معانی و بیان (علوی مقدم): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33336J1.jpg | عنوان = معانی و بیان(علوی مقدم، محمد) | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = علوی مقدم، محمد (نويسنده) اشرف‌زاده، رضا (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏م‎‏6 3356 ‏‎‏PIR...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'اه ها' به 'اه‌ها')
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR33336J1.jpg
    | تصویر =NUR33336J1.jpg
    | عنوان = معانی و بیان(علوی مقدم، محمد)
    | عنوان = معانی و بیان(علوی مقدم، سید محمد)
    | عنوان‌های دیگر =  
    | عنوان‌های دیگر =  
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[علوی مقدم، محمد]] (نويسنده)
    [[علوی مقدم، سید محمد]] (نويسنده)
    [[اشرف‌زاده، رضا]] (نويسنده)
    [[اشرف‌زاده، رضا]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    خط ۱۲: خط ۱۲:
    | موضوع =معانی و بیان
    | موضوع =معانی و بیان
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت). مرکز تحقيق و توسعه علوم انسانی
    | ناشر = سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت). مرکز تحقيق و توسعه علوم انسانی
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | سال نشر = 1388ش
    | سال نشر = 1388ش
    خط ۲۹: خط ۲۹:


    ==روش==
    ==روش==
    # نویسندگان برای توضیح مباحث کتاب حاضر از اشعار فارسی استفاده فراوان کرده و شیوه گزیده‌نویسی را ترجیح داده‌اند؛ به‌عنوان مثال نوشته‌اند: «تعریض، به معنی گوشه و کنایه زدن است؛ یعنی اشاره کردن به جانبی و اراده جانبی دیگر؛ مثلا به دوستی که هرگز از کسی دستگیری نمی‌کند، بگویند:
    *نویسندگان برای توضیح مباحث کتاب حاضر از اشعار فارسی استفاده فراوان کرده و شیوه گزیده‌نویسی را ترجیح داده‌اند؛ به‌عنوان مثال نوشته‌اند: «تعریض، به معنی گوشه و کنایه زدن است؛ یعنی اشاره کردن به جانبی و اراده جانبی دیگر؛ مثلا به دوستی که هرگز از کسی دستگیری نمی‌کند، بگویند:


    '''دوست آن باشد که گیرد دست دوست
    {{شعر}}
    در پریشان‌حالی و درماندگی''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص137</ref>.
    {{ب|''دوست آن باشد که گیرد دست دوست''|2=''در پریشان‌حالی و درماندگی''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص137</ref>}}
    # در این اثر، نمودار نیز به‌ندرت ترسیم شده است<ref>ر.ک: همان، ص121-122</ref>.
    {{پایان شعر}}
     
    *در این اثر، نمودار نیز به‌ندرت ترسیم شده است<ref>ر.ک: همان، ص121-122</ref>.


    نویسندگان، کتاب حاضر را بدون مقدمه در 4 بخش ذیل ارائه کرده‌اند:
    نویسندگان، کتاب حاضر را بدون مقدمه در 4 بخش ذیل ارائه کرده‌اند:
    خط ۴۰: خط ۴۲:
    ## پیدایش بلاغت در زبان عربی<ref>ر.ک: همان، ص3</ref>.
    ## پیدایش بلاغت در زبان عربی<ref>ر.ک: همان، ص3</ref>.
    ## کتب بلاغت عربی پیش از آثار بلاغت فارسی<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. نویسندگان با بیان این نکته تاریخی که نخستین کتاب بلاغت در زبان فارسی دری در اواخر قرن پنجم هجری تصنیف شد و بلاغت فارسی دری در واقع بر بلاغت عربی، یعنی بلاغت اسلامی تکیه دارد، آثار تعداد 21 نفر از بلاغت‌نویسان عربی را به‌ترتیب زمانی به‌صورت اجمالی معرفی کرده‌اند که پیش از تدوین آثار بلاغت فارسی، به فعالیت علمی ادبی پرداخته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص7-14</ref>.
    ## کتب بلاغت عربی پیش از آثار بلاغت فارسی<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. نویسندگان با بیان این نکته تاریخی که نخستین کتاب بلاغت در زبان فارسی دری در اواخر قرن پنجم هجری تصنیف شد و بلاغت فارسی دری در واقع بر بلاغت عربی، یعنی بلاغت اسلامی تکیه دارد، آثار تعداد 21 نفر از بلاغت‌نویسان عربی را به‌ترتیب زمانی به‌صورت اجمالی معرفی کرده‌اند که پیش از تدوین آثار بلاغت فارسی، به فعالیت علمی ادبی پرداخته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص7-14</ref>.
    ## پیدایش بلاغت در زبان فارسی و کتب بلاغی فارسی تا قرن هفتم هجری<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. به گفته نگارندگان، [[احمد آتش]] ثابت کرد نخستین کتاب بلاغت فارسی، ترجمان ‌البلاغه رادویانی است و این نظریه که تطوّر بلاغت فارسی با تألیف کتاب [[حدائق السحر]] رشید وطواط آغاز می‌شود، نادرست است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.
    ## پیدایش بلاغت در زبان فارسی و کتب بلاغی فارسی تا قرن هفتم هجری<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. به گفته نگارندگان، [[احمد آتش]] ثابت کرد نخستین کتاب بلاغت فارسی، ترجمان ‌البلاغه رادویانی است و این نظریه که تطوّر بلاغت فارسی با تألیف کتاب [[حدائق السحر]] [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشید وطواط]] آغاز می‌شود، نادرست است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.
    # فصاحت و بلاغت<ref>ر.ک: همان، ص20-28</ref>.
    # فصاحت و بلاغت<ref>ر.ک: همان، ص20-28</ref>.
    ## فصاحت<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>.
    ## فصاحت<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>.
    خط ۷۱: خط ۷۳:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۲

