منهج النقد عند المحدثین: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR69380J1.jpg | عنوان = منهج النقد عند المحدثین | عنوانهای دیگر = نشأته و تاریخه ** کتاب التمییز | پدیدآورندگان | پدیدآوران = اعظمی، محمد مصطفی (نويسنده) مسلم بن حجاج (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = الف7م8 109...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۱
منهج النقد عند المحدثین | |
---|---|
پدیدآوران | اعظمی، محمد مصطفی (نويسنده) مسلم بن حجاج (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | نشأته و تاریخه ** کتاب التمییز |
سال نشر | 1410ق - 1990م |
چاپ | 3 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | الف7م8 109 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
منهج النقد عند المحدثين؛ نشأته و تاريخه، نوشته حدیثشناس هندی معاصر و استاد حدیث نبوی در دانشگاه ملک سعود، محمدمصطفى اعظمى (1350- 1439ق)، به روششناسی نقد روایی محدثان میپردازد. این کتاب همراه با «كتاب التمييز»، نوشته مسلم بن حجاج نیشابورى (متوفى 261ق) در یک مجلد منتشر شده است.
هدف و روش
محمدمصطفى اعظمى کتابش را در چاپ اول، همانند مقدمهای برای كتاب التمييز دانسته و افزوده: به نظرم رسید که در چاپ دوم، آن را به جهت اهمیت موضوعش به شکل مستقل منتشر کنم؛ چون ادعاها برضدّ روایات نبوی زیاد شده و در بین مردم نیاز به چنین اثری احساس میشود. قصد داشتم مطالبش را توسعه دهم، ولی به جهت اشتغال به نگارش فهرست احادیث نبوی، موفق نشدم و البته علیرغم این تنگنای زمانی، ازآنجاکه کتاب و مقالهای در این موضوع دیدم که لازم شد پیگیری و بررسی کنم، ناچار مطالبی بر آن افزودم و در نظم مباحث، تغییراتی دادم[۱].
ساختار و محتوا
- کتاب «منهج النقد عند المحدثين؛ نشأته و تاريخه»، یک مقدمه و 7 باب دارد. «نقد از نظر محدثان»، «مفهوم عدالت و راه شناسایی آن»، «ضبط و اتقان و اثرش در تصحیح و تضعیف و راه شناخت آن»، «پاسخ نقدهای واردشده بر نظر محدثان در مورد عدالت همه صحابه» و «بررسی روش انتقادی مستشرقان»، از محورهای اصلی مباحث این اثر است.
- «كتاب التمييز»، اثری مختصر و ناتمام است که در آن، مسلم بن حجاج نیشابورى، بعد از توجه دادن به احتمال اشتباه در اسناد یا متن روایات و اهمیت نقد احادیث، 35 روایت آورده که نشان میدهد در بین راویان و حافظان، در کیفیت فهم و حفظ، تفاوت وجود دارد[۲] و بعد، به نقل و بررسی 71 حدیث پرداخته که در نقل راویان و اسنادش یا فهم معنایش، اشتباه یا تحریفی واقع شده است[۳]؛ مثلاً «ابن لهیعه» در سند و متن، هر دو گرفتار خطا شده است[۴].
نمونه مطالب
محمدمصطفى اعظمى نظریه عدالت همه صحابه را صحیح شمرده و 4 اشکال را در این زمینه از قول طه حسین، احمد امین مصری و محمود ابوریه مطرح کرده و به نظر خودش به آنها پاسخ قانعکننده داده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.