عمرو بن شرحبیل: تفاوت میان نسخه‌ها

عمرو بن شرحبیل‌، ابومیسره همدانى و کوفى؛ از على علیه‌السّلام و عبداللّه بن مسعود روایت نقل کرده است. در میان اصحاب ابن مسعود از جمله شش نفرى بود که عهده‌دار تعلیم قرآن و سنت پیامبر بودند و مردم را از دانش خود بهره‌مند مى‌ساختند. او همچنین از حذیفه و سلمان و قیس بن سعد بن عباده و نظایر آنان از فرزانگان صحابه روایت کرده است.

(ابن مسعود) روزى از او پرسید: اى ابومیسره! نظر تو درباره «بِالْخُنَّسِ، الْجَوارِ الْکنَّسِ» چیست؟. عمرو مى‌گوید: گفتم: من آن را فقط به عنوان گاو وحشى مى‌شناسم. گفت: من هم بیش از آنچه گفتى نمى‌دانم.  

شهید ثانى در «درایه» درباره او مى‌گوید: «تابعى، فاضل و از اصحاب ابن مسعود است». او از صحابه شمرده مى‌شود؛ یا آن که خدمت حضرت رسیده است و طبق نقل خوارزمى، او از راویان حدیث غدیر است. ابن حجر در «الإصابه» از قول طبرانى گفته است: «او از طریق عبدالعزیز بن عبداللّه قرشى از سعید بن ابى¬عروبه از قاسم بن عبدالغفار از عمرو بن شرحبیل آورده است مى‌گوید: از پیامبر شنیدم که مى‌فرمود: خدایا! یارى کن کسى را که على را یارى کند و گرامى دار کسى را که على را گرامى دارد و واگذار کسى را که على را واگذارد».

و در نسخه «الإصابه» به جاى شرحبیل واژه شراحیل آمده است که این اشتباه در نسخه است؛ زیرا از شراحیل به عنوان پدر عمرو در کتاب‌هاى تراجم اصلا یادى نشده است. علاوه بر آنکه ابن عبدالبرّ و نیز ابن اثیر از او به عنوان «عمرو بن شرحبیل» نام برده‌اند. پس چنین برمى‌آید که در نسخه «الإصابه» تحریفى رخ داده است. ابن عبدالبرّ گفته است: «او غیر از عمرو بن شرحبیل همدانى، ابومیسره شاگرد ابن مسعود است» و نسب او را نیافته است، ولى ابن اثیر هر دو را یکى دانسته و صحیح هم همین است؛ زیرا تولد او در آغاز هجرت یا اندکى پیش از آن بوده است. بنابراین او تابعى به شمار مى‌رود که پیامبر صلّى اللّه علیه و اله را درک کرده است؛ گر چه به سبب کمى سن با پیامبر همنشین نشده است، ولى شنیدن حدیث توسط او از پیامبر صلّى اللّه علیه و اله در حالتى که نوجوانى نزدیک بلوغ بوده، ممکن است.