الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الثقافةالدینیة' به 'الثقافة الدینیة') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''الطرق | '''الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإسلام في الصحراء الكبری'''، اثر [[مونس، حسین|حسین مونس]]، رساله‌ای است کوتاه و مختصر پیرامون تصوف و تأثیر آن در نشر اسلام در آفریقا. | ||
نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف صوفیه و اشاره به نقش آن در گسترش اسلام پرداخته است. وی صوفیه را جماعتی معرفی نموده است که در عبادات، ریاضات و مجاهدات خویش، اسلوبی واحد را برگزیده که شیخی از | نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف صوفیه و اشاره به نقش آن در گسترش اسلام پرداخته است. وی صوفیه را جماعتی معرفی نموده است که در عبادات، ریاضات و مجاهدات خویش، اسلوبی واحد را برگزیده که شیخی از شیوخ تصوف، برای ایشان مشخص نموده و ایشان در تبعیت از وی، آن اعمال را انجام داده و به آن شیخ، منسوب هستند. به اعتقاد وی، صوفی شخص زاهدی است که نفس و روح خویش را به تعبد خداوند و عمل به طاعات وی، مشغول داشته است<ref>ر.ک: تمهید، ص3</ref>. | ||
وی در ادامه، به معرفی بزرگان تصوف، از جمله عبدالقادر جیلانی محی‌الدین ابومحمد بن ابی‌صالح زنجی (471- 561ق/ 1077- 1166م)<ref>متن کتاب، ص16</ref>، ابومدین شعیب بن حسین یکی از شاگردان جیلانی<ref>همان، ص19</ref>، [[ابوالحسن شاذلی]]<ref>همان، ص22</ref> پرداخته و با توجه به سیره و روش زندگی این بزرگان، آن را | وی در ادامه، به معرفی بزرگان تصوف، از جمله: عبدالقادر جیلانی محی‌الدین ابومحمد بن ابی‌صالح زنجی (471- 561ق/ 1077- 1166م)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16</ref>، ابومدین شعیب بن حسین یکی از شاگردان جیلانی<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>، [[ابوالحسن شاذلی]]<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> پرداخته و با توجه به سیره و روش زندگی این بزرگان، آن را مهمترین و بزرگ‌ترین عامل انتشار اسلام در صحرای بزرگ آفریقا دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>. | ||
توصیف بلاد و ممالک آفریقا و تقسیم مناطق آن به پنج منطقه<ref>همان، ص44</ref> و توصیف صوفیه مرابطه<ref>همان، ص53</ref> از جمله | توصیف بلاد و ممالک آفریقا و تقسیم مناطق آن به پنج منطقه<ref>ر.ک: همان، ص44</ref> و توصیف صوفیه مرابطه<ref>همان، ص53</ref>، از جمله مطالب مطرح‌شده در کتاب می‌باشد. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
تمهید و متن کتاب. | |||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:تاریخ تصوف و عرفان]] | [[رده:تاریخ تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۳
| الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإسلامي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مونس، حسین (نویسنده) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدینیة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1428ق. = 2007م. |
| چاپ | چاپ دوم |
| شابک | 977-5250-71-4 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /آ7م8 / 277 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الطرق الصوفية و أثرها في نشر الإسلام في الصحراء الكبری، اثر حسین مونس، رساله‌ای است کوتاه و مختصر پیرامون تصوف و تأثیر آن در نشر اسلام در آفریقا.
نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف صوفیه و اشاره به نقش آن در گسترش اسلام پرداخته است. وی صوفیه را جماعتی معرفی نموده است که در عبادات، ریاضات و مجاهدات خویش، اسلوبی واحد را برگزیده که شیخی از شیوخ تصوف، برای ایشان مشخص نموده و ایشان در تبعیت از وی، آن اعمال را انجام داده و به آن شیخ، منسوب هستند. به اعتقاد وی، صوفی شخص زاهدی است که نفس و روح خویش را به تعبد خداوند و عمل به طاعات وی، مشغول داشته است[۱].
وی در ادامه، به معرفی بزرگان تصوف، از جمله: عبدالقادر جیلانی محی‌الدین ابومحمد بن ابی‌صالح زنجی (471- 561ق/ 1077- 1166م)[۲]، ابومدین شعیب بن حسین یکی از شاگردان جیلانی[۳]، ابوالحسن شاذلی[۴] پرداخته و با توجه به سیره و روش زندگی این بزرگان، آن را مهمترین و بزرگ‌ترین عامل انتشار اسلام در صحرای بزرگ آفریقا دانسته است[۵].
توصیف بلاد و ممالک آفریقا و تقسیم مناطق آن به پنج منطقه[۶] و توصیف صوفیه مرابطه[۷]، از جمله مطالب مطرح‌شده در کتاب می‌باشد.
پانویس
منابع مقاله
تمهید و متن کتاب.