گنجی، محمد بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'می باش' به 'می‌باش'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
جز (جایگزینی متن - 'می باش' به 'می‌باش')
 
خط ۴۷: خط ۴۷:


== ولادت ==
== ولادت ==
او اهل گنجه بین اصفهان و خوزستان<ref>[https://ar.wikinoor.ir/%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%86%D8%AC%D9%8A ر.ک: زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج7، ص150، لبنان - بيروت، دار العلم للملايين، 1989م]</ref>، اما ساکن و متوفای دمشق می باشد. تاریخ ولادتش نامعلوم است.
او اهل گنجه بین اصفهان و خوزستان<ref>[https://ar.wikinoor.ir/%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%86%D8%AC%D9%8A ر.ک: زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج7، ص150، لبنان - بيروت، دار العلم للملايين، 1989م]</ref>، اما ساکن و متوفای دمشق می‌باشد. تاریخ ولادتش نامعلوم است.


او از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب]] از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون [[ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی|ابن تغرى بردى]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.<ref>ر.ک: داداش‌نژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهل‎‌سنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۱۹۳و۱۹۴</ref>
او از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب]] از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون [[ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی|ابن تغرى بردى]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.<ref>ر.ک: داداش‌نژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهل‎‌سنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۱۹۳و۱۹۴</ref>