۱۴۷٬۰۹۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'رحمه اللّه' به 'رحمهاللّه'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رحمه اللّه' به 'رحمهاللّه') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[آستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی. گروه حدیث]] (محقق) | [[آستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی. گروه حدیث]] (محقق) | ||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف]] ( | [[علامه حلی، حسن بن یوسف]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 114 /ع8 خ8072* | | کد کنگره =BP 114 /ع8 خ8072* | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک =964-444-503-1 | | شابک =964-444-503-1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19904 | |||
| کتابخوان همراه نور =19904 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
علامه در ترجمه هر راوى، ديدگاه علماى رجالى گذشته را بدون اينكه به قائل آن اشاره كند، تكرار مىكند. در اين ميان، با توجه به اعتماد بيشتر علامه به نظريات [[نجاشى]]، ابتدا نظر نجاشى ذكر مىشود و جز در مواردى خاص، مثل اختلاف بين رجاليان درباره يك راوى، يا هنگام نقل نظر از كتابهاى رجالىاى كه فقط دست علامه بوده و به دست ما نرسيده است، منبع را ذكر نمىكند. اين امر، بر اعتماد بيشتر علامه به قول نجاشى دلالت دارد و به همين جهت، اصل متن خود را [[كتاب نجاشى]] قرار داده است. | علامه در ترجمه هر راوى، ديدگاه علماى رجالى گذشته را بدون اينكه به قائل آن اشاره كند، تكرار مىكند. در اين ميان، با توجه به اعتماد بيشتر علامه به نظريات [[نجاشى]]، ابتدا نظر نجاشى ذكر مىشود و جز در مواردى خاص، مثل اختلاف بين رجاليان درباره يك راوى، يا هنگام نقل نظر از كتابهاى رجالىاى كه فقط دست علامه بوده و به دست ما نرسيده است، منبع را ذكر نمىكند. اين امر، بر اعتماد بيشتر علامه به قول نجاشى دلالت دارد و به همين جهت، اصل متن خود را [[كتاب نجاشى]] قرار داده است. | ||
در خلاصة الأقوال از بيشتر منابع رجالى متقدم استفاده شده، ولى مهم اين است كه علامه بعضى از مطالب خود را از | در خلاصة الأقوال از بيشتر منابع رجالى متقدم استفاده شده، ولى مهم اين است كه علامه بعضى از مطالب خود را از كتابهایى آورده كه فقط خودش آنها را نقل كرده است، مثل رجال عقيقى يا رجال [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]] يا رجال ابن شاذان و... و اين كتابها از راه ديگرى به دست ما نرسيده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 انجمشعاع، على، ص112]</ref> | ||
از مهمترين شاخصههاى اين كتاب، نظريات علامه درباره راويان است. اين نظريات، حاكى از مبانى رجالى علامه است؛ نظرياتى كه از ديرباز مد نظر بزرگان اين دانش بوده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 همان]</ref> | از مهمترين شاخصههاى اين كتاب، نظريات علامه درباره راويان است. اين نظريات، حاكى از مبانى رجالى علامه است؛ نظرياتى كه از ديرباز مد نظر بزرگان اين دانش بوده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 همان]</ref> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
«الحسين بن مختار القلانسي، واقفي و قال ابن عقدة: إنه كوفي ثقة و الاعتماد عندي على الأول». | «الحسين بن مختار القلانسي، واقفي و قال ابن عقدة: إنه كوفي ثقة و الاعتماد عندي على الأول». | ||
كاملا مشهود است كه به علت وقف | كاملا مشهود است كه به علت وقف حسین بن مختار، توثيق [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]] پذيرفته نشده و فساد مذهب، در مقابل وثاقت آورده شده است. | ||
ج)- بسيارى ديگر چون «احمد بن حسن»، «حنان بن سدير صيرفى»، «محمد بن اسحاق بن عمار بن حيان تغلبى»، «ظفر بن حمدون»، «اسحاق بن عمار صيرفى» و... | ج)- بسيارى ديگر چون «احمد بن حسن»، «حنان بن سدير صيرفى»، «محمد بن اسحاق بن عمار بن حيان تغلبى»، «ظفر بن حمدون»، «اسحاق بن عمار صيرفى» و... | ||
