۸۴٬۸۲۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ته اند' به 'تهاند') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
=== مقدمه === | === مقدمه === | ||
مؤلف در مقدمه ی کتاب با بیان اینکه در کتاب دیگرش ([[امتداد رسالت: اثبات امامت و خلافت امیرالمؤمنین علیهالسلام از قرآن و سنت طبق منابع معتبر اهل سنت|امتداد رسالت]]) امامت و خلافت الهی [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] را از منابع معتبر اهل سنت ثابت کرده، در این کتاب از ذکر آیات و روایات مربوط به خلافت و امامت الهی صرف نظر کرده و از طریق تمرکز بر وجه مشترک شیعه و سنی در تعیین خلیفه؛ یعنی افضلیت وارد شده و می نویسد: «اهل سنت برای تصدی خلافت شروطی را ذکر | مؤلف در مقدمه ی کتاب با بیان اینکه در کتاب دیگرش ([[امتداد رسالت: اثبات امامت و خلافت امیرالمؤمنین علیهالسلام از قرآن و سنت طبق منابع معتبر اهل سنت|امتداد رسالت]]) امامت و خلافت الهی [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] را از منابع معتبر اهل سنت ثابت کرده، در این کتاب از ذکر آیات و روایات مربوط به خلافت و امامت الهی صرف نظر کرده و از طریق تمرکز بر وجه مشترک شیعه و سنی در تعیین خلیفه؛ یعنی افضلیت وارد شده و می نویسد: «اهل سنت برای تصدی خلافت شروطی را ذکر کردهاند که بر اساس آن، هر کس در آنها سرآمد باشد، افضل بوده و خلافت از آنِ او خواهد بود؛ شروطی مانند ایمان، شجاعت، علم، عدالت و ... . لذا با توجه به این نکته و اثبات افضلیت [[امام علی علیهالسلام]] از کتب و روایات معتبر اهل سنت، می توان تا حدی به این جدال و کشمکش دیرینه پایان داد و حقانیت مذهب تشیع را اثبات نمود.» | ||
=== پیشگفتار === | === پیشگفتار === | ||
مؤلف در پیشگفتار کتاب به انگیزه ی تألیف این کتاب اشاره کرده و سپس مزایای آن نسبت به کتب مشابه را دو مورد برشمرده است: | مؤلف در پیشگفتار کتاب به انگیزه ی تألیف این کتاب اشاره کرده و سپس مزایای آن نسبت به کتب مشابه را دو مورد برشمرده است: | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
مؤلف در فصل اول این کتاب با بیان اینکه: «بر اساس قاعده ی عقلی تقدّم افضل بر مفضول یا همان قُبح تقدیم مفضول بر افضل، جانشین و قائم مقام پیامبر صلیاللهعلیهوآله باید افضل امت باشد»، برای اثبات آن به سخنان و استدلال های [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه حرانی]]، [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیّم جوزیه]]، [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضی باقلانی]] و آیه ی انتخاب الهی طالوت استناد می کند. | مؤلف در فصل اول این کتاب با بیان اینکه: «بر اساس قاعده ی عقلی تقدّم افضل بر مفضول یا همان قُبح تقدیم مفضول بر افضل، جانشین و قائم مقام پیامبر صلیاللهعلیهوآله باید افضل امت باشد»، برای اثبات آن به سخنان و استدلال های [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه حرانی]]، [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیّم جوزیه]]، [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضی باقلانی]] و آیه ی انتخاب الهی طالوت استناد می کند. | ||
=== فصل دوم: مقابله با احادیث فضائل علوی و راویانش === | === فصل دوم: مقابله با احادیث فضائل علوی و راویانش === | ||
مؤلف این فصل از کتاب هارون امت را با این سخن شروع می کند که: «با وجود اینکه کتب اهل سنت پر از روایات فضائل علوی است، اما روایات فراوانی نیز بوده که محدثان بزرگ مکتب سقیفه به خاطر دشمنی با [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی علیهالسلام]] و یا ترس از شیعه شدن مردم، عمدا نقل | مؤلف این فصل از کتاب هارون امت را با این سخن شروع می کند که: «با وجود اینکه کتب اهل سنت پر از روایات فضائل علوی است، اما روایات فراوانی نیز بوده که محدثان بزرگ مکتب سقیفه به خاطر دشمنی با [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی علیهالسلام]] و یا ترس از شیعه شدن مردم، عمدا نقل نکردهاند.» | ||