    معانی و بیان(علوی مقدم، سید محمد)
    معانی و بیان (علوی مقدم)
    پدیدآورانعلوی مقدم، سید محمد (نويسنده) اشرف‌زاده، رضا (نويسنده)
    ناشرسازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت). مرکز تحقيق و توسعه علوم انسانی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1388ش
    چاپ9
    شابک978-964-459-238-6
    موضوعمعانی و بیان
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏م‎‏6 3356 ‏‎‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    معانی و بیان، نوشته چهره ماندگار زبان و ادب فارسی سید محمّد علوى مقدّم (1311-‌1397ش) و ادیب معاصر رضا اشرف‌زاده (متولد 1321ش)، متن درسی ویژه دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی دوره کارشناسی دانشگاه‌ها است. در این اثر، نقش قرآن کریم در پیدایش علوم بلاغی و نیز تأثیر بلاغت عربی اسلامی بر بلاغت فارسی تأیید شده است.

    روش

    • نویسندگان برای توضیح مباحث کتاب حاضر از اشعار فارسی استفاده فراوان کرده و شیوه گزیده‌نویسی را ترجیح داده‌اند؛ به‌عنوان مثال نوشته‌اند: «تعریض، به معنی گوشه و کنایه زدن است؛ یعنی اشاره کردن به جانبی و اراده جانبی دیگر؛ مثلا به دوستی که هرگز از کسی دستگیری نمی‌کند، بگویند:
    دوست آن باشد که گیرد دست دوستدر پریشان‌حالی و درماندگی[۱]
    • در این اثر، نمودار نیز به‌ندرت ترسیم شده است[۲].

    نویسندگان، کتاب حاضر را بدون مقدمه در 4 بخش ذیل ارائه کرده‌اند:

    1. مقدمات علوم بلاغی[۳].
      1. علوم بلاغی و فایده آنها[۴].
      2. پیدایش بلاغت در زبان عربی[۵].
      3. کتب بلاغت عربی پیش از آثار بلاغت فارسی[۶]. نویسندگان با بیان این نکته تاریخی که نخستین کتاب بلاغت در زبان فارسی دری در اواخر قرن پنجم هجری تصنیف شد و بلاغت فارسی دری در واقع بر بلاغت عربی، یعنی بلاغت اسلامی تکیه دارد، آثار تعداد 21 نفر از بلاغت‌نویسان عربی را به‌ترتیب زمانی به‌صورت اجمالی معرفی کرده‌اند که پیش از تدوین آثار بلاغت فارسی، به فعالیت علمی ادبی پرداخته‌اند[۷].
      4. پیدایش بلاغت در زبان فارسی و کتب بلاغی فارسی تا قرن هفتم هجری[۸]. به گفته نگارندگان، احمد آتش ثابت کرد نخستین کتاب بلاغت فارسی، ترجمان ‌البلاغه رادویانی است و این نظریه که تطوّر بلاغت فارسی با تألیف کتاب حدائق السحر رشید وطواط آغاز می‌شود، نادرست است[۹].
    2. فصاحت و بلاغت[۱۰].
      1. فصاحت[۱۱].
      2. بلاغت[۱۲].
    3. علم معانی[۱۳].
      1. اسناد خبری[۱۴].
      2. احوال مسندالیه[۱۵].
      3. احوال مسند[۱۶].
      4. انشاء[۱۷].
      5. قصر یا حصر[۱۸].
      6. فصل و وصل[۱۹].
      7. ایجاز، اطناب، مساوات[۲۰].
    4. علم بیان[۲۱].
      1. تشبیه[۲۲].
      2. استعاره[۲۳].
      3. مجاز[۲۴].
      4. کنایه[۲۵].

    منابع نویسنده

    نویسندگان برای نگارش این اثر از 44 منبع (به زبان فارسی و عربی در موضوعات بلاغی، نحوی، لغوی، علوم قرآنی، تفسیری و...) استفاده کرده‌اند[۲۶].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص137
    2. ر.ک: همان، ص121-122
    3. ر.ک: همان، ص1-19
    4. ر.ک: همان، ص1
    5. ر.ک: همان، ص3
    6. ر.ک: همان، ص7
    7. ر.ک: همان، ص7-14
    8. ر.ک: همان، ص14
    9. ر.ک: همان، ص15
    10. ر.ک: همان، ص20-28
    11. ر.ک: همان، ص20
    12. ر.ک: همان، ص25
    13. ر.ک: همان، ص29-84
    14. ر.ک: همان، ص30
    15. ر.ک: همان، ص35
    16. ر.ک: همان، ص54
    17. ر.ک: همان، ص58
    18. ر.ک: همان، ص71
    19. ر.ک: همان، ص75
    20. ر.ک: همان، ص78
    21. ر.ک: همان، ص85-137
    22. ر.ک: همان، ص85
    23. ر.ک: همان، ص116
    24. ر.ک: همان، ص128
    25. ر.ک: همان، ص133
    26. ر.ک: همان، ص138-140

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها