی مؤلف نهج‌البلاغه]] | |||
[[أكذوبتان... حول الشريف الرضي التقي الزاهد]] | |||
[[زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی علامه میرزا ابوالحسن شعرانی]] | |||
[[معجم أعلام الشيعة]] | |||
[[تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام]] | |||
[[تراجم الرجال: مجموعه تراجم لأعلام اکثرهم مغمورون تنشر موادها التاریخیة لاول مرة]] | |||
[[همرهی خضر: بیست‌و‌پنج سال همراه علامه امینی، گوشه‌هایی از زندگی علامه امینی]] | |||
[[طبقات أعلام الشيعة و هو نقباء البشر في القرن الرابع عشر (دار المرتضی)]] | |||
[[الفوائد الرضوية في أحوال علماء المذهب الجعفرية]] | |||
[[یادنامه علامه طباطبایی]] | |||
[[تكملة أمل الآمل]] | |||
[[میرحامد حسین (حکیمی)]] | |||
[[فهرست آل بابويه و علماء البحرين]] | |||
[[النصرة لشيعة البصرة]] | |||
[[مهر تابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه عالم ربانی علامه سید محمدحسین طباطبائی تبریزی (طبع جدید)]] | |||
[[مهر تابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه، عالم ربانی علامه سید محمدحسین طباطبائی تبریزی (طبع قدیم)]] | |||
[[میر محمدمؤمن استرآبادی مروج تشیع در جنوب هند]] | |||
[[مؤلفو الشيعة في صدر الإسلام]] | |||
[[مطلع انوار: احوال دانشوران شیعه پاکستان و هند]] | |||
[[رياض العلماء و حياض الفضلاء (مطبعة الخيام)]] | |||
[[موسوعة طبقات الفقهاء]] | |||
[[آینه دانشوران]] | |||
[[الشمس الساطعة؛ رسالة في ذكری العالم الرباني العلامة السيد محمدحسين الطباطبائي التبريزي]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۸۴: | خط ۱۵۱: | ||
[[رده:علماء و ائمه]] | [[رده:علماء و ائمه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۱
| مع علماء النجف الأشرف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غروی، محمد (نویسنده) |
| ناشر | دار الثقلين |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شيعه - عراق - نجف - سرگذشت‌نامه مجتهدان و علما - عراق - نجف - سرگذشت‌نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 55/2 /غ4م6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مع علماء النجف الأشرف، تألیف سید محمد غروی، شرح زندگی علما و فقهای حوزه نجف اشرف از نیمه قرن پنجم هجری قمری تا زمان مؤلف، یعنی قرن پانزدهم (1419ق) را در بر دارد.
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه مختصر و یک مقدمه تفصیلی است. در متن اثر شرح حال علمای نجف بهترتیب قرن، دسته‌بندی شده است. در جلد اول علمای قرن پنجم تا سیزدهم هجری قمری و در جلد دوم علمای قرن چهاردهم معرفی شده‌اند.
گزارش محتوا
نویسنده در ذیل عنوان «تمهید»، حوزه علمیه نجف را که امروزه نزد علما و مؤمنین مشهور است، مرکز علمی‌ای دانسته که از زمان‌های دور، علوم دینی مشتمل بر فقه، تفسیر، اصول فقه، کلام، درایه، رجال و فلسفه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع) در آن تدریس می‌شده است[۱].
پس از آن با ذکر نام امام خمینی(ره)، به تعدادی از علمای بزرگ حوزه نجف، مانند: سید محسن حکیم، سید محمدباقر صدر، شیخ آغابزرگ تهرانی و شیخ عبدالحسین امینی اشاره نموده و تأکید کرده که از این حوزه بابرکت از روز تأسیس ده‌ها مرجع بزرگ و صدها محقق و مؤلف در زمینه فقه، تفسیر، عقائد و... پرورش یافته و هزاران مبلغ به اطراف عالم اسلامی اعزام شده است[۲].
در مقدمه تفصیلی کتاب، جغرافیای تاریخی نجف با استفاده از منابع مختلف بررسی شده است. پس از آن به شهادت امیرالمؤمنین علی(ع) و مخفی بودن قبر آن حضرت تا زمان امام صادق(ع) اشاره شده است. در ادامه به دو نظریه درباره حوزه علمیه نجف پیش و پس از شیخ طوسی پرداخته شده است. در نظریه اول شش دلیل بر اینکه نجف اشرف سال‌ها پیش از شیخ طوسی دارای حوزه علمیه بوده، اقامه و مورد مناقشه قرار گرفته است. سپس بر نظریه دوم مبنی بر اینکه حوزه علمیه نجف به دست شیخ طوسی(ره) تکوین یافته، پنج دلیل اقامه شده است[۳].
در بخش دیگری از این مقدمه، توضیح مختصری پیرامون 41 مدرسه علمیه نجف اشرف و اطلاعات مفیدی درباره شیوه و مکان و زمان تدریس در حوزه علمیه نجف و تعطیلات و القاب علمی ارائه شده است[۴].
در ادامه نویسنده نکاتی را به شرح زیر درباره کتاب خاطرنشان کرده است: الف)- ملاک انتخاب علما:
- هر عالمی که خانواده او نجفی باشد، مانند: آل‌طریحی؛
- هر عالمی که در محضر استاد معروفی که در نجف بوده شاگردی کرده باشد؛
- هر عالمی که ملقب به غروی یا نجفی و القابی باشد که اشاره به حوزه نجف دارد؛
- هر عالمی که کتابی علمی را در نجف تألیف یا استنساخ کرده باشد یا اجازه‌‌ای صادر کرده باشد. اینها ملاک نجفی بودن عالم است، مگر آنکه به‌رغم ملقب به نجفی، غروی یا مشهدی بودن، تصریح شده باشد که در خارج نجف متولد شده یا زندگی کرده یا وفات یافته است[۵].
