۱۱۱٬۴۵۸
ویرایش
شیوه دانش‌پژوهى (ترجمه و شرح آداب المتعلمین) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۰
، ۲۷ مهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ته اند' به 'ته‌اند'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ته اند' به 'ته‌اند') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
دانش‌آموز در فراگیرى دانش باید خشنودى خدا را بجوید و در پى زدودن نادانى از خود و دیگران برآید و زنده نگهداشتن دین و امر به معروف و نهى از منکر را بخواهد. | دانش‌آموز در فراگیرى دانش باید خشنودى خدا را بجوید و در پى زدودن نادانى از خود و دیگران برآید و زنده نگهداشتن دین و امر به معروف و نهى از منکر را بخواهد. | ||
در فصل سوم از شیوه گزینش علم، شیوه برگزیدن استاد، شیوه انتخاب هم‌مباحثه و چگونگى نگارش سخن رفته است. کوشش، مواظبت و همت مدخلهاى فصل چهارم است. فصل پنجم، به چگونگى آغاز درس و مقدار و ترتیب آن اختصاص دارد. بهتر است درس از روز چهارشنبه آغاز شود. اندازه درس باید در آغاز اندک باشد و از متنهاى ساده آغاز شود. رواست فراگیر در درسهاى | در فصل سوم از شیوه گزینش علم، شیوه برگزیدن استاد، شیوه انتخاب هم‌مباحثه و چگونگى نگارش سخن رفته است. کوشش، مواظبت و همت مدخلهاى فصل چهارم است. فصل پنجم، به چگونگى آغاز درس و مقدار و ترتیب آن اختصاص دارد. بهتر است درس از روز چهارشنبه آغاز شود. اندازه درس باید در آغاز اندک باشد و از متنهاى ساده آغاز شود. رواست فراگیر در درسهاى گذشته‌اندیشه کند و از کوتاهى و کاهلى بپرهیزد و بحث و مناظره را فراموش نکند و بجاست درسهاى گذشته را با شادابى تکرار کند. | ||
توکل، موضوع فصل ششم است. بر دانش‌آموز است که در راه فراگیرى دانش تکیه بر خدا کند و عمر خویش را فداى کسب روزى نکند و شکیبا باشد چه، به کارى بس بزرگ روى کرده است. در فصل هفتم، زمان تحصیل آمده است. مى‌گوید بهترین هنگام فراگیرى، آغاز جوانى، سحرگاه و بین نماز مغرب و عشاء است. فراگیر اگر از دانشى خسته شد، باید به دانشى دیگر بپردازد تا خستگى از او زدوده شود. در فصل هشتم سخن از مهربانى و پندآموزى است. استاد باید دانش‌پژوه را آگاه به مسائل روز بارآورد و تا پایان عمر با او مهربانى کند و شاگرد باید از ستیزه و درافتادن با بى‌خردان دورى گزیند. | توکل، موضوع فصل ششم است. بر دانش‌آموز است که در راه فراگیرى دانش تکیه بر خدا کند و عمر خویش را فداى کسب روزى نکند و شکیبا باشد چه، به کارى بس بزرگ روى کرده است. در فصل هفتم، زمان تحصیل آمده است. مى‌گوید بهترین هنگام فراگیرى، آغاز جوانى، سحرگاه و بین نماز مغرب و عشاء است. فراگیر اگر از دانشى خسته شد، باید به دانشى دیگر بپردازد تا خستگى از او زدوده شود. در فصل هشتم سخن از مهربانى و پندآموزى است. استاد باید دانش‌پژوه را آگاه به مسائل روز بارآورد و تا پایان عمر با او مهربانى کند و شاگرد باید از ستیزه و درافتادن با بى‌خردان دورى گزیند. | ||