تفسیر القرآن و هو الهدى و الفرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'هها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'ه‌ها')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۲: خط ۴۲:
[[هندی، سید احمدخان|سید احمدخان]] کوشیده است تا ظهور انسان را بر روی‌ کره خاکی‌، به عنوان یک حادثه ویژه در طی‌ّ یک روند تکامل طولانی‌ و سختکوشانه، توجیه کند؛ اگر چه خداوند را که کلمه خلّاقه «کن» را ادا کرده است سلسله جنبان این روند می‌‌داند.
[[هندی، سید احمدخان|سید احمدخان]] کوشیده است تا ظهور انسان را بر روی‌ کره خاکی‌، به عنوان یک حادثه ویژه در طی‌ّ یک روند تکامل طولانی‌ و سختکوشانه، توجیه کند؛ اگر چه خداوند را که کلمه خلّاقه «کن» را ادا کرده است سلسله جنبان این روند می‌‌داند.


کلمه ملک (فرشته) به نظر او بیانگر قدرت بی‌‌منتهای‌ خداوند و قوای‌ طبیعی‌ نظیر آب و باد و ابر است. آشکارا می‌‌گوید: صلابت کوهها، روانی‌ آب، نیروی‌ رشد گیاهان، قوّه جذب و دفع الکتریسیته و همه نیروهایی‌ که ما در اشیای‌ گوناگون جهان جلوه‌گر می‌‌یابیم، با کلمه ملک بیان شده است. به همین ترتیب شیطان به نظر او موجودی‌ نیست که وجود خارجی‌ و موجودیتی‌ بیرون از ما داشته باشد، بلکه نشانگر قوای‌ شر موجود در جهان است.
کلمه ملک (فرشته) به نظر او بیانگر قدرت بی‌‌منتهای‌ خداوند و قوای‌ طبیعی‌ نظیر آب و باد و ابر است. آشکارا می‌‌گوید: صلابت کوه‌ها، روانی‌ آب، نیروی‌ رشد گیاهان، قوّه جذب و دفع الکتریسیته و همه نیروهایی‌ که ما در اشیای‌ گوناگون جهان جلوه‌گر می‌‌یابیم، با کلمه ملک بیان شده است. به همین ترتیب شیطان به نظر او موجودی‌ نیست که وجود خارجی‌ و موجودیتی‌ بیرون از ما داشته باشد، بلکه نشانگر قوای‌ شر موجود در جهان است.


[[هندی، سید احمدخان|سید احمدخان]] وجود روح را باور دارد و آن را جاوید می‌‌داند و به معاد جسمانی‌- روحانی‌ معتقد است؛ اما بهشت و دوزخ را که در قرآن با تعابیر محسوس و مادّی‌ بیان شده‌اند، صرفا استعاره و تمثیل از احوال روحی‌ در حیات اخروی‌ می‌‌داند. به نظر او محال است حقیقت چیزهای‌ ماورای‌ حسّ با کلمات بیان شود، حتی‌ اگر آن کلمات، جزو کلام الهی‌ باشد.
[[هندی، سید احمدخان|سید احمدخان]] وجود روح را باور دارد و آن را جاوید می‌‌داند و به معاد جسمانی‌- روحانی‌ معتقد است؛ اما بهشت و دوزخ را که در قرآن با تعابیر محسوس و مادّی‌ بیان شده‌اند، صرفا استعاره و تمثیل از احوال روحی‌ در حیات اخروی‌ می‌‌داند. به نظر او محال است حقیقت چیزهای‌ ماورای‌ حسّ با کلمات بیان شود، حتی‌ اگر آن کلمات، جزو کلام الهی‌ باشد.