هارون امت: اثبات افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شروط خلافت از مدارک معتبر اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مولف ' به 'مؤلف '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف ' به 'مؤلف ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۴: خط ۵۴:
«راویانی که احادیث فضائل علوی را نقل می کردند، به گونه های مختلف مورد جرح و ضرب عالمان و عوامان  اهل تسنن قرار می گرفتند: یکی تضعیف میشد، دیگری به بی دینی و کفر متهم میشد، یکی را نجس میدانستند، منبر دیگری را می شکستند، یکی را کتک میزدند و بعضی دیگر را نیز می کشتند.»  
«راویانی که احادیث فضائل علوی را نقل می کردند، به گونه های مختلف مورد جرح و ضرب عالمان و عوامان  اهل تسنن قرار می گرفتند: یکی تضعیف میشد، دیگری به بی دینی و کفر متهم میشد، یکی را نجس میدانستند، منبر دیگری را می شکستند، یکی را کتک میزدند و بعضی دیگر را نیز می کشتند.»  


مولف برای هر کدام از این موارد، مدارکی از کتب اهل سنت ارائه می دهد.  
مؤلف  برای هر کدام از این موارد، مدارکی از کتب اهل سنت ارائه می دهد.  
=== فصل سوم: برتری امیرالمؤمنین علیه‌السلام ===
=== فصل سوم: برتری امیرالمؤمنین علیه‌السلام ===
مؤلف در این فصل از کتاب، با بیان اختلافی بودن افضل امت بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در نزد اهل سنت، با استناد به سخنان ابن حزم آندلسی، [[البانی، محمد ناصرالدین|محمد ناصرالدین ألبانی]]، [[ذهبی، محمد بن احمد|شمس‌الدین ذهبی]]، [[ابن حجر هیتمی، احمد بن محمد|ابن حجر هیتمی]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبی]]، [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضی باقلانی]] و [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضی عبدالجبار معتزلی]] ثابت می کند که حتی بسیاری از صحابه و تابعین بر این اعتقاد بودند که [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] افضل امت است!  
مؤلف در این فصل از کتاب، با بیان اختلافی بودن افضل امت بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در نزد اهل سنت، با استناد به سخنان ابن حزم آندلسی، [[البانی، محمد ناصرالدین|محمد ناصرالدین ألبانی]]، [[ذهبی، محمد بن احمد|شمس‌الدین ذهبی]]، [[ابن حجر هیتمی، احمد بن محمد|ابن حجر هیتمی]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبی]]، [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضی باقلانی]] و [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضی عبدالجبار معتزلی]] ثابت می کند که حتی بسیاری از صحابه و تابعین بر این اعتقاد بودند که [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] افضل امت است!  


مولف سپس در ادامه به بعضی احادیث نبوی و آیات قرآن که مفهومش دلالت بر افضلیت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]] دارد، به صورت گذرا اشاره می کند و  سپس چهار حدیث نبوی را که با صراحت بیشتری این مطلب را می رساند، مورد بررسی قرار می دهد.
مؤلف  سپس در ادامه به بعضی احادیث نبوی و آیات قرآن که مفهومش دلالت بر افضلیت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]] دارد، به صورت گذرا اشاره می کند و  سپس چهار حدیث نبوی را که با صراحت بیشتری این مطلب را می رساند، مورد بررسی قرار می دهد.


مولف بعد از ارائه ی احادیث و بررسی سندی و دلالی آن، به سخنان امام حسن مجتبی علیه‌السلام، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفة بن یمان، [[انصاری، جابر بن عبدالله|جابر بن عبدالله]]، مقداد بن اسود و سعد بن ابی وقاص که با سندهای معتبر نقل شده و به صراحت دلالت بر برتری [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] بر تمام امت دارد، استناد می کند.
مؤلف  بعد از ارائه ی احادیث و بررسی سندی و دلالی آن، به سخنان امام حسن مجتبی علیه‌السلام، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفة بن یمان، [[انصاری، جابر بن عبدالله|جابر بن عبدالله]]، مقداد بن اسود و سعد بن ابی وقاص که با سندهای معتبر نقل شده و به صراحت دلالت بر برتری [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] بر تمام امت دارد، استناد می کند.
=== فصل چهارم: بررسی ویژگی های امیرالمؤمنین علیه‌السلام ===
=== فصل چهارم: بررسی ویژگی های امیرالمؤمنین علیه‌السلام ===
بعد از سه فصل مقدماتی، مولف در فصل چهارم به سر اصل مطلب می رسد و با استناد به سخنان بزرگان اهل سنت و روایات معتبر آن ها به همراه بررسی های سندی، می کوشد تا اشجعیت، اعلمیت، مومن ترین، عادل ترین و محبوب ترین بودن [[امام علی علیه‌السلام]] را ثابت کند.
بعد از سه فصل مقدماتی، مؤلف  در فصل چهارم به سر اصل مطلب می رسد و با استناد به سخنان بزرگان اهل سنت و روایات معتبر آن ها به همراه بررسی های سندی، می کوشد تا اشجعیت، اعلمیت، مومن ترین، عادل ترین و محبوب ترین بودن [[امام علی علیه‌السلام]] را ثابت کند.


