المصالح المرسلة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می نماید' به 'می‌نماید') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = [[شنقیطی، محمدامین]] (نویسنده) | | پدیدآوران = [[شنقیطی، محمدامین]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| ناشر = الجامعة الإسلامية | | ناشر = الجامعة الإسلامية | ||
| مکان نشر =عربستان - مدينه منوره | | مکان نشر =عربستان - مدينه منوره | ||
| سال نشر = 1410ق. | | سال نشر = 1410ق. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56967AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56967AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ يکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =56967 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =03525 | | کد پدیدآور =03525 | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''المصالح المرسلة،''' رساله‌ای است مختصر به زبان عربی از [[شنقیطی، محمدامین|محمدامین شنقیطی]]، پیرامون یکی از ادله احکام شرعی در نزد فرقه‌هایی از اهل سنت. | |||
[[شنقیطی، محمدامین|شنقیطی]] اصل مطالب این رساله را بر شاگرد خویش، [[عطیه محمد سالم]] املا نموده و وی آن را به نیابت از استاد در مراسمی در سال 1390ق، در دانشگاه اسلامی مدینه منوره القا نموده است<ref>ر.ک: انتهای کتاب، ص26</ref>. | |||
شنقیطی اصل مطالب این رساله را بر شاگرد خویش، عطیه محمد سالم املا نموده و وی آن را به نیابت از استاد در مراسمی در سال 1390ق، در دانشگاه اسلامی مدینه منوره القا نموده است<ref>ر.ک: انتهای کتاب، ص26</ref>. | |||
این رساله با وجود حجم اندکش، موضوع مصالح مرسله را به‌صورت مستقل و مستوفا تبیین نموده و نظرات مختلف را در مورد اعتبار یا عدم اعتبار آن بررسی کرده است. برای کسانی که مشتاقند از بحث اصولی مصالح مرسله بدان‌گونه که مورد نظر اهل سنت است آگاه شوند، این کتاب بسیار راه‌گشاست، هم به جهت اختصار، هم به جهت نظم و ترتیب و هم به جهت روان بودن عبارات آن. | این رساله با وجود حجم اندکش، موضوع مصالح مرسله را به‌صورت مستقل و مستوفا تبیین نموده و نظرات مختلف را در مورد اعتبار یا عدم اعتبار آن بررسی کرده است. برای کسانی که مشتاقند از بحث اصولی مصالح مرسله بدان‌گونه که مورد نظر اهل سنت است آگاه شوند، این کتاب بسیار راه‌گشاست، هم به جهت اختصار، هم به جهت نظم و ترتیب و هم به جهت روان بودن عبارات آن. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۵: | ||
- دلیل خاص شرعی بر اعتبار آن وصف و عدم اهدار آن دلالت می‌کند؛ | - دلیل خاص شرعی بر اعتبار آن وصف و عدم اهدار آن دلالت می‌کند؛ | ||
- دلیل خاص بر اهدار و عدم اعتبار آن دلالت | - دلیل خاص بر اهدار و عدم اعتبار آن دلالت می‌نماید؛ | ||
- نه دلیل خاصی بر اعتبار آن دلالت می‌کند و نه بر اهدار آن. | - نه دلیل خاصی بر اعتبار آن دلالت می‌کند و نه بر اهدار آن. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۸
| المصالح المرسلة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شنقیطی، محمدامین (نویسنده) |
| ناشر | الجامعة الإسلامية |
| مکان نشر | عربستان - مدينه منوره |
| سال نشر | 1410ق. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المصالح المرسلة، رساله‌ای است مختصر به زبان عربی از محمدامین شنقیطی، پیرامون یکی از ادله احکام شرعی در نزد فرقه‌هایی از اهل سنت.
شنقیطی اصل مطالب این رساله را بر شاگرد خویش، عطیه محمد سالم املا نموده و وی آن را به نیابت از استاد در مراسمی در سال 1390ق، در دانشگاه اسلامی مدینه منوره القا نموده است[۱].
این رساله با وجود حجم اندکش، موضوع مصالح مرسله را به‌صورت مستقل و مستوفا تبیین نموده و نظرات مختلف را در مورد اعتبار یا عدم اعتبار آن بررسی کرده است. برای کسانی که مشتاقند از بحث اصولی مصالح مرسله بدان‌گونه که مورد نظر اهل سنت است آگاه شوند، این کتاب بسیار راه‌گشاست، هم به جهت اختصار، هم به جهت نظم و ترتیب و هم به جهت روان بودن عبارات آن.
مصالحی که محور تشریع آسمانی است بر سه‌گونه است:
الف)- ضروریات یا دفع مفاسد؛
ب)- حاجیات یا جلب مصالح؛
ج)- تحسینیات و تتمیمیات یا جری بر مکارم اخلاق و احسن عادات.
هرکدام از این سه‌تا گاه مرسله‌اند و گاه غیر مرسله.
وصف از جهت وصفیت، یکی از سه حال زیر را دارد:
- مشروط شدن حکم به آن، متضمن یکی از سه مصلحت مذکور است؛
- متضمن هیچ مصلحتی نیست، نه بالذات نه بالتبع؛
- بالذات متضمن مصلحت نیست، ولی بالتبع هست.
وصف در صورت اول، «مناسب» خوانده می‌شود، در صورت دوم «ردی» و در صورت سوم «شبهی».
مصلحتی که وصف «مناسب» متضمن آن است، دارای سه حالت است:
- دلیل خاص شرعی بر اعتبار آن وصف و عدم اهدار آن دلالت می‌کند؛
- دلیل خاص بر اهدار و عدم اعتبار آن دلالت می‌نماید؛
- نه دلیل خاصی بر اعتبار آن دلالت می‌کند و نه بر اهدار آن.
سومی، مصلحت مرسله خوانده می‌شود[۲].
چنان‌که در عبارات فوق مشاهده می‌کنید جناب شنقیطی با چند تقسیم‌بندی منظم و ساده، موضوع بحث را به‌خوبی تحریر و تقریر می‌کند و تعریفی روشن از آن ارائه می‌نماید.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.