گنجی، محمد بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می باش' به 'می‌باش') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|گنجی (ابهام زدایی)}} | |||
'''حافظ فخرالدین | '''حافظ فخرالدین ابى‌عبداللّه محمد بن یوسف بن محمد گنجی شافعی''' (متوفای ۶۵۸ق)، مشهور به حافظ گنجی شافعی، محدث، عالم بزرگ شافعی، نویسنده کتاب [[كفاية‌الطالب في مناقب علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام]] و [[البيان في أخبار صاحب الزمان(عج)]] | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
او اهل گنجه بین اصفهان و | او اهل گنجه بین اصفهان و خوزستان<ref>[https://ar.wikinoor.ir/%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%86%D8%AC%D9%8A ر.ک: زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج7، ص150، لبنان - بيروت، دار العلم للملايين، 1989م]</ref>، اما ساکن و متوفای دمشق می‌باشد. تاریخ ولادتش نامعلوم است. | ||
او از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب]] از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون [[ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی|ابن تغرى بردى]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.<ref>ر.ک: داداش‌نژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۱۹۳و۱۹۴</ref> | او از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب]] از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون [[ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی|ابن تغرى بردى]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.<ref>ر.ک: داداش‌نژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۱۹۳و۱۹۴</ref> | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۴: | ||
# کفایة الطالب فى على بن ابیطالب | # کفایة الطالب فى على بن ابیطالب | ||
# البیان فی أخبار صاحب الزمان علیه‌السّلام. | # البیان فی أخبار صاحب الزمان علیه‌السّلام. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:دی (1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸
| نام | گنجی، محمد بن یوسف |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ق‍رش‍ی ال‍ک‍ن‍ج‍ی، اب‍وع‍ب‍دال‍ل‍ه محمد
گنجی، محمد بن یوسف محمد ال‍ک‍ن‍ج‍ی گنجی شافعی، محمد بن یوسف |
| نام پدر | یوسف |
| متولد | |
| محل تولد | گنجه بین اصفهان و خوزستان |
| رحلت | 658ق یا 1260 م |
| اساتید | أبوطالب بن محمد بن علی القبیطی الجوهری |
| برخی آثار | کفایة‌الطالب فی مناقب علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01408AUTHORCODE |
حافظ فخرالدین ابى‌عبداللّه محمد بن یوسف بن محمد گنجی شافعی (متوفای ۶۵۸ق)، مشهور به حافظ گنجی شافعی، محدث، عالم بزرگ شافعی، نویسنده کتاب كفاية‌الطالب في مناقب علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام و البيان في أخبار صاحب الزمان(عج)
ولادت
او اهل گنجه بین اصفهان و خوزستان[۱]، اما ساکن و متوفای دمشق می‌باشد. تاریخ ولادتش نامعلوم است.
او از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون ابن تغرى بردى و ابن کثیر دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.[۲]
اساتید و مشایخ
حافظ گنجى براى استماع حدیث به شهرهاى مختلف سفر کرد و از مشایخ فراوانى استماع حدیث نمود که ذیلا به برخى از آنها اشاره مى‌گردد:
- أبوطالب بن محمد بن علی القبیطی الجوهری.
- ابراهیم- ابواسحاق- حاجب الحجاب عثمان بن یوسف بن ایوب الکاشغری.
- ابراهیم- ابواسحاق- بن یوسف بن برکة الکتبی.
- بشیر- نجم‌الدین ابوالنعمان- بن حامد بن سلیمان بن یوسف بن سلیمان بن عبداللّه التبریزی الجعفری الزینبی الشافعی.
- جعفر- ابوالفضل- بن علی بن ابى البرکات الهمدانی الاسکندری المالکی.
- صدقة بن الحسین بن محمد بن علی بن الوزیر.
- صقر بن یحیى بن صقر الشافعی.
- عبداللّه بن عمر اللیثی.
- عثمان- ابوعمرو- بن عبدالرحمان بن عثمان بن موسى الکردی الموصلی، معروف به ابن الصلاح.
- فاطمة بنت عبداللّه زاهد.
- محمد بن اسماعیل المقدسی خطیب.
- محمد بن سعید بن الموفق معروف به ابن خازن نیشابوری.
- محمد بن عبدالکریم الحافظ. و......
وفات
در سال 658ق برابر با 1260م در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.
آثار
- کفایة الطالب فى على بن ابیطالب
- البیان فی أخبار صاحب الزمان علیه‌السّلام.
پانويس
- ↑ ر.ک: زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج7، ص150، لبنان - بيروت، دار العلم للملايين، 1989م
- ↑ ر.ک: داداش‌نژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۱۹۳و۱۹۴