بنابراین، از نظر علامه علاوه بر غلو، فرقههایى چون: فطحى، زيدى، واقفى و ناووسى نيز غير قابل اعتمادند و در آنها نيز بايد توقف كرد.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 ر.ک: همان ص114-117]</ref> | |||
يكى ديگر از ويژگىهاى علامه در رجالش «قبول حسن ظاهر» است؛ يعنى ايشان ملتزم به استفاده از «أصالة العدالة» در توثيق راويان بوده است؛ بدين معنى كه اگر پس از بررسى احوال راوى، به توثيق و يا تضعيف وى دست يافته نشد، اصل را بر عدالت وى بنا نهاده و وى را موثق و مورد اعتماد اعلام مىكند.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 ر.ک: همان، ص118-121]</ref> | يكى ديگر از ويژگىهاى علامه در رجالش «قبول حسن ظاهر» است؛ يعنى ايشان ملتزم به استفاده از «أصالة العدالة» در توثيق راويان بوده است؛ بدين معنى كه اگر پس از بررسى احوال راوى، به توثيق و يا تضعيف وى دست يافته نشد، اصل را بر عدالت وى بنا نهاده و وى را موثق و مورد اعتماد اعلام مىكند.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 ر.ک: همان، ص118-121]</ref> | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
از ديگر مبانى علامه مىتوان به موارد ذيل اشاره كرد: | از ديگر مبانى علامه مىتوان به موارد ذيل اشاره كرد: | ||
ترحم يكى از معصومين بر شخصى، نشانه وثاقت است. مراد از ترحم، گفتن عبارت | ترحم يكى از معصومين بر شخصى، نشانه وثاقت است. مراد از ترحم، گفتن عبارت «رحمهاللّه» يا تعبيرى مانند آن هنگام ياد كردن از شخص مرحوم است.<ref>رحمان ستايش، محمدكاظم، ج2، ص155</ref> | ||
شهادت راوى بههمراه يكى از ائمه و يا حضور وى با ايشان در جنگها نشانه وثاقت راوى است. [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در بسيارى از موارد كسانى را كه با پيامبر(ص) يا با [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در جنگ شركت داشتهاند و توثيق يا مدح نيز ندارند، در ضمن راويان قابل اعتماد ذكر كرده است.<ref>همان، ص155 و 156</ref> | شهادت راوى بههمراه يكى از ائمه و يا حضور وى با ايشان در جنگها نشانه وثاقت راوى است. [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در بسيارى از موارد كسانى را كه با پيامبر(ص) يا با [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در جنگ شركت داشتهاند و توثيق يا مدح نيز ندارند، در ضمن راويان قابل اعتماد ذكر كرده است.<ref>همان، ص155 و 156</ref> | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۹: | ||
وجود فضايل در شخص راوى نشانه وثاقت اوست. افرادى بهعنوان معتمد نزد علامه وجود دارند كه درباره آنان فقط عنوان «فاضل» يا امثال آن به كار رفته و مدح ديگرى ندارد و ظاهرا علامه بهواسطه اين فضايل بر ايشان اعتماد كرده است.<ref>همان، ص156</ref> | وجود فضايل در شخص راوى نشانه وثاقت اوست. افرادى بهعنوان معتمد نزد علامه وجود دارند كه درباره آنان فقط عنوان «فاضل» يا امثال آن به كار رفته و مدح ديگرى ندارد و ظاهرا علامه بهواسطه اين فضايل بر ايشان اعتماد كرده است.<ref>همان، ص156</ref> | ||
نقل روايات مدح راوى توسط مشايخ و بزرگان رجالى نشانه وثاقت راوى است؛ براى نمونه، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، «احمد بن | نقل روايات مدح راوى توسط مشايخ و بزرگان رجالى نشانه وثاقت راوى است؛ براى نمونه، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، «احمد بن ابراهیم، ابوحامد مراغى» را به اين علت كه درباره او مشايخ، روايت مدح نقل كردهاند، در بخش معتمدين نام برده است. گرچه اين روايت از نظر سند ضعيف است، اما [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] نقل اين روايت توسط مشايخ را شاهد بر اعتماد مشايخ بر او و جبرانكننده ضعف سند روايت گرفته است.<ref>همان، ص156</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۶: | ||
فهرست محتويات در پايان كتاب آمده است. | فهرست محتويات در پايان كتاب آمده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||