۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ناصف، حفني]] (نويسنده) | [[ناصف، حفني]] (نويسنده) | ||
[[دیاب، محمد ]] (نويسنده) | [[دیاب، محمد]] (نويسنده) | ||
[[محمد، سلطان ]] (نويسنده) | [[محمد، سلطان]] (نويسنده) | ||
[[طموم، مصطفی ]] (نويسنده) | [[طموم، مصطفی]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
این اثر در سه محور فن بلاغت شکل گرفته است. در علوم بلاغی، سخن از جملهٔ فنون ادبی و شاخههای سهگانهٔ معانی، بیان و بدیع است. علم معانی از بلاغت، دانشی است که در آن، حالاتی از واژههای عربی شناخته میشود که این واژهها توسط این حالات با مقتضای حال مطابقت میکنند. آنگاه، هر جمله با اختلاف آن احوال، صورتهای گوناگونی مییابد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 28</ref>بیان دانشی است که از آوردن یک معنی با اسلوبهای گوناگون بحث میکند. از اینرو، در این علم به تشبیه، مجاز و کنایه پرداخته میشود. <ref>ر.ک: همان، ص 141</ref>و بدیع علمی است که به واسطه آن، ویژگیهایی که به مقتضای حال بر زیبایی و ظرافت کلام میافزاید، شناخته میشود.<ref>ر.ک: همان، ص 183</ref> | این اثر در سه محور فن بلاغت شکل گرفته است. در علوم بلاغی، سخن از جملهٔ فنون ادبی و شاخههای سهگانهٔ معانی، بیان و بدیع است. علم معانی از بلاغت، دانشی است که در آن، حالاتی از واژههای عربی شناخته میشود که این واژهها توسط این حالات با مقتضای حال مطابقت میکنند. آنگاه، هر جمله با اختلاف آن احوال، صورتهای گوناگونی مییابد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 28</ref>بیان دانشی است که از آوردن یک معنی با اسلوبهای گوناگون بحث میکند. از اینرو، در این علم به تشبیه، مجاز و کنایه پرداخته میشود. <ref>ر.ک: همان، ص 141</ref>و بدیع علمی است که به واسطه آن، ویژگیهایی که به مقتضای حال بر زیبایی و ظرافت کلام میافزاید، شناخته میشود.<ref>ر.ک: همان، ص 183</ref> | ||
مؤلفان این کتاب همه زیرمجموعههای این فنون سهگانه را به اختصار توضیح | مؤلفان این کتاب همه زیرمجموعههای این فنون سهگانه را به اختصار توضیح دادهاند. آنان بیشتر از شواهد قرآنی نسبت به شواهد دیگر برای توضیح قاعدهها بهره گرفتهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 113</ref>پایانبخش کتاب نیز پرسشهایی برای محصلان علوم دینی است.<ref>ر.ک: همان، ص 235</ref> | ||
فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است | فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||