ب)- درباره قرن زندگی هر عالم نیز بر تصریح تاریخ یا شواهد و قرائنی که دلالت بر عصر او دارد، مانند استاد یا شاگردش یا تاریخ تألیف یا همتاهای او یا نظر محقق طهرانی در طبقات الأعلام یا قرینه‌ای که حاکی از قرن زندگی اوست، تکیه شده است[۶]. ج)- نویسنده در ذکر شرح‌حال‌ها به روش تقطیع و اختصار اکتفا کرده است؛ چراکه هدف، جمع اسامی علمای نجف برای بیان بخشی از ویژگی‌های علمی نجف اشرف بوده است. وی تصریح می‌کند که کسی که نیازمند تفصیل است باید به مصادری که در شرح حال علما ذکر شده، مراجعه نماید[۷]. د)- اسامی بسیاری از شخصیت‌های علمی نجفی در نتیجه غفلت تاریخ یا از بین رفتن آثار، تدوین نشده است؛ پس آنچه از تاریخ پوشیده مانده – از اسامی، حیات و شرح حال علما - بسیار بیشتر از آن چیزی است که به دست آمده است[۸].
شرح حال علما از نیمه دوم قرن پنجم هجری با ذکر شرح حال ابوالحسن لؤلویی که از شاگردان شیخ طوسی بوده و در غسل دادن جنازه استادش حضور داشته، آغاز شده و 14 تن دیگر از علمای این قرن معرفی شده‌اند[۹].
پس از آن، در قرن ششم ابتدا چند صفحه‌ای به مقطع پس از رحلت شیخ طوسی(ره) پرداخته شده و تأثیرات عظمت شیخ طوسی بر اجتهاد و صدور فتوا مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده پس از آن هشتاد تن از علمای این قرن را معرفی کرده است[۱۰].
در باب قرون دیگر نیز پیش از ذکر شرح حال علما، مطالب و کلیاتی ذکر شده است؛ البته این مطالب متفاوت بوده و در همه یک شیوه رعایت نشده است؛ مثلاً در قرن دهم تنها به یک تمهید بسنده شده است، اما در قرن یازدهم مطالب متنوعی مانند شهر کربلا و اخباریون، محاصره شدن شهر نجف در سال 1304ق، توسط روم و کتب مختلف تدوینشده در این قرن، ذکر شده است. در قرن سیزدهم نیز حوادثی مانند طاعون، واقعه نجیب پاشا و حوادث مختلف دیگری بیان شده است[۱۱].
بخش اعظم جلد دوم کتاب به قرن چهاردهم هجری اختصاص یافته است. شیوه ذکر مطالب در این بخش با جلد اول متفاوت است. در ابتدای این بخش در ضمن دوازده عنوان، مباحث مهم این قرن گردآوری و شرح شده است. اهتمام علمی حوزه علمیه نجف، شیوه تدریس و کتب آن و مباحثی دیگر در ابتدا آمده است؛ سپس اسامی مهم‌ترین اساتید و مراجع، اسامی ائمه جماعت در صحن حیدری، در رواق مطهر، در حرم علوی، در مساجد معروف و... تنها با ذکر نام و سال وفات آمده است. در قسمت دوم از این بخش علمای بزرگ این قرن بهترتیب حروف الفبا با توضیح مختصری معرفی شده‌اند[۱۲].
در بخش دوم از جلد دوم کتاب نیز علما و مراجع بزرگ دو دهه اول قرن پانزدهم معرفی شده‌اند که از آن جمله‌اند: امام خمینی(ره)، سید ابوالقاسم خوئی و میرزا جواد تبریزی[۱۳].
کتاب با ذکر شرح حال مختصری از مؤلف به اتمام رسیده است[۱۴].
وضعیت کتاب
فهرست مصادر و مطالب هر جلد در انتهای آن ذکر شده است. نام، جلد و صفحه منابع مورد استفاده در پاورقی‌های کتاب ذکر گردیده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.
وابسته‌ها
الدرجات الرفيعة في طبقات الشيعة
یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبایی
پیشگامان تشیع در ایران، همراه با رویکردی تفصیلی به رجال اشعریان
حياة الشيخ محمد بن يعقوب الكليني
مصفی المقال في مصنفي علم الرجال
أكذوبتان... حول الشريف الرضي التقي الزاهد
زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی علامه میرزا ابوالحسن شعرانی
تراجم الرجال: مجموعه تراجم لأعلام اکثرهم مغمورون تنشر موادها التاریخیة لاول مرة
همرهی خضر: بیست‌و‌پنج سال همراه علامه امینی، گوشه‌هایی از زندگی علامه امینی
طبقات أعلام الشيعة و هو نقباء البشر في القرن الرابع عشر (دار المرتضی)
الفوائد الرضوية في أحوال علماء المذهب الجعفرية
فهرست آل بابويه و علماء البحرين
مهر تابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه عالم ربانی علامه سید محمدحسین طباطبائی تبریزی (طبع جدید)
مهر تابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه، عالم ربانی علامه سید محمدحسین طباطبائی تبریزی (طبع قدیم)
میر محمدمؤمن استرآبادی مروج تشیع در جنوب هند
مطلع انوار: احوال دانشوران شیعه پاکستان و هند
رياض العلماء و حياض الفضلاء (مطبعة الخيام)
الشمس الساطعة؛ رسالة في ذكری العالم الرباني العلامة السيد محمدحسين الطباطبائي التبريزي