وی برای اثبات این ادعا، به سخن و عملکرد چند تن از بزرگان اهل سنت در قبال احادیث فضائل علوی اشاره می کند؛ افرادی مانند: عامر شعبی، سفیان ثوری، شعبه بن حجاج، سلام بن ابی مطیع، [[لیث بن سعد]] و [[وکیع بن جراح]]. | وی برای اثبات این ادعا، به سخن و عملکرد چند تن از بزرگان اهل سنت در قبال احادیث فضائل علوی اشاره می کند؛ افرادی مانند: عامر شعبی، سفیان ثوری، شعبه بن حجاج، سلام بن ابی مطیع، [[لیث بن سعد]] و [[وکیع بن جراح]]. | ||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
مؤلف احادیث ساختگی در فضیلت خلفای ثلاثه را یکی از مهمترین عللی دانسته که حق و باطل را بر عامه مشتبه ساخته و مانع از پذیرش افضلیت [[امام علی علیهالسلام]] شده است. وی با استناد به سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] که بسیاری از روایات فضائل خلفا را ساختگی دانستهاند، ریشه ی پیدایش این احادیث را آنطور که در کتاب سلیم بن قیس هلالی آمده، به معاویه نسبت می دهد و برای تأیید این موضوع، سخنان [[ابوالحسن مدائنی]] (از مورخان متقدم اهل سنت)، [[اسکافی، محمد بن عبدالله|ابوجعفر اسکافی]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] را شاهد می آورد. | مؤلف احادیث ساختگی در فضیلت خلفای ثلاثه را یکی از مهمترین عللی دانسته که حق و باطل را بر عامه مشتبه ساخته و مانع از پذیرش افضلیت [[امام علی علیهالسلام]] شده است. وی با استناد به سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] که بسیاری از روایات فضائل خلفا را ساختگی دانستهاند، ریشه ی پیدایش این احادیث را آنطور که در کتاب سلیم بن قیس هلالی آمده، به معاویه نسبت می دهد و برای تأیید این موضوع، سخنان [[ابوالحسن مدائنی]] (از مورخان متقدم اهل سنت)، [[اسکافی، محمد بن عبدالله|ابوجعفر اسکافی]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] را شاهد می آورد. | ||
مؤلف سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهلبیت علیهمالسلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل | مؤلف سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهلبیت علیهمالسلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل کردهاند که ناصبی بوده و در نزد اهل سنت، ثقه به شمار می آیند (آن هم اغلب با توثیق حدسی از روی روایات خوشایند آن ها، نه توثیق حسی)» معتقد است که: «در نقد این روایات باید از راه بررسی متن روایات و تعارضشان با روایات صحیح السند دیگر وارد شد، نه از راه بررسی سندی.» | ||
مؤلف سپس به عنوان دو نمونه از این احادیث ساختگی در فضیلت خلفا، حدیث «اَبُوبَکْرُ وَ عُمَرُ سَیِّدا کُهُولِ اَهْل الْجَنَّهِ» و روایت «خَيْرَ اَلْأُمَّةِ بَعْدَ نَبِيِّهَا أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ» از زبان [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی علیهالسلام]] را در 26 صفحه مورد بررسی قرار می دهد. | مؤلف سپس به عنوان دو نمونه از این احادیث ساختگی در فضیلت خلفا، حدیث «اَبُوبَکْرُ وَ عُمَرُ سَیِّدا کُهُولِ اَهْل الْجَنَّهِ» و روایت «خَيْرَ اَلْأُمَّةِ بَعْدَ نَبِيِّهَا أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ» از زبان [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی علیهالسلام]] را در 26 صفحه مورد بررسی قرار می دهد. | ||