روش تفسیر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات کتاب

| تصویر =NUR10521J1.jpg

| عنوان‌های دیگر =

| پدیدآوران =  

| زبان =فارسی

| کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏91‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏3‎‏ر‎‏9

| چاپ =1

| شابک =964-7788-31-2

| کد پدیدآور =

| پس از =

| پیش از =

}}

قواعد تفسير به ضوابط كلى‌اى اطلاق مى‌شود كه مفسر در تلاش تفسيرى خويش بايد آن را رعايت كند و در چارچوب آن به تفسير بپردازد.منابع تفسير اسناد و مداركى است كه حاوى داده‌هايى مربوط به موضوعى از موضوعات مطرح شده در آيات است و آگاهى از آن در فهم بهتر آيات اثرگذار است.علوم مورد نياز به منظومه‌هاى معرفتى خاصى اشاره دارد كه در بر دارندۀ قواعد و معيارهاى ارزيابى منابع و داده‌هاى دريافت شده از آنهاست.

درسهاى دوازدهم تا سيزدهم، كه سومين محور است، به منابع تفسير اختصاص يافته و در آن از «قرآن»،«منابع روايى»،«منابع لغوى»،«منابع تاريخى»،«داده‌هاى نقلى» و «دستاوردهاى تجربى» به عنوان مهمترين منابع تفسير سخن به ميان آمده است.

سرانجام در بخش پايانى كتاب، شرايط مفسر مورد توجه قرار گرفته و دربارۀ استعدادها و آمادگى‌هاى

==ساختار==

كتاب داراى يك مقدمه و مشتمل بر هفده درس مى‌باشد.

==نسخه‌شناسى==