جامعه قرآنی (نه قارونی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می تواند' به 'میتواند') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'میشود') |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
این کتاب، شماره بیست و هشتم از مجموعه کتابهای «برگرفته از آثار» و نیز برگرفته از جلد پنجم «ترجمه الحیات» میباشد. این کتابچه کوچک دربردارنده مطالبی درباره هدف دین اسلام در ساختن «جامعه قرآنی» بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است. | این کتاب، شماره بیست و هشتم از مجموعه کتابهای «برگرفته از آثار» و نیز برگرفته از جلد پنجم «ترجمه الحیات» میباشد. این کتابچه کوچک دربردارنده مطالبی درباره هدف دین اسلام در ساختن «جامعه قرآنی» بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است. | ||
نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی میتواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایدهآلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور | نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی میتواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایدهآلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور میشود؟!<ref>متن کتاب، ص37-38</ref> | ||
او می گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد میزند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساختهایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین ترین افراد، نام گندم می خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می نوشند<ref>همان، ص30-31</ref>. | او می گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد میزند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساختهایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین ترین افراد، نام گندم می خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می نوشند<ref>همان، ص30-31</ref>. |
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۹
جامعه قرآنی (نه قارونی) | |
---|---|
پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
ناشر | دلیل ما |
مکان نشر | قم |
سال نشر | 1391ش |
چاپ | یکم |
موضوع | قرآن و اجتماع، اسلام و اجتماع |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این کتاب، شماره بیست و هشتم از مجموعه کتابهای «برگرفته از آثار» و نیز برگرفته از جلد پنجم «ترجمه الحیات» میباشد. این کتابچه کوچک دربردارنده مطالبی درباره هدف دین اسلام در ساختن «جامعه قرآنی» بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است.
نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی میتواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایدهآلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور میشود؟![۱]
او می گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد میزند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساختهایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین ترین افراد، نام گندم می خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می نوشند[۲].
پانویس
منابع مقاله
اسفندیاری، محمد، راه خورشیدی، نگاه معاصر، تهران، پنجم، 1401ش.