۱٬۱۲۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی'
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی') برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، احمد بن محمد سليمان ابوغالب زرارى؛ [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه]]؛ حسن بن حمزه ابومحمد طبرى؛ حسن بن محمد بن يحيى؛ حسين بن على بن سفيان بن خالد بن سفيان بزوفرى؛ على بن محمد بن على قلانسى و محمد بن على بن فضل بن تمام دهقان ابوالحسين نام برد و در رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از 27 نفر به عنوان مشايخ غضائرى ياد شده است. [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] در كتاب معجم رجال الحديث كه مشايخ [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] را ليست كرده، از ابوالمفضل شيبانى در زمره مشايخ وى نام مى‌برد. | احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، احمد بن محمد سليمان ابوغالب زرارى؛ [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه]]؛ حسن بن حمزه ابومحمد طبرى؛ حسن بن محمد بن يحيى؛ حسين بن على بن سفيان بن خالد بن سفيان بزوفرى؛ على بن محمد بن على قلانسى و محمد بن على بن فضل بن تمام دهقان ابوالحسين نام برد و در رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از 27 نفر به عنوان مشايخ غضائرى ياد شده است. [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] در كتاب معجم رجال الحديث كه مشايخ [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] را ليست كرده، از ابوالمفضل شيبانى در زمره مشايخ وى نام مى‌برد. | ||
از [[شيخ مفيد]]، [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]]، قلانسى و ابوغالب رازى روايت نقل مى‌كرد و خود از مشايخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بود و علماى اهل سنت نيز او را ستوده‌اند. | از [[شيخ مفيد]]، [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|صدوق]]، قلانسى و ابوغالب رازى روايت نقل مى‌كرد و خود از مشايخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بود و علماى اهل سنت نيز او را ستوده‌اند. | ||
[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در كتاب رجالش دو ويژگى براى ابن‌غضائرى ذكر مى‌كند: اول: كثرت سماع و يادگيرى حديث است؛ و او را مسلط بر علم رجال مى‌داند و بعد در ادامه مى‌گويد: براى مرحوم غضائرى تصانيفى هست كه ما در فهرست آنها را ياد كرده‌ايم؛ ولى متأسفانه در نسخ موجود فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اثرى از اين مطلب ديده نمى‌شود.[[شيخ مفيد]] كه از جلالت قدر برخوردار بوده و مايه افتخار شيعه است، به حسين بن عبيدالله غضائرى افتخار و در مقابل علم و دانش اين بزرگوار خضوع مى‌كرد و اين نشانگر شخصيت برجسته حسين‌بن عبيدالله است، ولى متأسفانه قسمتى از فهرست شيخ كه ترجمه حسين بن عبيدالله در آن آمده در نسخ موجود فهرست شيخ نيست. شايد در حدود دويست ترجمه رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، نام حسين بن عبيدالله وارد شده است و بيش از همه اساتيد [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از حسين بن عبيدالله ياد مى‌كنند و اين كم مطلبى نيست. | [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در كتاب رجالش دو ويژگى براى ابن‌غضائرى ذكر مى‌كند: اول: كثرت سماع و يادگيرى حديث است؛ و او را مسلط بر علم رجال مى‌داند و بعد در ادامه مى‌گويد: براى مرحوم غضائرى تصانيفى هست كه ما در فهرست آنها را ياد كرده‌ايم؛ ولى متأسفانه در نسخ موجود فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اثرى از اين مطلب ديده نمى‌شود.[[شيخ مفيد]] كه از جلالت قدر برخوردار بوده و مايه افتخار شيعه است، به حسين بن عبيدالله غضائرى افتخار و در مقابل علم و دانش اين بزرگوار خضوع مى‌كرد و اين نشانگر شخصيت برجسته حسين‌بن عبيدالله است، ولى متأسفانه قسمتى از فهرست شيخ كه ترجمه حسين بن عبيدالله در آن آمده در نسخ موجود فهرست شيخ نيست. شايد در حدود دويست ترجمه رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، نام حسين بن عبيدالله وارد شده است و بيش از همه اساتيد [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از حسين بن عبيدالله ياد مى‌كنند و اين كم مطلبى نيست. | ||