مولف این فصل از کتاب را به پنج بخش تقسیم کرده و در هر بخش به موارد ذیل پرداخته است:
مؤلف  این فصل از کتاب را به پنج بخش تقسیم کرده و در هر بخش به موارد ذیل پرداخته است:


بخش اول: شجاعت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]]
بخش اول: شجاعت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]]
خط ۸۶: خط ۸۶:
اشاره به مدارک تلازم محبوبیت در نزد خدا و رسول با افضلیت، حدیث طیر مشوی، حدیث رایت خیبر، حدیث امر خدا و رسول به حُب حضرت، دامادی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیث منزلت، عقد برادری با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیث سد الابواب، همانندی با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در آیه ی مباهله و احادیث معتبر.
اشاره به مدارک تلازم محبوبیت در نزد خدا و رسول با افضلیت، حدیث طیر مشوی، حدیث رایت خیبر، حدیث امر خدا و رسول به حُب حضرت، دامادی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیث منزلت، عقد برادری با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیث سد الابواب، همانندی با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در آیه ی مباهله و احادیث معتبر.
=== فصل پنجم: نقد و بررسی روایات افضلیت خلفا ===
=== فصل پنجم: نقد و بررسی روایات افضلیت خلفا ===
مولف احادیث ساختگی در فضیلت خلفای ثلاثه را یکی از مهمترین عللی دانسته که حق و باطل را بر عامه مشتبه ساخته و مانع از پذیرش افضلیت [[امام علی علیه‌السلام]] شده است. وی با استناد به سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] که بسیاری از روایات فضائل خلفا را ساختگی دانسته اند، ریشه ی پیدایش این احادیث را  آنطور که در کتاب سلیم بن قیس هلالی آمده، به معاویه نسبت می دهد و برای تأیید این موضوع، سخنان [[ابوالحسن مدائنی]] (از مورخان متقدم اهل سنت)، [[اسکافی، محمد بن عبدالله|ابوجعفر اسکافی]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] را شاهد می آورد.  
مؤلف  احادیث ساختگی در فضیلت خلفای ثلاثه را یکی از مهمترین عللی دانسته که حق و باطل را بر عامه مشتبه ساخته و مانع از پذیرش افضلیت [[امام علی علیه‌السلام]] شده است. وی با استناد به سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] که بسیاری از روایات فضائل خلفا را ساختگی دانسته اند، ریشه ی پیدایش این احادیث را  آنطور که در کتاب سلیم بن قیس هلالی آمده، به معاویه نسبت می دهد و برای تأیید این موضوع، سخنان [[ابوالحسن مدائنی]] (از مورخان متقدم اهل سنت)، [[اسکافی، محمد بن عبدالله|ابوجعفر اسکافی]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] را شاهد می آورد.  


مولف سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل کرده اند که ناصبی بوده و در نزد اهل سنت، ثقه به شمار می آیند (آن هم اغلب با توثیق حدسی از روی روایات خوشایند آن ها، نه توثیق حسی)» معتقد است که: «در نقد این روایات باید از راه بررسی متن روایات و تعارضشان با روایات صحیح السند دیگر وارد شد، نه از راه بررسی سندی.»
مؤلف  سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل کرده اند که ناصبی بوده و در نزد اهل سنت، ثقه به شمار می آیند (آن هم اغلب با توثیق حدسی از روی روایات خوشایند آن ها، نه توثیق حسی)» معتقد است که: «در نقد این روایات باید از راه بررسی متن روایات و تعارضشان با روایات صحیح السند دیگر وارد شد، نه از راه بررسی سندی.»
مولف سپس به عنوان دو نمونه از این احادیث ساختگی در فضیلت خلفا، حدیث «اَبُوبَکْرُ وَ عُمَرُ سَیِّدا کُهُولِ اَهْل الْجَنَّهِ» و روایت «خَيْرَ اَلْأُمَّةِ بَعْدَ نَبِيِّهَا أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ» از زبان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] را در 26 صفحه مورد بررسی قرار می دهد.
مؤلف  سپس به عنوان دو نمونه از این احادیث ساختگی در فضیلت خلفا، حدیث «اَبُوبَکْرُ وَ عُمَرُ سَیِّدا کُهُولِ اَهْل الْجَنَّهِ» و روایت «خَيْرَ اَلْأُمَّةِ بَعْدَ نَبِيِّهَا أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ» از زبان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] را در 26 صفحه مورد بررسی قرار می دهد.


==پانويس ==
==پانويس ==