ولایت شرط قبولی اعمال: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
برای اطلاع از کلیت مباحث مطرح‌شده در اثر و نوع ادبیات نویسنده، بخشی از متن کتاب را در زیر می‌خوانید: | برای اطلاع از کلیت مباحث مطرح‌شده در اثر و نوع ادبیات نویسنده، بخشی از متن کتاب را در زیر می‌خوانید: | ||
«درباره قبولى اعمال و شروط آن، در کتابهاى تحقیقى و فقهى و اخلاقى، نظریهها و تحقیقات زیاد، ابراز گردیده که ما در این مختصر، به چکیده آنها و نتیجه تحقیق و پژوهش خود را، به‌عنوان عقیده خود، بیان | «درباره قبولى اعمال و شروط آن، در کتابهاى تحقیقى و فقهى و اخلاقى، نظریهها و تحقیقات زیاد، ابراز گردیده که ما در این مختصر، به چکیده آنها و نتیجه تحقیق و پژوهش خود را، به‌عنوان عقیده خود، بیان مىنماییم. البته در روایات زیاد، شرط قبولى اعمال را به‌مناسبت‌هایى، چند چیز معرفى نموده است؛ مانند: ولایت، انتظار فرج، نماز، صله ارحام، خدمت به خلق، گناه نکردن و دل پاک و نورانی داشتن و اهل تقوا بودن و حضور قلب داشتن و غیره. در مورد هر تک‌تک اینها، تشویقها و پاداشهاى زیاد و وعدههاى فراوان داده شده است. مخصوصا درباره نماز اهمیت فوق‌العاده داده شده، اما از آیات و روایات استفاده مىشود که ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین]] و اولاد طاهرینش(ع)، شرط اصلى و بقیه بالطبع است. | ||
پس اگر کسى ولایت [[امام علی علیه‌السلام|على]] و اولاد [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] را نپذیرد، تمام عمرش را روزها روزه بدارد و شب‌ها تا صبح عبادت نماید، برایش کوچک‌ترین اثر و نفعى نخواهد داشت. حتى قبولى نماز (که نشانه عبودیت و اخلاص به معبود و رکن دین است)، به پذیرفتن ولایت، بستگى دارد؛ پس تا نماز قبول نشود، سایر اعمال قبول نخواهد شد و خود نماز هم قبول | پس اگر کسى ولایت [[امام علی علیه‌السلام|على]] و اولاد [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] را نپذیرد، تمام عمرش را روزها روزه بدارد و شب‌ها تا صبح عبادت نماید، برایش کوچک‌ترین اثر و نفعى نخواهد داشت. حتى قبولى نماز (که نشانه عبودیت و اخلاص به معبود و رکن دین است)، به پذیرفتن ولایت، بستگى دارد؛ پس تا نماز قبول نشود، سایر اعمال قبول نخواهد شد و خود نماز هم قبول نمىشود تا ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان(ع)]] و اولاد او را قبول نمایند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29-30</ref>. | ||
نویسنده در ادامه به بیان مباحث مربوط به ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] در آیات مختلف، مانند: آیات تبلیغ، اکمال دین، سأل سائل بعذاب واقع، ولایت، هدایت، سجده نکردن به اصنام، سؤال از نعمت، اولی‌الامر، حبل المتین، مباهله و روایات مختلف پرداخته است. | نویسنده در ادامه به بیان مباحث مربوط به ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] در آیات مختلف، مانند: آیات تبلیغ، اکمال دین، سأل سائل بعذاب واقع، ولایت، هدایت، سجده نکردن به اصنام، سؤال از نعمت، اولی‌الامر، حبل المتین، مباهله و روایات مختلف پرداخته است. | ||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹
| ولایت شرط قبولی اعمال | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امینی گلستانی، محمد (نويسنده) |
| ناشر | المطبعة الکاثولیکیة للآباء الیسوعیین ** سپهر آذين |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 13سده - 1395ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-6920-27-6 |
| موضوع | علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت - ولایت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /الف81 و8 223/54 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ولایت شرط قبولی اعمال، کتابی است از محمد امینی گلستانی با موضوع ولایت امیرالمؤمنین(ع).
کتاب درباره ولایت امیر مؤمنان و اولاد طاهرینش(ع) و آیات و روایات مربوط به آن، از سنی و شیعه، نوشته شده است[۱].
لحن نگارش کتاب، لحنی ارزشی است و ممکن است برخی مواقع خواننده با خواندن متن آن ناخودآگاه خود را در پای یکی از منبرهای دینی حس کند. قواعد نگارشی فارسی در آن نیز به دلیل تفاوت زبان گفتاری و مادری نویسنده با زبان فارسی اندکی ضعیف است.
برای اطلاع از کلیت مباحث مطرح‌شده در اثر و نوع ادبیات نویسنده، بخشی از متن کتاب را در زیر می‌خوانید:
«درباره قبولى اعمال و شروط آن، در کتابهاى تحقیقى و فقهى و اخلاقى، نظریهها و تحقیقات زیاد، ابراز گردیده که ما در این مختصر، به چکیده آنها و نتیجه تحقیق و پژوهش خود را، به‌عنوان عقیده خود، بیان مىنماییم. البته در روایات زیاد، شرط قبولى اعمال را به‌مناسبت‌هایى، چند چیز معرفى نموده است؛ مانند: ولایت، انتظار فرج، نماز، صله ارحام، خدمت به خلق، گناه نکردن و دل پاک و نورانی داشتن و اهل تقوا بودن و حضور قلب داشتن و غیره. در مورد هر تک‌تک اینها، تشویقها و پاداشهاى زیاد و وعدههاى فراوان داده شده است. مخصوصا درباره نماز اهمیت فوق‌العاده داده شده، اما از آیات و روایات استفاده مىشود که ولایت امیرالمؤمنین و اولاد طاهرینش(ع)، شرط اصلى و بقیه بالطبع است.
پس اگر کسى ولایت على و اولاد على(ع) را نپذیرد، تمام عمرش را روزها روزه بدارد و شب‌ها تا صبح عبادت نماید، برایش کوچک‌ترین اثر و نفعى نخواهد داشت. حتى قبولى نماز (که نشانه عبودیت و اخلاص به معبود و رکن دین است)، به پذیرفتن ولایت، بستگى دارد؛ پس تا نماز قبول نشود، سایر اعمال قبول نخواهد شد و خود نماز هم قبول نمىشود تا ولایت امیر مؤمنان(ع) و اولاد او را قبول نمایند»[۲].
نویسنده در ادامه به بیان مباحث مربوط به ولایت امیرالمؤمنین(ع) در آیات مختلف، مانند: آیات تبلیغ، اکمال دین، سأل سائل بعذاب واقع، ولایت، هدایت، سجده نکردن به اصنام، سؤال از نعمت، اولی‌الامر، حبل المتین، مباهله و روایات مختلف پرداخته است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.