زيباترين سخن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در بخش اول، به بررسی اعجاز بلاغی قرآن، پرداخته شده است. نویسنده در این بخش، محورهای زیبایی سخن را به سه بخش رسایی (معانی: رعایت مقام و تناسب سخن)؛ روانی (بیان: رساندن مقصود بدون گیر و تعقید) و شیوایی و آرایه (بدیع: آذینبندی و آرایه سخن) تقسیم نموده و به این نکته اشاره دارد که اگر اندیشوری توانست تمام معیارها را در هر سه بخش رعایت کند، سخن او زیباترین سخن خواهد شد. این سه ویژگی، در انتخاب حروف و اعراب آنها و در ترکیب واژهها و ساختار جمله، نقش اساسی دارد. وی معتقد است تمام جزئیات قرآن، حتی انتخاب حروف و اعراب نیز اعجاز است و هیچ فرهیخته و اندیشوری را نرسد که مانند قرآن، زیبایی بیاورد که قرآن سراسر زیبا و زیباترین است. وی در این بخش، سخن خود را در سه فصل انتخاب حروف، اعراب حروف و ترکیب واژهها، طرح نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص51- 52</ref>. | در بخش اول، به بررسی اعجاز بلاغی قرآن، پرداخته شده است. نویسنده در این بخش، محورهای زیبایی سخن را به سه بخش رسایی (معانی: رعایت مقام و تناسب سخن)؛ روانی (بیان: رساندن مقصود بدون گیر و تعقید) و شیوایی و آرایه (بدیع: آذینبندی و آرایه سخن) تقسیم نموده و به این نکته اشاره دارد که اگر اندیشوری توانست تمام معیارها را در هر سه بخش رعایت کند، سخن او زیباترین سخن خواهد شد. این سه ویژگی، در انتخاب حروف و اعراب آنها و در ترکیب واژهها و ساختار جمله، نقش اساسی دارد. وی معتقد است تمام جزئیات قرآن، حتی انتخاب حروف و اعراب نیز اعجاز است و هیچ فرهیخته و اندیشوری را نرسد که مانند قرآن، زیبایی بیاورد که قرآن سراسر زیبا و زیباترین است. وی در این بخش، سخن خود را در سه فصل انتخاب حروف، اعراب حروف و ترکیب واژهها، طرح نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص51- 52</ref>. | ||
در بخش دوم، اعجاز محتوایی قرآن، موردبحث قرار گرفته است. ازآنجاییکه به اعتقاد نویسنده، این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار است، برای تبیین آن و نیز بیان محورهایی که مطالب را در این موضوع، بهوضوح روشن مینماید، در این بخش ابتدا به دو محور ظرفیت انسان و ادعای وحی توجه شده و سپس، به تبیین محورهای بحث، پرداخته شده است<ref>ر.ک: | در بخش دوم، اعجاز محتوایی قرآن، موردبحث قرار گرفته است. ازآنجاییکه به اعتقاد نویسنده، این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار است، برای تبیین آن و نیز بیان محورهایی که مطالب را در این موضوع، بهوضوح روشن مینماید، در این بخش ابتدا به دو محور ظرفیت انسان و ادعای وحی توجه شده و سپس، به تبیین محورهای بحث، پرداخته شده است<ref>ر.ک:همان، ص112</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
[[رده:مباحث دیگر علوم قرآن (اعجاز ...)]] | [[رده:مباحث دیگر علوم قرآن (اعجاز...)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۹
زيباترين سخن | |
---|---|
پدیدآوران | احمدی، حبیبالله (نويسنده) |
ناشر | فاطيما |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1384ش |
چاپ | 4 |
شابک | 964-91122-5-1 |
موضوع | قرآن - اعجاز - قرآن - علوم قرآنی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف3ز9 86 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زیباترین سخن اثر حبیبالله احمدی، پژوهشی است پیرامون اعجاز بلاغی و محتوایی قرآن کریم.
نویسنده بر این باور است که در مورد هیچکدام از موضوعات قرآنی، این مقدار نوشتار نیامده و سعی وی در این اثر، برگزیده گویی است. ازآنجاییکه موضوع اصلی کتاب، پیرامون زیباترین سخن یعنی قرآن است، نویسنده نام آن را برگرفته از آیه «الله نزل احسن الحدیث» (زمر/ 23)، «زیباترین سخن» انتخاب کرده است[۱].
مطالب دو بخش اصلی تنظیم شده است. در پیشگفتار، مباحثی در قرآنپژوهی و اهمیت آن؛ چالشگری با قرآن؛ فراخوانی قرآن؛ رمز اعجاز؛ حقیقت اعجاز؛ قرآن و نظام علیت؛ اعجاز و توحید؛ قرآن و اعجاز؛ انگیزه اعجاز؛ دانش بشری و اعجاز و ابعاد اعجاز قرآن، مطرح گردیده است[۲].
در بخش اول، به بررسی اعجاز بلاغی قرآن، پرداخته شده است. نویسنده در این بخش، محورهای زیبایی سخن را به سه بخش رسایی (معانی: رعایت مقام و تناسب سخن)؛ روانی (بیان: رساندن مقصود بدون گیر و تعقید) و شیوایی و آرایه (بدیع: آذینبندی و آرایه سخن) تقسیم نموده و به این نکته اشاره دارد که اگر اندیشوری توانست تمام معیارها را در هر سه بخش رعایت کند، سخن او زیباترین سخن خواهد شد. این سه ویژگی، در انتخاب حروف و اعراب آنها و در ترکیب واژهها و ساختار جمله، نقش اساسی دارد. وی معتقد است تمام جزئیات قرآن، حتی انتخاب حروف و اعراب نیز اعجاز است و هیچ فرهیخته و اندیشوری را نرسد که مانند قرآن، زیبایی بیاورد که قرآن سراسر زیبا و زیباترین است. وی در این بخش، سخن خود را در سه فصل انتخاب حروف، اعراب حروف و ترکیب واژهها، طرح نموده است[۳].
در بخش دوم، اعجاز محتوایی قرآن، موردبحث قرار گرفته است. ازآنجاییکه به اعتقاد نویسنده، این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار است، برای تبیین آن و نیز بیان محورهایی که مطالب را در این موضوع، بهوضوح روشن مینماید، در این بخش ابتدا به دو محور ظرفیت انسان و ادعای وحی توجه شده و سپس، به تبیین محورهای بحث، پرداخته شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.