۱۴۶٬۹۶۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '،ح' به '، ح'
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. رده:کتابشناسی' به '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ح' به '، ح') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المحجّة في تقريرات الحجّة'''، به قلم [[صافی گلپایگانی، علی|آیتالله على صافى گلپايگانى]]، تقريرات درس خارج اصول [[حجت کوهکمری، محمد|آیتالله سيد محمد حجّت كوهكمرى]] مىباشد كه به زبان عربى و در سال 1419ق، تدوين شده است. | '''المحجّة في تقريرات الحجّة'''، به قلم [[صافی گلپایگانی، علی|آیتالله على صافى گلپايگانى]]، تقريرات درس خارج اصول [[حجت کوهکمری، محمد|آیتالله سيد محمد حجّت كوهكمرى]] مىباشد كه به زبان عربى و در سال 1419ق، تدوين شده است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۱: | ||
#لفظ مشترك كه در مورد آن، سه قول مطرح شده است: استحاله وجود آن به دليل لزوم اجمال و تطويل بدون فايده، وجوب آن به دليل متناهى بودن الفاظ و عدم تناهى معانى و امكان آن به دليل وقوع؛ | #لفظ مشترك كه در مورد آن، سه قول مطرح شده است: استحاله وجود آن به دليل لزوم اجمال و تطويل بدون فايده، وجوب آن به دليل متناهى بودن الفاظ و عدم تناهى معانى و امكان آن به دليل وقوع؛ | ||
#جواز يا عدم جواز استعمال لفظ در اكثر از معناى واحد؛ | #جواز يا عدم جواز استعمال لفظ در اكثر از معناى واحد؛ | ||
#مشتق: بحث از اين است كه آيا لفظ مشتق، فقط حقيقت در خصوص ذات متلبس به مبدأ در حال است يا حقيقت در اعم از آن و ذاتى كه مبدأ از آن منقضى شده است؟.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8422/1/17 المحجة في تقريرات | #مشتق: بحث از اين است كه آيا لفظ مشتق، فقط حقيقت در خصوص ذات متلبس به مبدأ در حال است يا حقيقت در اعم از آن و ذاتى كه مبدأ از آن منقضى شده است؟.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8422/1/17 المحجة في تقريرات الحجة، حجت كوه كمرى تبريزى، سيد محمد، ج۱، ص۱۷]</ref> | ||
در مقصد اول، در سيزده فصل، مبحث«امر» بررسى شده است. نویسنده، ضمن بحث از ماده و صيغه امر، به مسئله إجزاء و مقدمه واجب اشاره كرده و در ادامه، به بررسى امور زير پرداخته است: | در مقصد اول، در سيزده فصل، مبحث«امر» بررسى شده است. نویسنده، ضمن بحث از ماده و صيغه امر، به مسئله إجزاء و مقدمه واجب اشاره كرده و در ادامه، به بررسى امور زير پرداخته است: | ||